جوان آنلاین: حالا درسته ما انتقاد‌های زیادی به زمان نامناسب بازسازی ورزشگاه‌ها و ترمیم چمن زمین‌های فوتبال داریم، اما خداییش نباید از حق گذشت و بی‌انصافی کرد، چون بروبچه‌هایی که درگیر این ماجرا هستن، شبانه‌روز دارن تلاش می‌کنن تا زودتر ورزشگاه‌ها رو به صورت آبرومند به مسابقات برسونن.
درسته ما به لحاظ امکانات و تجهیزات از کشور‌هایی که واقعاً در فوتبال حرفهای هستن، عقب‌تریم، اما حداقلش اینه که وقتی کاری رو شروع می‌کنیم، دیگه وسطش قشون‌کشی راه نمیندازیم و به جون هم نمی‌افتیم، اونم جوری که زخمی از توش دربیاد. مثلاً تا یادمون میاد حسرت ورزشگاه نوکمپ رو می‌خوردیم که چی هست و چه جوری ساخته شده یا اینکه همیشه با خودمون میگیم اونا چه جوری کار می‌کنن و ما چه جوری، ولی خب حالا خبر می‌رسه که درست وسط بازسازی نوکمپ ۲۰ تا کارگر افتادن به جون هم و حالا نزن کی بزن، کاری کردن که شش زخمی هم رو دست‌شون مونده!
این کارگر‌ها حداقل صبر نکردن حرفهای «النا فورت» معاون پروژه بازسازی نوکمپ درباره روند عالی و رو به جلوی پروژه «اسپاتیفای» درست و حسابی به گوش همه برسه، بعد به جون هم بیفتن. حتماً قیافه «فورت» وقتی خبر درگیری خیابانی رو شنیده خیلی دیدنی بوده، حتماً فکرش رو هم نمی‌کرده که وقتی برای پیشبرد کار از کارگر‌های رومانیایی و آلبانیایی استفاده کرده، باید چند تا مراقب هم می‌گذاشته تا اینا یه وقت هوس نکنن به جون هم بیفتن. تازه این شروع ماجراست، چون حالا پلیس وارد عمل شده تا مشخص کنه چه تعداد از این کارگر‌ها مجوز دارن و چند تا بدون مجوز و قاچاقی مشغول کار هستن و این هم معضل تازه‌ای است برای معاون پروژه که حتماً وقتی داشته گزارش پیشرفت کار رو میداده به اون فکر نمی‌کرده، البته ماجرای درگیری کارگران نوکمپ سابقه قبلی هم داره. ساعت ۱۱ صبح روز ۲۳ می (پنج‌شنبه سوم خرداد) چند تا کارگر باهم درگیر شدن که بازهم چند تا زخمی به جا گذاشت، اما با شکایت باشگاه از شرکت طرف قرارداد ماجرا تمام شد ولی درگیری جدید چیزی نیست که بشه به سادگی از کنار اون گذشت و حتماً تبعاتی برای بارسا به همراه داره، البته ذکر این نکته هم لازمه که پروژه اسپاتیفای ادامه پیدا می‌کنه تا مطابق برنامه در سال ۲۰۲۶ به پایان برسه و این نکته مهمیه که ما باید ازش درس بگیریم.
زحمتکشایی که این روز‌ها درگیر بازسازی ورزشگاه‌های کشور هستن با نجابت و تلاش کار خودشون رو می‌کنن و این باعث افتخار ماست؛ زحمتکشایی که حاصل تلاش‌شون بدون سروصدا و قیل و قال مقابل چشمای ما قرار می‌گیره؛ زحمتکشایی که باید به دست‌هاشون بوسه زد، دمشون گرم.
