بازیگری عرصه وسیعی است و با گسترش عرصه سینما و تلویزیون و نمایش خانگی جا برای هیچ کس تنگ نیست.
امیر غفارمنش، بازیگر باسابقه با بیان این مطلب به «جوان» گفت: اینکه نقش‌ها را به دو دسته سخت و آسان تقسیم کنیم، تقسیم بندی نادرستی است، چون هیچ نقش ساده‌ای وجود ندارد و اگر بخواهیم بر مبنای پرداخت کامل به سمت شخصیت‌پردازی پیش برویم، در آن صورت باید کوتاه‌ترین نقش‌ها را هم اثرگذار بازی کنیم. بازیگر «دردسر‌های عظیم» و «چک برگشتی» عنوان کرد: در عموم کارهایم چه سینما و چه تلویزیون بدون پردازش کاراکتر جلوی دوربین نمی‌روم، چون حس می‌کنم مخاطب را نباید فریب داد. وقتی کاراکتر را شناختم و پردازش شخصیت را از دریچه ذهنی خودم انجام دادم، آنگاه سعی می‌کنم با مشورت کارگردان به قالب نهایی برای اجرا برسم. وی ادامه داد: یکسری از ویژگی‌های شخصیت در فیلمنامه وجود دارد که ابتدا بر آن‌ها تمرکز می‌کنم و سپس با استفاده از سیر اتفاقات پیرامون کاراکتر در فیلمنامه به سمت و سوی شناخت بیشتر نقش می‌روم و در نهایت افزوده‌هایی برای رنگ‌پردازی نقش به کار می‌برم.
بازیگر «نفوذی» و «خودزنی» درباره تصنعی شدن بازی در برخی فیلم و سریال‌ها توضیح داد: بازیگر هر قدر هم توانا باشد، اگر بدون شناخت کامل از نقش جلوی دوربین برود، کار را بی‌حس و حال می‌کند و باعث می‌شود مخاطب نتواند چنان که باید با کاراکتر ارتباط بگیرد. غفارمنش درباره حفظ کیفیت بازیگری در مدیوم‌های مختلف گفت: هر مدیوم، مخاطب خودش را دارد و نمی‌شود مثلاً بازیگری در تلویزیون را ساده‌تر از بازیگری در تلویزیون دانست. بازیگری حرفه‌ای در هر مدیومی، کاری است کاملاً حساس و دشوار که اگر با دقت انجام نشود به تصنعی شدن نقش منجر شده و کلیت کار را زیر سؤال می‌برد، پس بهتر آن است که همه بازیگران بکوشند بی‌توجه به مدیوم، کیفیت بازیگری را حفظ کنند. بازیگر «خوش‌نشین‌ها» و «پرانتز باز» با اشاره به اهمیت حضور بازیگران حرفه‌ای در پروژه‌های تلویزیونی گفت: اینکه فضا برای استفاده از جوان‌تر‌ها باز باشد، ایرادی ندارد ولی باید بازیگران مجرب را نیز حتماً در سریال‌ها داشت تا هماهنگی کلی در بازی‌ها وجود داشته باشد. یک بازیگر جوان هر چقدر هم استعداد داشته باشد باز هم باید در کنار بازیگران مجرب، کار کند تا فوت و فن بازیگری را بیاموزد. غفارمنش تأکید کرد: بازیگری، حیطه وسیعی است و همه آن‌ها که استعدادی در بازیگری دارند می‌توانند بخت خود را در بازیگری بیازمایند و هیچ کس جای دیگری را تنگ نمی‌کند و اگر واقعاً توانایی باشد، برای همه، فضا هست که کار و تلاش کنند و جلو بروند.
