سرویس دفاعی جوان آنلاین: سال‌های جنگ بود و صدام بالاخره توانسته بود رد موشکهای ایرانی را بزند. پیرو رایزنی‌هایی که با مسئولان وقت لیبیایی داشت، توانست رأی آنها را عوض کند تا لیبی کمک به ایران را برای شلیک موشک به‌سمت عراق متوقف کند. همین هم شد که سرگرد سلیمان، فرمانده تیم لیبیایی که راهی ایران شده بود از ادامه همکاری سر باز زد. فرمانده جوان آن روزهای یگان موشکی سپاه، مانده بود با چند فروند موشک روی سکو که با خرابکاری لیبیایی‌ها، دیگر امکان شلیک هم نداشتند. حالا ۳۸سال از آن روزها و یازده سال از شهادت فرمانده آن روزهای یگان موشکی سپاه می‌گذرد.
معاون آن فرمانده جوان، حالا سکاندار اصلی نیروی هوافضای سپاه است. در روزهایی که به‌آتش کشیده‌شدن چند سطل زباله در خیابان‌های تهران به‌دست اوباش، جریان رسانه‌ای خارج از ایران را به توهم براندازی نظام جمهوری اسلامی انداخته است، معاون سرافراز جبهه حق علیه باطل که در برزخ سال۶۳ خرابکاری لیبیایی‌ها، توانست هفده‌روزه بر مشکل غلبه کند، برگ برنده جدیدی رو می‌کند: دست‌یابی ایران به موشک هایپرسونیک بالستیک که سپرهای دفاع ضدموشکی حال حاضر دنیا، امکانی برای مقابله با آن ندارند و حتی افقی هم برای مهار و انهدام آن وجود ندارد. نهال نازک و جوانِ آن روزهای یگان موشکی، حالا تبدیل به درخت تناوری شده است که در لبه فناوری موشکی دنیا حرکت می‌کند.
موشک هایپرسونیک چه تفاوتی با بالستیک‌های معمولی دارد؟
موشکهای بالستیک هایپرسونیک، هرچند زیرگونه‌ای از موشکهای بالستیک محسوب می‌شوند، اما با این حال، چند تفاوت و تمایز عمده با سایر هم‌نوعان بالستیک خویش دارند که این موشک را از دیگران متمایز کرده است:
سرعت سیرِ ۵ تا ۱۰ برابر سرعت صوت
عمده بالستیک‌های مجموعه تسلیحات موشکی ایران، هرچند سرعت سیری بالاتر از صوت دارند و حتی زمینه اصابت به هدف، رکوردهای بی‌نظیری را از سرعت، نظیر ده تا دوازده برابر سرعت صوت، هم شکسته‌اند، اما بالستیک‌های هایپرسونیک گونه‌ای از بالستیک‌هایی محسوب می‌شوند که سرعت سیر عادی آنها بین پنج تا ده برابر سرعت صوت است.
اگر سرعت صوت را ۱۲۰۰کیلومتر بر ساعت در نظر بگیریم، بالستیک‌های هایپرسونیک بین ۶هزار تا ۱۲هزار کیلومتر بر ساعت، سرعت سیر دارند. به‌عبارت دقیق‌تر و بهتر، جمهوری اسلامی ایران هم‌اکنون به گونه‌ای از تسلیحات موشکی دست پیدا کرده است که نسبت به تسلیحات سابق، دارای سرعت بیشتری است. این نکته از آنجایی اهمیت مضاعف پیدا می‌کند که متوجه شویم که یکی از راه‌های گریختن از چنگ سامانه‌های دفاع ضدموشکی موجود در دنیا، افزایش سرعت سیر پرتابه‌های موشکی است. هرقدر سرعت یک پرتابه بالاتر رود، احتمال رهگیری و انهدام آن هم کاهش یافته و ضریب نفوذپذیری موشک افزایش می‌یابد.
هدایت‌پذیر بودن کلاهک در داخل و خارج جو
نکته مهم دیگر درباره موشک هایپرسونیک، هدایت‌پذیربودن کلاهک آن در داخل و خارج جو است. برای توضیح این مسئله، مروری بر الگوی شلیک موشکهای بالستیک ضروری است.
