سرویس ورزشی جوان آنلاین: کمتر کسی تصورش را میکرد که جام قهرمانی این فصل از رقابتهای لیگ والیبال ایران به شهرداری ورامین برسد. تیمی با یک مربی جوان و بازیکنانی که نامی و شاخص نبودند. رحمان محمدیراد، اما تجربیات خوبی از حضور در کنار مربیانی، چون ولاسکو، کواچ و لوزانو به دست آورده و همین تجربیات کمک کردند تا نخستین سرمربیگری او در والیبال ایران با قهرمانی همراه شود و ورامین بعد از گذشت پنج سال، بار دیگر قهرمان والیبال ایران شود.
روزی که به جای ترکاشوند روی نیمکت شهرداری ورامین نشستید تصورش را میکردید که اولین تجربه سرمربیگریتان با قهرمانی همراه باشد؟
نه، فقط در آغاز هیچ کس ما را شانس قهرمانی نمیدانست، حتی خودمان هم ابتدا اینچنین تصوری را نداشتیم، اما هر چقدر که پیش رفتیم و پتانسیل تیم و حمایتهای مجموعه و باشگاه را دیدیم، به اینکه میتوانیم قهرمان این فصل باشیم بیشتر ایمان آوردیم. به خصوص بعد از قهرمانی در نیم فصل.
شهرداری ورامین درحالی جام قهرمانی را بالای سر برد که تیمهای قدر زیادی به دنبال کسب این عنوان بودند.
بله. تیمهای زیادی شانس قهرمانی داشتند. پیکان، سایپا، سیرجان، حتی گنبد و مشهد، اما ما توانستیم در بین همه مدعیان به واسطه کار گروهی بهتری که ارائه دادیم به موفقیت دست یابیم. البته ناگفته نماند که ما از لحاظ زمانبندی هم در بهترین زمان ممکن کار را شروع کردیم. دو ماه قبل از آنکه تیمهای دیگر استارت بزنند. هنوز برنامهریزیهای لیگ هم مشخص نبود و بازیکنان قراردادی نداشتند و ما با توجه به بودجه مشخصی که باشگاه در نظر گرفته بود، نفرات مد نظر خود را اولویتبندی کردیم و درصدد جذب آنها برآمدیم؛ که البته بازیکنان هم در این زمینه همکاری خیلی خوبی با ما داشتند.
این تیم هیچ بازیکن شاخصی نداشت. این مسئله به تفکرات سرمربی برمیگشت یا بودجه محدود باشگاه؟
با وجود آنکه باشگاه از لحاظ مالی همواره سعی کرد که تیم را تأمین کند و کم و کسری نگذاشت، اما بودجه ما مشخص بود. ضمن اینکه شهرداری ورامین هم در حد خودش بازیکن شاخص داشت. شاید نه به اندازه تیمهای دیگر، اما بازیکنانی را جذب کرد که توانایی لازم برای همراهی و یاری رساندن به تیم را داشتند. هرچند بازیکنان شاخص تعیینکننده هستند، اما نفرات ما هم در تمام طول فصل نشان دادند که به وقت لزوم تعیینکنندههای خوبی هستند و از این بابت چیزی از بازیکنان اسم و رسمدار کم نداشتند و این را نتیجه به دست آمده به خوبی ثابت میکند.
سال گذشته با بانک سرمایه قهرمانی را تجربه کردید و امسال به عنوان سرمربی با شهرداری ورامین. رحمان محمدیراد این روند موفقیتآمیز را تا چه اندازه مدیون حضور در کنار مربیانی، چون ولاسکو، لوزانو، کواچ و طی کردن یک مسیر اصولی برای مربیگری میداند؟
من سالهای گذشته به عنوان کمکمربی در تیم بانک سرمایه و تیم ملی بودم. وظایف و سختی کار کمکمربی با سرمربی تفاوتهای بسیاری دارد. شما به عنوان سرمربی مسئولیت اصلی را به دوشت داری و تصمیماتی که میگیری برای یک مجموعه تعیینکننده است و همین کار را بسیار دشوار میکند، اما حضور در کنار سرمربیان تیم ملی و حتی مربیان لیگ باعث شد تا من برای آنکه مسئولیتی را به طور مستقیم روی شانههای خودم میگذارند، تجربهاندوزی کنم. مسئولیتهای کمک مربی با سرمربی قابل قیاس نیست، اما من این شانس و افتخار را داشتم که در این سالها از نزدیک شاهد انقلابی که در والیبال صورت گرفت باشم. حضور در بزرگترین و بهترین تورنمنتها همچون المپیک و قهرمانی جهان که در بالاترین سطح مسابقات والیبال برگزار میشود چیزهای زیادی به من یاد داد. من از نزدیک کار سایر مربیها و تیمها را دیدم و یاد گرفتم. آن روزها را من به یادگرفتن مشغول شدم تا وقتی مسئولیتی را میپذیرم بتوانم از عهده آن برآیم.
