جوان آنلاین: میدان نبرد تمدن‌ها همیشه در خاکریز جغرافیا به وقوع نمی‌پیوندد، بلکه این نبرد به ذهن و هویت انسان‌ها گره خورده است. دفاع فرهنگی مردم ایران در برابر تهاجم نرم غرب، آثاری خلاقانه و مستدل را می‌طلبد؛ تولیداتی که می‌توانند از دل هنرمندان جوان بر عرصه وجودی مردم بنشینند و به بازتولید معانی دقیق از «جنگ فرهنگی» بپردازند. «جنگ فرهنگی» از موضوعات فراخوان شانزدهمین دوره جشنواره مردمی فیلم عمار، به درستی نشان دهنده ادامه همان مسیر آرمان‌خواهانه یعنی دفاع از حقیقت با ابزار هنر است.
در مرکز این نبرد فرهنگی، مسئله زن همچنان از مهم‌ترین محور‌های فراخوان امسال است. غرب سال‌هاست با ابزار رسانه، به دنبال ترویج الگوی زن مصرف‌گرا، فردگرا و فاصله‌گرفته از خانواده است؛ الگویی که در تعارض با هویت زن مسلمان انقلاب اسلامی قرار دارد. فیلمسازان دغدغه‌مند به جای به تصویر کشیدن کلیشه‌ای و دفاع انفعالی از زن، به سراغ داستان‌های واقعی زنانی می‌روند که هویت خود را در متن جامعه انقلابی یافته‌اند؛ زنانی که در تربیت نسل‌ها، حضور اجتماعی و مقاومت فرهنگی نقش ایفا می‌کنند و در قالب هنر، معنای «زن تمدن‌ساز» را بازتعریف می‌کنند.
خانواده برای انقلاب اسلامی، نخستین سنگر تربیت و در «جنگ فرهنگی»، اولین هدف دشمنان است. جشنواره امسال با تأکید بر الگوی خانواده ایرانی اسلامی، هنرمندان را به بازنمایی آن سبک زندگی که محبت، مسئولیت و ایمان در آن جاری است، دعوت می‌کند؛ خانواده‌هایی که در سختی‌ها وفادار مانده‌اند؛ از پدران کارگر جهادی تا مادرانی که کانون مقاومت فرهنگی‌اند و مصادیق بسیاری که برای روایت وجود دارد.
شاکله شخصیتی و هویتی نوجوان ایرانی، اکنون در میدان تیر رسانه‌های جهانی قرار گرفته است. بنابراین، لزوم روایت از نوجوان ایرانی دیده می‌شود؛ نوجوانانی که در مواجهه با دوگانه‌های هویتی-جهانی، معنای تازه‌ای از استقلال فکری و مسئولیت اجتماعی را جست‌و‌جو می‌کنند. روایت فیلم‌ها می‌توانند از دل مدرسه، مسجد، گروه‌های سرود و فعالیت‌های فرهنگی نوجوانان آغاز شوند و چهره امیدوار نسل جدید را به تصویر بکشند.
بررسی جریان‌های متحجر و مقدس‌نما از آغاز نهضت امام خمینی (ره) تا امروز از دیگر موضوعاتی است که در این بخش به آن اشاره شده است؛ جریان‌هایی که به نام دین، راه انقلاب را بسته و حقیقت را به ظاهرگرایی فروکاسته‌اند. عمار، هنرمندان آگاه را به نقد این جریان‌ها فرا می‌خواند؛ نقدی منصفانه و مستند که نتیجه آن نه تخریب، بلکه پالایش درونی جبهه فرهنگی انقلاب است.
در محور حرکت‌های آتش‌به‌اختیار فرهنگی، عمار جویای روایت‌هایی اصیل از مردان و زنانی است که با خلاقیت و دغدغه، در مناطق محروم یا فضای مجازی، عملیات فرهنگی به راه انداخته‌اند. تولید اثر در این بخش، ادای دین به هزاران فعال گمنامی است که بی‌نام و نشان، سنگر فرهنگ را زنده نگه داشته‌اند.
ظرفیت‌شناسی مساجد به عنوان قلب تپنده حرکت‌های مردمی، از ضروری‌ترین مسائل فرهنگی است. مساجد در گفتمان انقلاب اسلامی تنها عبادت‌گاه نیستند، بلکه مرکز سازمان‌دهی اجتماعی است. همان‌طور که امام خمینی در این باره فرمودند: «مسجد مثل کلیسا نیست. کلیسا یک رابطه فردی مابین افراد و خدای تبارک و تعالی است، لکن مسجد مسلمین در زمان رسول خدا (ص) و در زمان خلفایی که بودند، هرجور بودند، مسجد مرکز سیاست اسلام بوده است.» هنرمندان باید تجربه‌های موفق و نوآورانه این کانون‌ها را با استفاده از قالب‌های معرفی شده در فراخوان تولید کنند و نشان دهند چگونه مسجد می‌تواند در جنگ نرم، نقطه مقاومت فرهنگی باشد.
«جنگ فرهنگی» واقعیتی عینی در صحنه زندگی امروز است. با تکیه بر تجربه مردمی و ایمان به جنگ فرهنگی، هنرمندان باید به جای تماشاگر بودن، روایتگر حقیقت‌های رخ داده در دل این جنگ باشند. جشنواره مردمی فیلم عمار دعوتی است به ایستادن در صف مقدم جهاد تبیین، برای دفاع از ذهن و دل نسل‌ها؛ نسلی که باید بداند فرهنگ، نه دیواری برای مراقبت از گذشته، بلکه پلی برای فتح آینده است.