موشکهای بالستیک معمولی بعد از شلیک، طبق معادلات ریاضی و فیزیک مکانیک، مسیری معادل یک نمودار سهمی دارند. موشک، روی این مسیر حرکت کرده، از اتمسفر زمین خارج شده، به نقطه بیشنیه ارتفاع خود از زمین رسیده، روی مسیر سهمی‌شکل خود ادامه مسیر داده، مجدداً وارد اتمسفر زمین شده و در نهایت به هدف اصابت می‌کند. کل این مسیر، یک معادله ریاضی و پیش‌بینی‌پذیر است. به‌عبارت بهتر اگر در هر مرحله‌ای، موشک یا کلاهک آن، توسط سامانه‌های رصد و راداری دشمن کشف شود، باتوجه‌به سایر متغیرها، مسیر بالستیکی که موشک قرار است طی کند، حسب قوانین ریاضی پیش‌بینی می‌شود. این یعنی کل مسیر و حتی هدف درنظر گرفته‌شده، مشخص می‌شود. این موضوع صرفاً پیش‌بینی‌پذیری مسیر موشک است که موجب کاهش غافل‌گیری می‌شود؛ حال، اینکه دشمن بتواند از این امر بهره گرفته و موفق به انهدام آن بشود، بحث پیچیده دیگری است. تفاوت مهم دیگر موشکهای هایپرسونیک با بالستیک‌های معمولی، در همین نقطه تعریف می‌شود.
کلاهک هایپرسونیک‌ها، بعد از شلیک و خروج از اتمسفر زمین، از بدنه موشک جدا می‌شود. در این مرحله، به‌جای اینکه در ادامه مسیر، به‌مانند کلاهک‌های بالستیک معمولی ادامه مسیر دهد، به‌مانند یک پرنده هدایت‌پذیر از دور (پهپاد) ادامه مسیر می‌دهد. مسیری که این پرنده هدایت‌پذیر طی می‌کند، نه یک نمودار سهمی‌شکل ریاضی، بلکه طبق الگوی برنامه‌ای است که روی مغزافزار هدایت موشک پیاده شده است؛ بر همین مبنا هم، این کلاهک هدایت‌پذیر دقیقاً طبق برنامه‌ای که برایش نوشته شده است، در طول مسیر، به تغییر ارتفاع و بالا و پایین رفتن‌های مکرر و تغییرهای متعدد زاویه، مبادرت کرده و حرکت می‌کند. این کار نتیجه‌ای مشخص دارد: برخلاف موارد قبلی، دیگر حرکت کلاهک موشک پیش‌بینی‌پذیر نیست. در حقیقت صرفاً کسی که برنامه حرکت موشک را طراحی کرده، از مسیر آن مطلع است و این یعنی غافل‌گیری محض برای سامانه‌های ضدموشکی.
سازه‌ی پیشرفته و پرتوان
نکته مهم دیگر در ساخت این موشک، تکنولوژی و فناوری پیشرفته ساخت آن است. به‌دلیل آنکه سرعت سیر موشک، بالاتر از ۶هزار کیلومتر بر ساعت است، حرارت و دمایی که به سازه موشک وارد می‌شود، بسیار بالاست. ساخت سازه‌ای که بتواند در چنین شرایط بحرانی و طاقت‌فرسا، به عملکرد عادی و طبیعی خود ادامه دهد، نشان‌دهنده سطح بالایی از علم و فناوری و تجمیع دانش در رشته‌های مختلف از متالورژی تا مکانیک و الکترونیک و هوافضا در کشور است.
ورود ایران به جمع معدود کشورهای دارای موشک هایپرسونیک
تعداد کشورهایی که در دنیا موفق به ساخت و آزمایش موفقیت‌آمیز چنین محصول فناورانه و تکنولوژیکی شده‌اند، حتی بعد از اعلام رسمی دست‌یابی ایران به این فناوری، هنوز هم از تعداد انگشتان یک دست فراتر نرفته است؛ به همین دلیل، سوای حوزه نظامی، نتیجه تبعی دیگرِ موفقیت ایران در قدم‌گذاشتن در چنین مسیری، به‌ثمرنشستن دانش و علم بومی است که در نهادها و مراکز علمی همین دیار آموزش داده می‌شوند؛ از این جهت، دست‌یابی و آزمایش موفقیت‌آمیز چنین طرحی، نه‌فقط یک موفقیت بزرگ نظامی است، بلکه پیش و بیش از آن، یک موفقیت بزرگ در حوزه علوم و فناوری‌های روز محسوب می‌شود. گستره‌ای از ساختارهای مختلف است که در لبه علم و تکنولوژی حرکت کرده و در قدم بعد هم توانسته است، چنین محصول پیچیده‌ای را ساخته و تولید کند.
