جوان آنلاین: هنگامی که کی‌یر استارمر، نخست‌وزیر بریتانیادر ۲۶ سپتامبر با دونالد‌ترامپ در برج شخصی او شام صرف می‌کرد، این کار بخشی از یک تلاش بریتانیایی برای ایجاد ارتباط بین یک رهبر چپ‌گرا و یک رئیس‌جمهور راست‌گرا بود. بنابراین به گفته فردی که در آن شب حضور داشت، وقتی ترامپ قبل از خداحافظی به استارمر رو کرد و به او گفت «ما دوست هستیم»، این موضوع توجه همه را به خود جلب کرد. اینکه آیا آنها دوست باقی خواهند ماند، هنوز مشخص نیست. در ماه‌های منتهی به بازگشت ترامپ رهبران خارجی بار دیگر برای جلب‌نظر او تلاش کرده‌اند. نمایندگان آنها افرادی در اطراف آقای ترامپ یا در اندیشکده‌هایی که پیش‌بینی می‌شد در تعیین سیاست‌های دوره دوم ریاست‌جمهوری او تأثیرگذار باشند، پیدا کرده‌اند. تاریخ نشان می‌دهد بسیاری از این تلاش‌ها برای برقراری پل‌های ارتباطی شکست خواهند خورد. در پایان دوره اول، ترامپ بسیاری از رهبرانی که در ابتدا روابط خوبی با آنها داشت، رویگردان شد. سیاست تجاری حمایت‌گرایانه و بیزاری او از اتحاد‌ها - همراه با شخصیت غیرقابل پیش‌بینی خود او - باعث درگیری‌هایی شد که تلاش‌های رهبران برای ایجاد روابط دوستانه را تحت‌الشعاع قرار داد. مالکوم ترنبول، نخست‌وزیر سابق استرالیا در مصاحبه‌ای می‌گوید: «درباره ترامپ دو تصور اشتباه وجود داشت؛ اول اینکه او در مقام ریاست‌جمهوری با دوران کارزار انتخاباتی‌اش متفاوت خواهد بود. دوم اینکه بهترین راه برای برخورد با او چاپلوسی است.»
چگونه ترامپ را قانع کنیم؟
قانع‌کردن ترامپ به اینکه اولویت‌های اوکراین در راستای منافع خود اوست، در قلب استراتژی لابی‌گری زلنسکی قرار دارد. شک و تردید ترامپ درباره حمایت نظامی از اوکراین در برابر روسیه معروف است: او ادعا می‌کند که می‌تواند جنگ را در یک روز پایان دهد، شاید حتی قبل از به عهده گرفتن ریاست‌جمهوری، هرچند که نگفته چگونه تحلیلگران نگرانند او زلنسکی را مجبور به پذیرش یک توافق صلح با پوتین کند که دستاورد‌های سرزمینی روسیه در اوکراین را تثبیت نماید. زلنسکی در دیدار خود در نیویورک، استدلال کرد که دفاع از اوکراین در راستای منافع اقتصادی ایالات متحده است. مقامات اوکراینی با متحدان جمهوری‌خواه خود در واشینگتن برای توسعه روش‌های جدیدی در ساختار کمک‌های نظامی کار کرده‌اند، از جمله ایجاد برنامه ۵۰۰ میلیارد دلاری لیزینگ برای کمک به اوکراین در دفاع از خود. الکساندر مرژکو، رئیس کمیته امور خارجی پارلمان اوکراین می‌گوید: «به نظر من، ما باید موضعی پیشگیرانه اتخاذ کنیم. این امر به ویژه مهم و به موقع است، در حالی که ترامپ در حال شکل دادن به دولت و تیم سیاست خارجی خود است، مرژکو می‌گوید چندین کتاب درباره دوره اول ترامپ خوانده تا به او کمک کند چند و، چون برخورد با بازگشت ترامپ را درک کند. او همچنین دو نشست - یکی در واشینگتن و دیگری در لیتوانی - با بنیاد هریتج، یک مؤسسه سیاستگذاری محافظه‌کار که اعضای آن شامل افرادی هستند که در دولت ترامپ یا در تیم‌های کمپین و انتقال او خدمت کرده‌اند، برگزار کرده است. زلنسکی و ترامپ دارای پیشینه پیچیده‌ای هستند؛ تماس تلفنی ترامپ در سال ۲۰۱۹ با رهبر اوکراین که در آن از او خواست تا درباره جوزف آر. بایدن جونیور تحقیق کند، منجر به نخستین جلسه استیضاح علیه او شد. با این حال زلنسکی توانست جایگاهی مطلوب در صدر فهرست تبریک‌گویان ترامپ به دست آورد و از پیروزی «تاریخی و چشمگیر» او به گرمی قدردانی کند.
