سرویس فرهنگ و هنر جوان آنلاین: همایون شجریان در تازهترین فعالیت موسیقایی خود تکآهنگ «سووشون» به آهنگسازی تهمورس پورناظری را در دسترس مخاطبان قرار داد. در این اثر پوریا سوری ترانهسرا، تهمورس پورناظری آهنگساز، همایون شجریان خواننده، سهراب پورناظری نوازنده کمانچه، سحر محمدی و دنیا کمالی همخوان گروه اجرایی را تشکیل میدهند.
تهمورس پورناظری و همایون شجریان که طی سالهای گذشته فعالیتهای زیادی در حوزه موسیقی به صورت مشترک انجام میدهند، سال ۱۳۹۲ آلبوم پرمخاطب «نه فرشتهام نه شیطان» را در اختیار شنوندگان قرار داده بودند. موسیقی این اثر ساخته تهمورس پورناظری است و شعرش را پوریا سوری سروده است. سهراب پورناظری در این آهنگ تکنوازی کمانچه را بر عهده داشته است و سحر محمدی و دنیا کمالی هم به عنوان همآوایان حضور دارند. در بخشی از شعرِ این قطعه که ماهیتی غمگین و مرثیهوار دارد، از عبارتِ «جان پدر، کجاستی؟» استفاده شده است. این سه کلمه متنِ همان پیامکی است که پدرِ یکی از دانشجویانِ کشتهشده در حمله تروریستی به دانشگاه کابل برای فرزندش فرستاده بود.
در حمله تروریستی به دانشگاه کابل که مسئولیت آن را گروه داعش بر عهده گرفت و ۲۲ تن از دانشجویان این دانشگاه به شهادت رسیدند، پدری پس از ۹۷ بار تماس با دخترش که هیچ پاسخی در پی نداشت، برایش پیامکی فرستاده بود: جان پدر، کجاستی؟
از سویی دیگر دیروز قطعه «عشق بازیچه تماشا» بر اساس غزلی از مهدی مظاهری با آهنگسازی پیمان خازنی و صدای سالار عقیلی منتشر شد. «عشق بازیچه تماشا» یکی از قطعههای آلبوم «اینکه دلتنگ توام» میباشد که توسط سالار عقیلی خوانده شده است. در این قطعه کریم قربانی (نوازنده ویولونسل)، میثم مروستی (نوازنده ویولون)، پیام سوری (نوازنده پیانو)، فرشید حفظیفر (نوازنده ابوا) و پریسا دلفانی (همخوان سوپرانو) هنرنمایی کردهاند. پیشتر یادداشتی از محمدعلی بهمنی درباره آهنگ «عشق بازیچه تماشا» منتشر شد که بهمنی در آنجا نوشته بود: اگر این آلبوم را تا این لحظه نشنیدهاید پیشنهاد میکنم در این روزهای کرونایی، این رپرتوار ایرانی را با شنیدن این موسیقی آغاز کنید که موسیقی آن اثر پیمان خازنی و شعرش از مهدی مظاهری است و بر اساس غزلی بنا شده که دارای جنبههای بالای موسیقایی و اجتماعی است؛ غزلی که به نوعی شاخصه این شاعر جوان محسوب میشود و شاید بتوان گفت این قطعه محور زیباییشناسی این مجموعه به حساب میآید. انتخاب این اثر در میان این آلبوم به خاطر یکپارچگی آن است که از ابتدا تا انتها از یک مسیر واحد آغاز و پایان مییابد و ما با یک ملودیپردازی چند تکه و شاید بهتر باشد بگویم تکهتکه به هم متصل شده مواجه نیستیم.