موشک؛ مایه امنیت و نقطه قوت
بدون شک در سایه امن و حصاری محکم است که یک جامعه پویا، به‌سمت اهداف و برنامه‌های متعالی خویش قدم برمی‌دارد و اولین نتیجه رسیدن به چنین سطحی از بازدارندگی، توسعه و گسترش امنیت، به‌عنوان مهم‌ترین زیرساخت زندگی اجتماعی میلیون‌ها ایرانی است. ساخت امنیت و توان محافظت از کشور، به‌عنوان پیشران پیشرفت، تدبیری است که بارها از سوی فرماندهی معظّم کل قوا، مورد تأکید قرار گرفته است:«ساخت موشکهای گوناگون و اقتدار موشکی، موجب ایجاد امنیّت در کشور است. جوانهای ما یادشان نیست، همین شهر تهران در زیر آتش موشکهای شبانه‌روزیِ دشمن میسوخت! خانه‌ها خراب میشد، انسانها کشته میشدند؛ در شهر تهران! شهرهای جبهه -مثل دزفول، مثل اهواز، مثل شوش و بقیّه‌ی شهرها- که جای خود دارد؛ حتّی تا شهرهای دوردست، موشکهای دشمن میرسید! ما موشک نداشتیم، وسیله‌ی دفاع نداشتیم، مجبور بودیم دستمان را روی هم بگذاریم، تماشا کنیم! امروز جوانان ما توانسته‌اند به قدرت موشکی اوّل منطقه تبدیل بشوند. دشمن میداند که اگر یکی بزند، ده تا میخورَد. پس موشک، مایه‌ی امنیّت و نقطه‌ی قوّت است.» ۱۳۹۷/۳/۱۴
نکته جالب توجه اینکه این موفقیت، در مدت زمانی کمتر از نیم‌قرن پدید آمده است که اگر نبود همت و تلاش جهادی و شبانه‌روزی امثال حسن طهرانی‌مقدم، پیمودن همین مسیر، به ده‌ها سال دیگر زمان نیاز داشت. همت و تلاش جهادی اما این مسیر طولانی را برش زد. حسن طهرانی‌مقدم، خود نخستین فردی بود که به توصیه همیشگی‌اش عامل بود: "فقط انسان‌های ضعیف به‌اندازه امکاناتشان کار می‌کنند" و طهرانی‌مقدم و یارانش در زمره اینها نبودند.
موفقیت‌ها و پیروزی‌های صنعت دفاعی ایران همچون سایر پیشرفت‌های دیگر کشور، ریشه در انگیزه الهی و آرمان انقلابی نخبگان و برجستگان ملت داشته و خاری در چشم بدخواهان این آب‌وخاک است. هرچند دشمن به‌خیال خام خویش، هر روز برای توقف این مسیر نقشه می کشد؛ اما پیام ایران اسلامی، صریح، آشکار و باصلابت است: «درباره‌ی مسائل موشکی چه جنجالی در دنیا راه می‌اندازند، که ایران موشک دارد، ایران موشک دقیق دارد. بله، ما موشک داریم، موشک دقیق [هم] داریم؛ موشک ما هدف را از فاصله‌ی چند هزار کیلومتری با فاصله‌ی چند متری قادر است بزند؛ این را با قدرت به دست آوردیم، با قدرت حفظ میکنیم، با قدرت افزایش خواهیم داد؛ ان‌شاءالله. با این هم چون مایه‌ی اقتدار کشور است مخالفند، با آن دعوا دارند، غیظ و غضب دارند.» ۱۳۹۶/۲/۲۰
منبع: هفته‌نامه خط حزب‌الله
خدا را شکر 
