سرویس فرهنگ و هنر جوان آنلاین: تقابل نادر ابراهیمی و جدایی وی از جریان شبه روشنفکری موضوعی است که سبب شد تا این جریان او را بایکوت کند و در مقابل، رسانههای انقلابی نیز نتوانستند درباره او که همراه با انقلاب اسلامی بود، حق مطلب را ادا کنند. هر چند این نویسنده با کتابهایش خوانندگان زیادی در میان اهل مطالعه و اهالی ادبیات داستانی ایران دارد. نادر ابراهیمی علاوه بر نوشتن رمان و داستان کوتاه در زمینههای فیلمسازی، ترانهسرایی، ترجمه و روزنامهنگاری نیز فعالیت کرده است. ابراهیمی، از اندکشمار سخنوران ایرانی بهشمار میرود که هم در سینما و هم در ادبیات کار کرده و شناخته شده بود. نادر ابراهیمی با نگارش کتابهایی چون: «ابن مشغله»، «ابوالمشاغل»، «یک عاشقانه آرام»، «چهل نامه کوتاه به همسرم»، «بار دیگر شهری که دوست میداشتیم»، «سه دیدار»، «آتش بدون دود» جزو یکی از نویسندگان پرفروش تاریخ معاصر ایران به شمار میآید.
بیش از نود کتاب از ابراهیمی منتشر شده است.
از ویژگیهای نادر ابراهیمی میتوان به وطنپرست بودن او اشاره کرد. او پیش از انقلاب اسلامی و در سالی که سریال «سفرهای دور و دراز هامی و کامی» را ساخت دو شعر «سفر برای وطن» و «ای وطن» را سرود که محمد نوری آنها را خواند. طرح اولیه این آهنگ از خود مرحوم ابراهیمی بود و ساخت نهایی این قطعه بر عهده فریدون شهبازیان بود که تنظیمکننده ارکستر و رهبر گروه نوازندگان هم بوده است. این قطعه پیش از انقلاب اسلامی ظاهراً واکنش ساواک را هم در پی داشت. ساواک به ابراهیمی گفته بود، «تو چه کسی هستی که براى ایران خون دل خوردهای!» در سال ۸۵ محمد نوری این قطعه را با تکنوازی ساز پیانو، اجرایی دوباره میکند. بسیاری از ما ایرانیان، بارها قطعه «سفر برای وطن» را با صدای گرم زندهیاد محمد نوری شنیدهایم و همراه با رسیدن به لذت هنری، عشق به میهن را در دل زنده کردهایم و البته اغلب ایرانیها نمیدانند شاعر شعر ماندگار «ای وطن» مرحوم نادر ابراهیمی است. ارائه فهرست کاملی از شغلهای ابراهیمی، کار دشواری است. او خود در دو کتاب «ابن مشغله» و «ابوالمشاغل» ضمن شرح وقایع زندگی، به فعالیتهای گوناگون نیز پرداختهاست که از جمله شغلهای او بوده است: کمک کارگری تعمیرگاه سیار در ترکمنصحرا، کارگری چاپخانه، حسابداری و تحویلداری بانک، صفحهبندی روزنامه و مجله و کارهای چاپ دیگر، میرزایی یک حجره فرش در بازار، مترجمی و ویراستاری، ایرانشناسی عملی و چاپ مقالههای ایرانشناختی، فیلمسازی مستند و سینمایی، مصور کردن کتابهای کودکان، مدیریت یک کتابفروشی، خطاطی، نقاشی و نقاشی روی روسری و لباس، تدریس در دانشگاهها و....
او تمام سالهای پرکار و بیکار یا وقتهایی که در زندان به سر میبرد نوشتن را - که از ۱۵ سالگی آغاز کرده بود ـ. کنار نگذاشت. در سال ۱۳۴۲ نخستین کتاب خود را با عنوان «خانهای برای شب» را در نشر روزبهان به چاپ رسانید که داستان «دشنام» در آن با استقبالی چشمگیر مواجه شد. تا سال ۱۳۸۰ علاوه بر صدها مقاله تحقیقی و نقد، بیش از ۱۰۰ کتاب از او چاپ و منتشر شده است که دربرگیرنده داستان بلند (رمان) و کوتاه، کتاب کودک و نوجوان، نمایشنامه، فیلمنامه و پژوهش در زمینههای گوناگون است. ضمن آنکه چند اثرش به زبانهای مختلف دنیا برگردانده شده است.
او فعالیت حرفهای خود را در زمینه ادبیات کودکان، با تأسیس «مؤسسه همگام با کودکان و نوجوانان» ـ. با همکاری
همسرش ـ. در آن مؤسسه متمرکز کرد. این مؤسسه، بهمنظور مطالعه در زمینه مسائل مربوط به کودکان و نوجوانان برپا شد و فعالیتش را در حیطه نوشتن، چاپ و پخش کتاب، نقاشی، عکاسی، و پژوهش درباره خلقوخو، رفتار و زبان کودکان و نیز بررسی شیوههای یادگیری آنان دنبال کرد. «همگام» عنوان «ناشر برگزیده آسیا» و «ناشر برگزیده نخست جهان» را از جشنوارههای آسیایی و جهانی تصویرگری کتاب کودک دریافت کرد.
ابراهیمی در زمینه ادبیات کودکان، جایزه نخست براتیسلاوا، جایزه نخست تعلیم و تربیت یونسکو، جایزه کتاب برگزیده سال ایران و چندین جایزه دیگر را هم دریافت کرده است. او همچنین عنوان «نویسنده برگزیده ادبیات داستانی ۲۰ سال بعد از انقلاب» را بهخاطر داستان بلند و هفت جلدی «آتش بدون دود» بهدست آورد و همچنین رشتههای مختلف ورزشی را تجربه کرد که یکی از قدیمترین گروههای کوهنوردی بهنام «ابَرمرد» را بنیان نهاد و در توسعه کوهنوردی و اخلاق کوهنوردی، تأثیرگذار بود. نادر ابراهیمی در سن ۷۲ سالگی پس از چندین سال دست و پنجه نرم کردن با بیماری بعد از ظهر پنجشنبه ۱۶ خرداد ۱۳۸۷ درگذشت.