درست در روز‌هایی که تمام هوش و حواس علاقه‌مندان به ورزش و حتی آن‌ها که چندان رقبتی به فوتبال ندارند، متوجه تیم ملی در جام ملت‌های آسیا و نتایجی که شاگردان قلعه‌نویی کسب می‌کنند معطوف شده، فوتبالی‌ها باز هم برای حیف‌ومیل بیت‌المال و پول بی‌زبان مردم نقشه‌ها در سر دارند.
ماجرا همان داستان قدیمی برپایی اردو‌های خارجی است، آن‌هم به این بهانه که در ایران امکانات مناسب وجود ندارد! این روز‌ها و زیر سایه توجه همه به تیم ملی، باشگاه‌های فوتبال به اسم تعطیلات نیم‌فصل و آماده شدن برای آغاز نیم‌فصل دوم لیگ برتر چمدان سفر بسته‌اند. چند تایی قرار است عازم آنتالیای ترکیه شوند و چند تایی هم می‌خواهند سری به امارات بزنند تا از امکاناتی که اینجا نیست و فقط آنجا پیدا می‌شود، استفاده کنند.
نکته جالب‌تر ماجرا اینجاست که اصلاً فرقی نمی‌کند در خصوص کدام تیم صحبت می‌کنیم؛ یک عزم همگانی در تیم‌ها وجود دارد که این سفر را حتماً انجام دهند. از مثلث بالای جدول بگیرید تا تیم‌های رده پانزدهم و شانزدهم که البته پایین‌تر نداریم، والا آن‌ها هم حتماً برای خودشان برنامه سفر می‌ریختند تا از قافله بیت‌المال‌خوری عقب نمانند. به هر حال پول این قبیل سفر‌ها قرار است از بیت‌المال و جیب مردم تأمین شود. بنابراین به آقایان کوچک‌ترین فشاری نمی‌آید تا از این بابت نگرانی داشته باشند.
اما از این حرف‌ها که بگذریم، سال‌هاست که همه به بی‌فایده بودن این سفر‌ها اذعان دارند و حتی برخی از قدیمی‌های فوتبال و آن‌ها که روزگاری سرمربی بوده‌اند، صراحتاً عنوان کردند که این اردو‌ها را می‌توان با هزینه بسیار کمتر و ناچیزتر در مناطق خوش‌آب و هوای کشور خودمان برپا کرد و نتیجه لازم را هم از آن‌ها گرفت، اما نمی‌دانیم این چه عادت بدی است که نمی‌خواهد از ذهن مدیران هزینه‌تراش باشگاه‌ها و مربیان ناکاربلد آن‌ها خارج شود که تنها اردویی را مفید می‌دانند که مثلاً در اوج فصل سرما در یخبندان کشور ترکیه برگزار شود یا در خرماپزان تابستان در قطر و امارات برپا شود.
مسئله این نیست که امکانات در کشور وجود ندارد. البته نمی‌توان منکر برخی کمبود‌ها هم شد، اما اوضاع اینقدر که این آقایان خارج‌پسند عنوان می‌کنند تیره و تار نیست. ضمن اینکه به نظر می‌رسد برای تیمی که در نهایت می‌خواهد از رده پانزدهم جدول کنده شود و چهاردهم شود، حتی اردو در خود باشگاه هم زیاد به نظر می‌رسد، چه برسد به اینکه بخواهد سوار ماشین شود و به یک شهرستان نزدیک برود یا حتی اردو برای مثلاً بالانشین‌هایی که در نهایت می‌خواهند قهرمان شوند، اما بعد بروند و در آنجا که باید برای کشور افتخاری کسب کنند مایه آبروریزی شوند. تمام این تیم‌ها می‌توانند در داخل کشور اردو برپا کنند، اما عادت به بیت‌المال‌خوری و هزینه‌تراشی باعث می‌شود تا شاهد باشیم که دوباره همه چمدان بسته‌اند از استقلال و پرسپولیس و سپاهان گرفته تا نساجی و بقیه، همه با ولع خاصی آماده سفر هستند.
در این میان البته نباید از اهمال‌کاری‌های مسئولانی که باید در این خصوص پاسخگو باشند هم به سادگی گذشت. همان مسئولانی که باید به فکر تجهیز و به‌روزرسانی اماکن ورزشی در جای‌جای ایران باشند و با کم‌کاری خود بهانه دست فوتبالی جماعت ندهند که با توجیه کمبود امکانات برای برپایی چند روز اردوی تفریحی به اسم اردوی آماده‌سازی به بیت‌المال دست‌درازی نکنند و همین‌جا در ایران بمانند تا گرفتار تبعات دیگر اینگونه سفر‌ها هم نشوند.
