پرواضح است که دیگر کاری از دست تاج برنمی‌آید که دست به دامان نماینده‌های مردم در خانه ملت شد. بیست‌و‌چهار فصل چانه‌زنی با صداوسیما هنوز به هیچ نتیجه مثبتی نرسیده و این مسئله تاج را چنان مستأصل کرده که بی‌هیچ تعارفی می‌گوید این موضوع را نه در رسانه‌ها که در همین فراکسیون (مجلس) باید حل و فصل کرد.
صداوسیما با گفتن اینکه هرچه درمی‌آوریم خرج می‌کنیم و چیزی نداریم که به شما بدهیم، آب پاکی را روی دست رئیس فدراسیون فوتبال ریخته است. البته بخشی از صحبت‌های آنها را نمی‌توان رد کرد؛ اینکه وقتی باشگاهی همه پولش را از دولت می‌گیرد، دیگر نمی‌تواند حق پخش هم طلب کند. اما جدا از اینکه همه تیم‌ها دولتی نیستند یا به یک اندازه شرایط برداشت از جیب دولت را ندارند، فوتبال دنیا با قوانین اداره می‌شود و ایران هم به عنوان یکی از اعضای فیفا و کنفدراسیون فوتبال آسیا باید از همان قوانین پیروی کند. یکی از این قوانین، حقوق شناخته فوتبال است که بی‌شک حق پخش مهم‌ترین بحث از مباحثی، چون تبلیغات دور زمین و روی پیراهن است. با این جود صداوسیما رسماً تأکید کرده حق پخش فوتبال هیچ جایی در حساب و کتاب‌های این ارگان ندارد و همین مسئله دست تاج را چنان در پوست گردو گذاشته که امیدوار است ماجرا با پادرمیانی مجلس و نماینده‌های مردم حل و فصل شود. البته به شکلی که نه سیخ بسوزد و نه کباب.
نرسیدن به نتیجه قابل قبول و کوتاه نیامدن صداوسیما از مواضعی که طی ۲۴ دوره گذشته لیگ‌برتر فوتبال ایران در پیش گرفته، باعث شده کار به جلسات بعدی بکشد و رئیس فدراسیون فوتبال امیدوار است در جلسه بعدی که قراراست با فراکسیون ورزش داشته باشند، پادرمیانی آقایان بهارستان‌نشین جواب بدهد و صداوسیما برای پرداختن حق پخش فوتبال اندکی هم که شده نرمش نشان دهد، خصوصاً در روز‌هایی که مشکلات مالی در فوتبال ایران بیداد می‌کند و ناترازی مالی آنها بحث اخذ مجوز حرفه‌ای را چنان به چالش کشانده که پای مجلس هم به داستان باز شده است.
تجربیات تلخ گذشته باعث شده جای امیدواری برای موفقیت مجلس در مأموریت مجاب کردن صداوسیما برای پرداخت حق فوتبال باقی نماند، شاید، چون سیما طی همه این سال‌ها ثابت کرده گوشی برای شنیدن صدای فوتبال ندارد که اگر داشت، دلایل و منطقی که فدراسیون بار‌ها و بار‌ها برشمرده، می‌توانست آقایان تصمیم‌گیرنده در این مورد خاص را اندکی هم که شده نرم کند، اما وقتی می‌گویند هرچه درمی‌آوریم خرج می‌کنیم و چیزی نداریم که به شما بدهیم، یعنی صدا به سیما نمی‌رسد.
تا دیروز شاید می‌شد با دلخوری هم که شده از کنار عدم پرداخت حق فوتبال عبور کرد، اما امروز به واسطه افزایش سرسام‌آور هزینه‌ها و خواسته‌ها دیگر نمی‌توان برای تأمین منابع مالی فوتبال صرفاً چشم به جیب مردم و دولت دوخت و روی خزانه نفتی و صنعتی کشور حساب کرد. فوتبال سال‌هاست که به یک صنعت در دنیا تبدیل شده و راه درآمدزایی را آموخته و باید از همین راه‌ها هزینه‌های آن را مهیا کرد و برای همیشه دست‌درازی به جیب مردم و برداشت از حساب‌های نفتی و جیب صنعت را به دست فراموشی سپرد و در این مسیر، همکاری صداوسیما برای پرداخت حق فوتبال نقشی پررنگ و اساسی دارد. حداقل در فوتبال ایران که تیم‌ها هنوز نتوانسته‌اند از تبلیغات محیطی و محصولات خود آنطور که باید و شاید درآمدزایی کنند. در چنین شرایطی کوتاه آمدن صداوسیما از مواضع خود می‌تواند مشکلات زیادی را حل و فصل کند و پافشاری روی عدم همکاری با فوتبال هم می‌تواند برای این رشته محبوب در جامعه داستان‌ساز شود، حتی بیشتر از سال‌های قبل.
