بر اساس گزارش این نهاد بین المللی، قیمت گازوئیل و تفاوت نسبی قیمت نفت خام در ماه اکتبر (مهرماه) به سطح بی سابقه ای رسید و در مقایسه با مدت مشابه سال گذشته به ترتیب ۷۰ و ۴۲۵ درصد افزایش نشان می دهد.
آژانس بین المللی انرژی مستقر در پاریس در این گزارش آورده است: قیمت بالای گازوئیل با آغاز دور جدید تحریم های اتحادیه اروپا علیه روسیه به تورم دامن زده و بر اقتصاد جهانی و تقاضای بیشتر برای نفت فشار می آورد.
در این بیانیه آمده است: در پی آغاز دور جدید تحریم های اتحادیه اروپا علیه مسکو، رقابت بر سر بشکه‌های گازوئیل با مبدا غیر روسیه تشدید می شود و همین کشورهای اتحادیه اروپا را مجبور می کند به محموله‌های سوخت از کشورهای دورتر همچون آمریکا، هند و منطقه خاورمیانه روی آورند. گازوئیل که به ویژه در صنایع نقش کلیدی داشته، برای رشد اقتصادی اهمیت بسیاری دارد.
از سوی دیگر، مشکلات عرضه جهانی گازوئیل در ماه های اخیر در پالایشگاه های اروپایی تشدید شده است. آژانس بین‌المللی انرژی اعلام کرده است که اعتصاب در پالایشگاه های فرانسه در اعتراض به دستمزد پایین در مقطعی به افزایش قیمت گازوئیل در روتردام به عنوان مرکز تجارت اروپا منجر شد و بهای آن را به ۸۰ دلار بالاتر از قیمت نفت خام رساند.
این در حالی است که کارگران کارخانه "اکسون موبیل" در بریتانیا نیز برای آخر ماه نوامبر (آذر ماه) اعلام اعتصاب کرده اند و کارگران کارخانه بریتیش پترولیوم (BP) نیز تهدید نموده اند به دلیل افزایش هزینه های زندگی اگر دستمزدهایشان بالاتر نرود دست از کار می کشند.
براساس آخرین برآوردها، کشورهای اتحادیه اروپا تا پایان ماه اکتبر، واردات روزانه ۱.۱ میلیون بشکه نفت خام و ۵۰ هزار بشکه گازوئیل را از روسیه کاهش داده بودند. بر اساس این گزارش، چنانچه تحریم‌های واردات نفت خام و سایر محصولات پالایشگاهی روسیه به ترتیب در ماه های دسامبر و فوریه اجرایی شود، اروپا باید ۱.۱ میلیون بشکه در روز نفت خام و یک میلیون بشکه در روز گازوئیل، نفتا و نفت کوره را جایگزین کند.
آژانس بین‌المللی انرژی در عین حال تاکید کرده است اگرچه مسکو تاکنون موفق شده تمام محموله های نفت خامی که تاکنون توسط اروپا تحریم شده را به کشورهای دیگر بفروشد، اما صادرات محصولات پالایشگاهی آن ۴۰۰ هزار بشکه در روز کاهش داشته است.
این بیانیه در پایان تاکید می کند که تلاش‌های به رهبری آمریکا برای تعیین سقف قیمت برای نفت روسیه اگرچه می تواند تاحدودی به کاهش تنش ها کمک کند، اما همچنان عدم قطعیت‌ها و چالش‌های لجستیکی بی شماری باقی مانده که نیازمند دقت و بررسی است.