گسترده‌تر کردن شبکه نفوذ
کانادا نیز برای تأثیرگذاری بر دولت جدید شبکه نفوذ خود را گسترده کرده است. از ژانویه سال گذشته، ترودو وزرای کابینه خود را به طور منظم به ایالات متحده فرستاد تا با مقامات فدرال و ایالتی دیدار کنند و ارزش رابطه تجاری گسترده امریکا- کانادا را ترویج کنند. ترامپ گفته که می‌خواهد همه کالا‌های وارداتی مشمول تعرفه ۱۰ درصد یا بیشتر شوند. این می‌تواند برای کانادا فاجعه‌آمیز باشد. نمایندگان ترودو در تلاش بودند تا هر کسی که مایل به گوش دادن بود را قانع کنند که این تصمیم برای ایالات متحده نیز زیان‌بار خواهد بود. آنها به ۲۳ ایالت سفر کردند و رهبران جمهوری‌خواه را هدف قرار دادند. ترودو خود نیز رابطه‌ای پر از فراز و نشیب با ترامپ داشته است. این دو زمانی رابطه نزدیکی داشتند، اما در پی اختلافات بر سر تعرفه‌ها، ترامپ در سال ۲۰۱۸ از نشست گروه هفت در کانادا خارج شد و آقای ترودو را «غیرصادق و ضعیف» خواند، اما کریستیا فریلند، معاون نخست‌وزیر کانادا، روابط خوبی با رابرت لایت‌هایزر مشاور ارشد ترامپ در امور تجاری حفظ کرده است، به ویژه از طریق همکاری‌های‌شان در مذاکره برای توافق تجاری جدید به جای نفتا. خانم فریلند می‌گوید که او و لایت‌هایزر اخیراً درباره اینکه چگونه ورود گسترده واردات چینی باعث کاهش تولیدات داخلی در ایالات متحده و آسیب به کارگران طبقه متوسط شده، گفتگو کرده‌اند.
درونی‌ها و بیرونی‌ها
برقراری ارتباط با دولت جدید ترامپ برای برخی آسان‌تر از دیگران است. به گفته دو مقام اسرائیلی که به شرط ناشناس ماندن درباره جلسات حساس صحبت کردند، چندین ماه است که مقامات اسرائیلی درباره جنگ در غزه به جرد کوشنر، داماد ترامپ که در دوره اول ترامپ بر مسائل خاورمیانه کار می‌کرد و دیوید فریدمن، سفیر سابق ترامپ در اسرائیل گزارش می‌دهند. استر آلوش، سخنگوی یوسی داگان، رهبر شهرک‌نشینان اسرائیلی که برای ترامپ کارزار کرده، گفت که داگان از هم‌اکنون برای شرکت در مراسم تحلیف ترامپ در واشینگتن دعوت شده است. نتانیاهو، مانند ترودو در رابطه خود با ترامپ فراز و نشیب‌هایی داشته است. در دوره اول، ترامپ، بیت‌المقدس را به عنوان پایتخت اسرائیل به رسمیت شناخت و یک پیروزی بزرگ برای نتانیاهو به ارمغان آورد، اما در ۲۰۲۰، نتانیاهو با تبریک گفتن به بایدن بابت پیروزی در انتخابات ریاست‌جمهوری، ترامپ را خشمگین کرد. پس از دیدار جبرانی خود از مارالاگو، نتانیاهو جزو اولین رهبرانی بود که با ترامپ تماس گرفت. اسرائیل این مکالمه را «گرم و صمیمانه» توصیف کرد. این توصیف محتاطانه‌تر از عباراتی بود که دیگر رهبران استفاده کرده‌اند. تایوان که حاکمیت خود را در معرض تهدید چین در حال پیشروی می‌بیند، از جمله مناطق مهم جهان است که بیشترین اشتیاق را برای جلب توجه ترامپ دارد. در ۲۰۱۶، ترامپ تماس تلفنی از سوی تسای اینگ- ون، رئیس‌جمهور وقت تایوان را پذیرفت که این به نوعی شکستن عرف دیپلماتیک امریکا برای پرهیز از ارتباطات سیاسی سطح بالا با تایوان پس از چرخش شناسایی دیپلماتیک واشینگتن به پکن در ۱۹۷۹ بود. این کار، حمایت قوی‌تر از تایوان در دوره اول ترامپ را نوید می‌داد، اما از آن زمان، دیدگاه او نسبت به این جزیره سردتر شده و تاکنون نشانه‌ای از تماس تلفنی میان او و رئیس‌جمهور کنونی تایوان وجود ندارد.
در اتحادیه اروپا، نگرانی‌ها از بازگشت ترامپ، موجب بحث‌های پیشگیرانه شده است. در هفته‌های اخیر، بیورن سایبرت دستیار ارشد اورسولا فون در لاین، رئیس کمیسیون اروپا، جلسات کوچکی با سفرا برگزار کرده تا سناریو‌های دولت بعدی امریکا را بررسی کند. به گفته چندین مقام اروپایی، این جلسات عمدتاً بر ترامپ و تجارت متمرکز بوده است. دیپلمات‌های اروپایی نسبت به تکالیف پیش روی خود واقع‌بین هستند، اما همچنان به این ایده پایبندند که با رویکرد مناسب، می‌توان ترامپ را تحت تأثیر قرار داد. کارن پیرس سفیر بریتانیا در امریکا می‌گوید: «با رئیس‌جمهور ترامپ، این هنر ممکنات است. اگر بتوانید توضیح دهید که چه کار‌هایی می‌توانیم با هم انجام دهیم و چگونه می‌توانیم به طرز قابل توجهی اوضاع را بهبود دهیم، می‌توان به پیشرفت دست یافت.»
ترجمه: معاونت مطبوعاتی
