گیلاس در کیانمهر کرج کیلویی ۲۵۰هزارتومان فروخته می‌شود، اما همان گیلاس در شهرک ابریشم که پنج دقیقه با کیانمهر فاصله دارد، اما در تقسیمات شهری جزو کرج به حساب نمی‌آید ۴۰۰هزارتومان فروخته می‌شود. شهرک ابریشم جزو پروژه‌های مسکن مهر است و کسانی که در آنجا ساکن هستند از اقشار ضعیف جامعه‌اند و استطاعت مالی پایینی دارند، چرا این گونه است؟ هیچ کسی را نمی‌توانید پیدا کنید که به این سؤال جواب بدهد. ناظر و بازرس هم بیشتر شبیه جوکی بی‌مزه است. حالا تصور کنید کسی که در شهرک ابریشم ساکن است فقط به خاطر اینکه به یک بن‌بست بی‌قواره در بیابان تبعید شده است؛ بن بستی که هیچ امکانات رفاهی و تفریحی ندارد، حتی در حد یک بوستان، مجبور است گیلاس را به قیمت خیابان فرشته در تهران بخرد یا جزیره کیش.
اگر بازرسی که مربوط به این کار است به یکی از دکه‌ها یا میوه‌فروشی‌های شهرک حاشیه‌نشینی که ملون را ۴۵هزارتومان- در صورتی که ملون دو کیلومتر آن طرف‌تر در کیانمهر ۲۰ تا ۲۵هزارتومان قیمت خورده است- گیلاس را ۴۰۰هزارتومان و فلفل دلمه‌ای را ۱۱۰هزارتومان می‌فروشد، مراجعه کند و از او بپرسد چه توجیهی برای این کار دارد، او چه می‌تواند بگوید؟ آیا آن میوه‌فروش مجبور است برای اجاره آن ملک همان مبلغی را بپردازد که مثلاً میوه‌فروشی در خیابان فرشته تهران می‌پردازد؟ کاملاً معلوم است که قیاس خنده‌داری است و اجاره‌ها در شهرکی حاشیه‌نشین مثل شهرک ابریشم بسیار پایین‌تر از میوه‌فروشی‌های شمال تهران است. آیا آن میوه‌فروشی هزینه حمل و نقل بسیار بالایی را پرداخت کرده است؟ مثلاً با هواپیما میوه‌ها را به شهرک ابریشم آورده است؟ مثل آن اتفاقی که در کیش می‌افتد؟ نه! فاصله کیانمهر با شهرک ابریشم دو کیلومتر بیشتر نیست. پس چرا یک کارگر با حقوقی نازل فقط و فقط به این جرم که به گوشه دوری از یک کلانشهر پرتاب شده است، باید مایحتاج روزانه خود را با قیمت‌های فضایی معادل قیمت‌های شمال شهر تهران دریافت کند؟ جز اینکه عده‌ای که نام خود را کاسب گذاشته‌اند، اما در حقیقت خفت‌گیر هستند، از وضعیت آدم‌هایی که در این شهرک به وسایل حمل و نقل شخصی دسترسی ندارند، این گونه سوءاستفاده می‌کنند.
آدم‌ها به یک معنا حق دارند این همه حرص بخورند تا جای‌شان در حاشیه شهر‌ها نباشد. آنها فهمیده‌اند هرچقدر از مرکز دورتر می‌شوند، نامرئی‌تر می‌شوند، چنان نامرئی که انگار وجود ندارند، انگار نه انگار که حاشیه شهر‌ها در ارائه امکانات رفاهی، بهداشتی، تفریحی و حمایتی موجودیتی داشته باشند.