اولین تجربه میتوانست سختترین تجربه باشد. با توجه به اندوختههایتان در طول این سالها فکر میکردید که بتوانید به سلامت از این آزمون بیرون بیایید؟
بله، دقیقاً به دلیل تجربیاتی که در این سالها به دست آورده بودم، وقتی مجموعه و باشگاه شهرداری ورامین این فرصت را به من دادند، با آسودگی و خیال راحت آن را پذیرفتم، چراکه به خودم ایمان داشتم و خوشحالم که توانستم به خوبی پاسخ اعتماد آنها را بدهم. من سالها منتظر چنین فرصتی بودم که تواناییهای یک مربی ایرانی و یک مربی جوان را به جامعه والیبال و جامعه ورزش نشان بدهم و امیدوارم آن احترامی که در جامعه برای مربیان خارجی قائل میشوند، برای مربیان داخلی هم قائل شوند؛ چراکه والیبال مربیان ایرانی خوبی دارد که حرفهای برای گفتن دارند.
امیدوارم این مسئله موفقیت فتح باب و شروعی باشد برای اعتماد کردن به مربیان جوان ایرانی و مربیانی که دارای ایده و خلاقیت هستند و به زودی شاهد فرصت دادن به استعدادهای ایرانی روی نیمکت مربیگری تیمها باشیم.
یکی از اتفاقات جالب توجه لیگ والیبال، کوچ دسته جمعی بازیکنان شاخص تیم ملی بود. این مسئله چه تأثیری در لیگ داشت؟
کوچ دستهجمعی بازیکنان تیم ملی باعث یکسان شدن لیگ شد. دیگر شاهد حضور ناعادلانه قدرت در یک تیم نبودیم. تیمها در یک سطح بودند و ثابت شد در شرایط یکسان، تیمی میتواند موفقتر عمل کند که تلاش بیشتری دارد و هماهنگتر عمل میکند.
شهرداری ورامین قاطعانه پلیآف را پشت سر گذاشت، اما در بازی نخست فینال بازنده بود و ست اول بازی دوم را هم باخت ولی چه شد که توانست به بازی برگردد و جام را از آن خود کند؟
در بازی نخست فینال شاهد اشتباهاتی بودیم که در لیگ هم مرتکب نشده بودیم. با وجود اینکه در طول فصل هم باخته بودیم ولی هر بار عملکردی فوقالعاده بعد از هر باخت داشتیم و تا ۱۱، ۱۲ هفته نباخته بودیم، چون به دنبال دلایل باخت بودیم. بعد از بازی نخست هم همین کار را کردیم. البته بازی در سالن ۱۲ هزار نفری هم برایمان غریب بود، اما به مرور که جلو رفتیم توانستیم با سالن آشنایی پیدا کنیم و در نهایت سایپا را در بازی آخر مقتدرانه ببریم که این کار کمی نبود.
شهرداری ورامین در حالی قهرمان شد که چند سال قبل حرف از انحلال آن بود.
بله و این موفقیت که نتیجه یک کار گروهی است میتواند به حفظ و تداوم این تیم کمک شایانی کند. خصوصاً که مردم ورامین علاقه زیادی به ورزش دارند و گرایش به ورزش همواره باعث کم شدن ناهنجاریهای جامعه میشود و این مسئله اصلیترین هدف مجموعه ما بود به طوری که همواره سعی داشتیم در بازیهای خانگی بازنده نباشیم تا ورامینیها خوشحال ورزشگاه را ترک کنند.
بعد از قهرمانی در لیگ حالا شهرداری ورامین باید خود را آماده حضور در جام باشگاههای آسیا کند. آیا این رقابتها هم یک جام دیگر در پی خواهد داشت؟
موفقیتهای والیبال ایران این توقع را ایجاد کرده که تیمها در همه بازیهای آسیایی با جام به کشور برگردند. این توقع را ما خودمان هم از خودمان داریم. ۲۹ فروردین در چین تایپه برای تکرار یک قهرمانی دیگر میرویم، اما با توجه به اینکه شناختی از تیمها نداریم و حتی نمیدانیم نماینده کشورهای حاضر در این رقابتها چه تیمهایی هستند نمیتوانیم در خصوص شانس قهرمانی حرفی بزنیم، اما بدون شک همه تلاشمان را میکنیم تا با جام به کشور برگردیم؛ خصوصاً حالا که نه فقط ورامین که یک ایران چشمش به موفقیت ماست.