جوان آنلاین: کانال تلگرامی روی میز نوشت:
قرار است جمعه دور جدیدی از گفتگوهای ایران و سه کشور اروپایی انگلیس، آلمان و فرانسه در ژنو پس از دو سال وقفه در سطح مدیران سیاسی عالی شروع شود. این دور از گفتگوها در حالی برگزار خواهد شد که به زودی اروپا با مدیریت جدیدی اداره خواهد شد و جوسپ بورل کمیسیونر سیاست خارجی اروپا جای خود را به خانم کایا کالاس که به ضدیت با روسیه مشهور است خواهد داد.
تغییرات مدیریت سیاست خارجی در هر سه کشور یاد شده قابل توجه بوده و کادرهای پر سابقه دیپلماتیک که از ایران شناخت بیشتری داشتند از صحنه تصمیم گیریها خارج شده اند و جای آنها را کادرهای جوان سیاسی گرفته اند و در امریکا به زودی ترامپ که به طراح سیاست فشار حداکثری علیه ایران مشهور است مجددا وارد کاخ سفید خواهد شد.
در ایران از برگزاری این گفتگوها استقبال شده است ولی بررسی و تحلیل مواضع اعلامی مقامات، رسانهها و مراکز مطالعاتی اروپایی (سه کشور) که بسیار محدود و اندک است نشان میدهد که این دور از مذاکرات در چشم آنان به گونهای دیگر است و به نظر میرسد آنها در درجه اول برای اعلام مواضع خود و در درجه بعدی برای ارزیابی هیات ایرانی به ژنو میآیند لذا ضروری است ضمن آرزوی موفقیت برای آقای روانچی و هیات همراه ایشان در این دور از گفتگوها که بسیار سخت و سنگین خواهد بود، انتظار واقعی از نتایج گفتگوها داشته باشیم، زیرا طرف اروپایی تا نتیجه تغییرات در واشنگتن و مدیریت سیاست خارجی اروپا عملی نشود تصمیم مشخصی نخواهد گرفت و فقط بر جمع آوری اطلاعات به منظور ارزیابی و تحلیل فرایندها در ایران و منطقه تمرکز خواهد شد.
در مطالعه و برررسی مجموعه اطلاعات جمع آوری شده میتوان گفت که اروپای کنونی تصور دیگری از ایران سه سال پیش دارد. اروپا معتقد است که در نتیجه انتخاب رئیس جمهورجدید تغییر سیستماتیک قریب الوقوعی در ایران متصور نیست و بازیگرانی مانند روسیه و چین با تهران علیه غرب همسوتر شده اند. ترامپ علیرغم تمام شعارهای دوره انتخابات خود علیه ایران برنامه مشخص قابل پیش بینی ندارد و میتواند تصمیماتی از احیاء فشار حداکثری تا احیاء گفتگوها با ایران بگیرد. اروپا معقتد است حکومت ایران موفق به کنترل اعتراضات داخلی شده و فعلا دورنمای خاصی از تحرک دوباره اعتراضات دیده نمیشود.
اروپا چنین میپندارد که درسطح منطقه شرایط پیچیدهای شکل گرفته است. ایران از یکسو موفق به احیای روابط با رقبای منطقهای مانند عربستان شده و از سوی دیگر مستقیما با اسرائیل درگیر نظامی هرچند کنترل شده گردیده است. در اواخر اکتبر اسرائیل به حمله موشکی ایران به تل آویو پاسخ داد و مدعی شده است که همزمان حملات موثری به توان آفندی و پدافندی ایران وارد ساخته است و ایران میگوید که پاسخ حمله اسرائیل را خواهد داد. معلوم نیست پاسخ ایران چگونه باشد ولی هر پاسخی بدهد بطور قطع بر پیچیدگی اوضاع منطقه خواهد افزود و این وضعیت یکی از دلایل ادامه بی ثباتی در منطقه است که اروپا باید برای این وضعیت تحلیل و برنامه خود را داشته باشد. گفتگوهای جمعه همزمان با برقرای آتش بس در لبنان آغاز میشود که برای اروپا و منطقه اتفاق خوش آیندی است ولی هنوز مساله غزه حل نشده و آینده درگیریهای نظامی ایران و اسرائیل مشخص نیست و همین مسائل شرایط منطقه را ملتهب نگه میدارد..
در موضوع هستهای اروپا با توجه به سفر گروسی به تهران و قطعنامه ضد ایرانی تصویب شده در شورای حکام آژانس بین المللی انرژی اتمی به این جمع بندی رسیده است که در زمینه گرفتن قطعنامه علیه ایران موفق بوده ولی همزمان اقدامات مقابلهای ایران برای بکارگیری سانتریفیوژهای جدید و افزایش ظرفیت غنی سازی و اتخاذ تدابیر سختگیرانهتر در بازدید بازرسان آژانس شرایط بین اروپا – ایران – آژانس را پیچیدهتر کرده است و اگر اروپا به اسنپ بک فکر کند ایران هم به خروج ان پی تی فکر میکند که این وضعیت معلوم نیست چه پی آمدهایی در منطقه داشته باشد؟
انگلیس و اتحادیه اروپا ایران را به همکاری نظامی با روسیه متهم کرده و در زمینه هواپیمایی و کشتیرانی جمهوری اسلامی ایران را تحریم کرده اند و آلمان بخاطر فوت جمشید شارمهد که به اتهام تروریستی در دادگاه به اعدام محکوم شده بود کنسولگریهای ایران در آلمان را تعطیل نموده است.
اروپا با مجموعه مسائل فوق به گفتگوهای ژنو میآید و خود میداند که با چه پروندههای سنگینی روبروست. فضای گفتگوها بسیار سنگین است و فعلا برون رفتی در هیچیک از موضوعات هستهای، منطقهای، حقوق بشری و دوجانبه دیده نمیشود. حال سوال این است وقتی چشم اندازی در هیچ زمینهای دیده نمیشود چرا گفتگوها انجام میشود؟
این سوالی اساسی هم برای طرف ایرانی و هم برای طرف اروپایی است که هر طرف بر اساس تحلیل خاص خود به ژنو میروند ولی در کل هردو طرف در این که فرصتی به دیپلماسی داده شود که شاید گرهای از گرههای متعدد موجود باز شود مشترکند هرچند هر طرف از چشم خود به این جعبه معماها نظر دارد.
شاید هر دو طرف به مساله امنیت مشترک توجه کنند، بشود برای آینده گفتگوها راهی گشود. پیدا کردن زمینه مشترک در مباحث امنیتی با وجود مولفههای تاثیرگذار کاملا متضاد و متعارض برای هر دو طرف مهم است. امنیتی که همزمان امنیت ایران، امنیت اروپا و امنیت منطقه را در یک مجموعه مورد توجه قرار دهد. سوابق موجود در مباحث مختلف مطرح شده در مراکز مطالعاتی اروپا نشان میدهد که بحث امنیت مشترک از جمله مباحث مهمی است که در روابط ایران و اروپا دارای سابقه بوده و این مباحث مطرح بوده که لازم است ایران را در موضوعات امنیت منطقه ای، منع گسترش سلاحهای هستهای، ایمنی هستهای، اقدامات اقلیمی، کمبود آب، ثبات منطقهای، اقدامات اعتمادساز منطقهای درگیر کرد تا دریچه برون رفتی از وضعیت بحرانی کنونی باز شود.