سرویس ورزشی جوان آنلاین - یادداشت - وحید صابری : چقدر در همین یکسال گذشته برای تیم امید هزینه کرده ایم تا به اینجایی برسیم که از قبل بودیم؛ یعنی هیچ!
کرانچار را با سروصدا آوردیم و بعد ردش کردیم رفت، استیلی مدت کوتاهی بود، ولی در زدو بند‌های پشت پرده یک مربی کاملا بی تجربه را با این امید و آرزو فدراسیون اورد که فضای عمومی فوتبال را خاموش کند.
فرهاد مجیدی به زعم تصمیم گیران فدراسیون و کمیته المپیک با محبوبیت روی سکو‌ها و گیشه می‌توانست آرمبخش فوتبال باشد، ولی نه تنها چنین نشد که امید‌ها از این همه دربدری به تنگ آمدند چرا که هر روز یک مربی روی سر آن‌ها بود.
دعوای سرخابی بین استیلی مدیر فنی و مجیدی سرمربی تیم هم از همان روز نخست تاثیر منفی خود را بر امید‌ها گذاشت و این شد که مجیدی در ۴ دیدار تدارکاتی دو باخت و دو تساوی برجای گذاشت و خیلی زود در رفت، چون فهمید که روی زمین سفت و پوست موز قدم می‌زند.
الان دو ماه مانده به مرحله مقدماتی المپیک دوباره استیلی که مدیر فنی بود، یکدفعه می شود مربی تیم ملی ؟!هرچند دوست داشت همچنان مدیر باقی بماند، چون علیرغم اینکه مدیر فنی در فوتبال ما کشکی است که علی پروین اولین بار آن را سابید، ولی مدیریت فنی شغل دائمی و بی دردسری است که نشد.
استیلی خیلی امیدوار نباشد که تا دو هفته بعد هست یا نیست، چرا که فدراسیون مشغول رایزنی برای جذب یک مربی خارجی است.
هر چند که با مربی خارجی و داخلی و معجون هردو هم هیچ کاری از دست این‌ها ساخته نیست و چندان امیدوار به المپیک نباشیم.
این تغییر و تحولات همزمان با بازی‌های موشه و گربه‌ای که برای امید‌ها براه انداخته اند، تیم ۵ نفره نابینایان با کمترین امکانات و برپایی اردو در کرمان و یزد و ورزشگاه معتمدی کارگران به تایلند رفت و مقتدرانه همه را برد تا به پارالمپیک توکیو راه یابد.
حضور در فینال برای نابینایان به منزله جواز پارالمپیک بود و این دومین حضور تیم ۵ نفرماه نابینایان ماست که به پارالمپیک راه پیدا می‌کند بنابراین آن‌ها را ارج بنهیم و از این روشندلان شیردل حمایت کنیم که چشم بسته به توکیو و پارالمپیک رفتند، اما تیم امید که فقط یک اردوی آن‌ها در ازبکستان برابر تمام تدارکات و پاداش نابینایان بودجه صرف شد و در نهایت هم با شکست ۴ بر ۲ از ازبکستان در یک دیدار تدارکاتی مربی اش فرار را بر قرار ترجیح داد هنوز هم امیدی به المپیکی شدن ندارد.
فدراسیون فوتبال برای چندمین بار منافع ملی را فدای مصلحت اندیشی‌ها کرد و البته که کمیته المپیک هم نقش داشت، چون وزارت ورزش و یک آقازاده در وزارت ورزش علاقه زیادی به فرهاد مجیدی داشت و با اصرار وی مجیدی پستی را گرفت که خیلی برایش بزرگ بود برای همین شانه خالی کرد، چون فهمید این یکی به مراتب سخت از همه آن‌هایی است که تا کنون انجام داده است.
حالا سوال اینجاست المپیک که در حال پر کشیدن است حداقل پارالمپیک را در یابیم و کمی به تیم نابینایان و بچه‌های زحمتکش او کمک کنیم تا از مقام نایب قهرمانی خود در پارالمپیک دفاع کنند.
