جوان آنلاین: تازهترین نشانههای بحران امروز (شنبه) از بندر دوور مخابره شد و مقامهای این بندر اعلام کردند که اختلال فنی در بخش کنترلهای مرزی فرانسه، به تشکیل صفهای طولانی خودروها در مسیرهای منتهی به این گذرگاه انجامیده است.
به گزارش ایرنا، بندر دوور در سالهای پس از برگزیت بارها به یکی از گلوگاههای اصلی سفرهای برونمرزی انگلیس تبدیل شده است. با سختتر شدن روند عبور و کنترلهای مرزی، هر وقفه در آن سوی کانال مانش در مدت کوتاهی به صف در سمت انگلیس تبدیل میشود و راههای دسترسی به بندر را زیر فشار میبرد. در همین چارچوب، گزارشها از ترافیک سنگین در محورهای ورودی و محدودههای انتظار خبر میدهد و شرکت «پیانداو فِریز»، از اپراتورهای اصلی کشتیهای مسافری و باری میان انگلیس و اروپا، نیز اعلام کرده است که صفهای بزرگ در جادههای ورودی شکل گرفته و روند تردد کند شده است.
همزمان در آسمان لندن نیز نشانههای فشار فصلی دیده میشود. دادههای «فلایتاویر» امروز برای فرودگاه هیترو ۱۳۱ تأخیر و ۶ لغو پرواز را ثبت کرده و این مساله باعث سرگردانی صدها مسافر شده است. در مسیرهای ریلی برونمرزی هم امروز اخلالهای زنجیرهای گزارش شده است. شرکت یوروستار در آخرین بهروزرسانی خود از تأخیر در لندن، بروکسل و پاریس خبر داده و علت آن را به شلوغی ایستگاه و «مشکلات فنی» نسبت داده است.
منتقدان در انگلیس میگویند آنچه زیر نور کریسمس دیده میشود، فقط شلوغی تعطیلات نیست و پای یک مشکل ریشهدار در میان است که هر سال در نخستین موج سفرهای بزرگ، خودش را تحمیل میکند.
گزارش جدید «ائتلاف صنایع آسفالت» انگلیس که وضعیت راههای محلی را بر اساس دادههای شوراها جمعبندی میکند، برآورد کرده هزینه بازگرداندن جادههای فرسوده در انگلیس و ولز به وضعیت مطلوب به حدود ۱۷ میلیارد پوند رسیده است. این گزارش میافزاید بخش قابل توجهی از جادههای انگلیس با تعمیرات موقت سرِ پا نگه داشته میشوند و نوبت روکش اساسی برخی مسیرها به دههها میکشد.
انتقادها فقط به سطح کارشناسی محدود نمانده و در پارلمان هم با ادبیات تند مطرح شده است. «کمیته حسابهای عمومی» مجلس عوام در گزارشی، وضعیت جادههای انگلستان را مایه شرمساری ملی توصیف کرده و گفته است که تعمیرات پراکنده و واکنشی، به جای درمان ریشهای، عملاً پول عمومی را در مسیری کماثر هدر میدهد. این کمیته همچنین هشدار داده که وزارت حملونقل انگلیس حتی تصویر دقیقی از وضعیت بخش بزرگی از راههای محلی ندارد و همین خلأ اطلاعاتی، تصمیمگیری و اولویتبندی را مشکلتر کرده است.
در بخش ریلی هم وضعیت چندان مطلوب نیست. در سال گذشته میلادی، از هر ۱۰۰ قطاری که باید طبق برنامه حرکت میکرد، حدود ۵ قطار یا کلاً لغو شد یا در میانه مسیر متوقف ماند و به مقصد نهایی نرسید. این وضعیت، به گفته منتقدان، نشان میدهد شبکهای که با کمبود نیرو، فرسودگی تجهیزات و فشار تردد روبهروست، در روزهای اوج سفر، مستعد اثر دومینویی و کافی است یک اختلال کوچک رخ دهد تا تأخیرها در چند مسیر پخش شود و برنامه سفر هزاران نفر به هم بریزد.
مجموعه این تحولات نشان میدهد موج سفرهای کریسمس، هر سال این واقعیت را با صدای بلندتر تکرار میکند که شبکه حملونقل انگلیس با ظرفیت محدود و زیرساختهای فرسوده، در برابر شوکهای کوچک تاب نمیآورد و در فضای پسابرگزیت نیز گذرگاههای مرزی میتواند در چند ساعت، صفهای طولانی و تأخیرهای زنجیرهای بسازد؛ تصویری که برای مسافران، به معنی سردرگمی و برای دولت انگلیس، به معنی برجستهتر شدن یک بحران ساختاری در یکی از حساسترین فصلهای سال است.
