جوان آنلاین: روز گذشته مراسم تشییع موسی اسوار، مترجم، شاعر، ویراستار و مدیر بخش ادبیات تطبیقی فرهنگستان زبان و ادب فارسی برگزار شد و اساتید، خانواده و شاگردان او را به سوی آرامگاه ابدی‌اش بدرقه کردند.
به گزارش جوان، روز گذشته چهارشنبه (۵ شهریور۱۴۰۴) آخرین حضور موسی اسوار، مترجم، شاعر، ویراستار و مدیر بخش ادبیات تطبیقی فرهنگستان زبان و ادب فارسی در فرهنگستان بود، او در جمع همکاران و شاگردان و دوستان و خانواده‌اش به سوی آرامگاه ابدی‌اش بدرقه شد.
در مراسم تشییع موسی اسوار، اساتید بزرگ فرهنگستان مانند ژاله آموزگار، علی اشرف صادقی، محمود عابدی، دبیر مقدم، امید طبیب‌زاده، مسعود جعفری جزی، علی بهرامیان، محمدرضا ترکی، علی اصغر محمدخانی، موسی بیدج و جمع کثیری از اساتید دانشگاه، شاگردان و فعالان فرهنگی و خانواده مرحوم اسوار حضور داشتند.
غلامعلی حداد عادل، رئیس فرهنگستان زبان و ادب فارسی در سخنانی از فقدان این استاد و جای خالی او در فرهنگستان گفت، سپس به بیان و شرح سابقه خانواده او و تولدش در کربلای معلی و پرورشش در عراق و محیط عرب زبان و اخراج خانواده‌های ایرانی‌تبار از عراق در زمان صدام پرداخت و گفت: او به منزله پلی بین ایران و کشور‌های عربی بود، هرکس در ایران مسئله‌ای داشت، تحقیق یا مقاله‌ای می‌خواست، می‌دانست باید به اسوار مراجعه کند. در کشور‌های عربی هم وقتی درباره ادبیات فارسی سؤالی داشتند، وقتی اسوار نظری می‌داد اطمینان پیدا می‌کردند. وقتی از فارسی به عربی یا عربی به فارسی ترجمه می‌کرد ترجمه‌اش پخته و سخته و سنجیده بود، او در حوزه اشعار فارسی و اشعار عربی تسلط بسیاری داشت و در بحث‌های مربوط به زبان شناسی‌هم دست داشت.
وی در بخش دیگری از سخنانش به خدمات اسوار در صدا و سیما و تهیه برنامه ۳۰۰ قسمتی درباره ادبیات فارسی اشاره کرد و گفت: او بیشتر از دغدغه زبان عربی، دغدغه زبان فارسی داشت، موسی اسوار مثل دلاوری بود که با دو دست شمشیر می‌زد.
حداد عادل سپس از این استاد پرکار و آثارش قدردانی کرد و سپس با خواندن این شعر عرفی «چنان با نیک و بد سر کن که بعد از مردنت عُرفی / مسلمانت به زمزم شوید و هندو بسوزاند» به بیان ویژگی‌های اخلاقی او در همکاری‌های علمی و زندگی شخصی‌اش پرداخت و با بیت «همه مسافر و این بس عجب که قافله‌ای / برآنکه زود به مقصد رسیده می‌گریند» و ذکر صلوات سخنانش را به پایان برد.
