جوان آنلاین: سریال «یزدان» با وجود آنکه نامش بر شخصیتی به این نام دلالت دارد، اما محور اصلی روایتش بر حول شخصیتی به نام «عماد عرفانی» (با بازی پژمان بازغی) که مأمور شهرداری است، می‌گردد. این تضاد ظاهری میان عنوان سریال و شخصیت محوری، اتفاقاً یکی از تمهیدات هوشمندانه‌ای است که ذهن مخاطب را درگیر می‌کند و نوعی ابهام مثبت می‌سازد.
داستان سریال ساختاری اپیزودیک دارد و در هر قسمت به یک پرونده مستقل و کمتر دیده‌شده می‌پردازد. از این رو، سریال بازیگران بسیاری را به بازی گرفته است و تنوع بازیگران در هر قسمت شاید در نگاه اول کمی گیج‌کننده به نظر آید، اما از کلیشه‌های سریال‌های کم بازیگر و حوصله سر بر فاصله گرفته است. عماد عرفانی به عنوان شخصیت اصلی سریال، به‌درستی توسط پژمان بازغی جان گرفته؛ بازیگری که با بازی خوب و باورپذیرش، تصویری از یک مأمور شهرداری و البته شخصیتی دغدغه‌مند با مسئولیت‌پذیری اجتماعی ارائه می‌دهد. در کنار او، دارا حیایی در نقش «امیرعلی عرفانی»، رابطه‌ای مکمل با شخصیت عماد دارد که لایه‌های خانوادگی و درونی‌تری به داستان تزریق می‌کند، بدون اینکه به سمت کنش‌های کلیشه‌ای پدر و پسری که در برخی از سریال‌ها شاهد آن هستیم، کشیده شود.
در کنار این دو شخصیت، لعیا زنگنه، سیما تیرانداز، علیرضا خمسه و جعفر دهقان نیز در نقش‌های مکمل و گاه مهمان طراحی شده در پی رنگ‌های فرعی سریال، فضای هر اپیزود را رنگ‌آمیزی می‌کنند. ترکیب بازیگران باتجربه و جوان، به سریال تنوعی نسلی داده و باعث شده تا داستان‌ها، در عین سادگی، باور پذیر و قابل لمس باشند. البته در برخی قسمت‌ها، بازی‌های فرعی از انسجام کلی فاصله می‌گیرند یا دیالوگ‌ها کمی گل‌درشت نوشته شده‌اند، اما هماهنگی کلی بازیگران و هدایت درست آنها این نوسان‌ها را تا حد زیادی متعادل و قابل اغماض می‌کند.
از نظر فنی، سریال یزدان یکی از تولیدات خوش‌ساخت تلویزیون در ماه‌های اخیر است. فیلم‌برداری با رنگ‌های خنثی و نورپردازی سرد، فضای واقع‌گرایانه و تا حدی مستندگونه‌ای ایجاد کرده است که با لحن سریال همخوان است. همچنین، ساختار اپیزودیک به تیم نویسندگی این امکان را داده تا موضوعات متنوعی را پوشش دهند.
بازدید حدود ۳ میلیونی از این سریال در تلوبیون نشان می‌دهد استقبال مخاطبان از سریال قابل توجه بوده است. در فضای مجازی هم بسیاری از کاربران به بازی متفاوت پژمان بازغی، سادگی روایت و پرداخت انسانی به موضوعات مختلف، بازخورد مثبت نشان داده‌اند. به عنوان نمونه سکانسی از سریال با بازی پژمان بازغی و پدرش، فریبرز بازغی که ادای احترامی به شهدای نیروی راهبردی دریایی ارتش و آوازه دلاوری های‌شان در خلیج فارس است، مورد توجه کاربران قرار گرفته است. همچنین قسمت‌هایی از سریال که به مسائل مبتلابه جامعه امروز می‌پردازد، بازتاب گسترده‌تری داشته‌اند و همین نشان می‌دهد که انتخاب موضوعات ریشه‌دار و بی‌صدا، می‌تواند راهی تازه برای جلب اعتماد مخاطب و نشاندن آنها پای سریال‌های تلویزیونی باشد.
البته در مورد «یزدان» نقد‌هایی هم مطرح می‌شوند؛ از جمله اینکه برخی پایان‌بندی‌ها ساده‌سازی‌شده‌اند که می‌تواند به دلیل قالب اپیزودیک سریال با زمان محدود باشد که ناگزیر از جمع‌بندی‌های سریع اتفاقات است. آنچه این ضعف را تا حدودی پوشش می‌دهد، پرداخت قابل قبول شخصیت‌ها، طراحی صحنه‌های واقع‌گرایانه و روایت آرام، اما پیوسته‌ای است که ذهن مخاطب را با تعلیق‌های جانمایی شده در مسیر اتفاقات داستان سریال، همچنان درگیر نگه می‌دارد.
سریال یزدان، نشانه‌ای از تلاش‌های صداوسیما برای بازسازی رابطه خود با مخاطب و پر کردن فاصله ایجاد شده است. انتخاب کارگردان باتجربه، تمرکز بر موضوعات انسانی، ترکیب نسل‌های بازیگری و پرهیز از شعارزدگی، همه نشان می‌دهند که تلویزیون با اتخاذ رفتار حرفه‌ای و عقلایی در مسیر درستی حرکت می‌کند.
