سرویس سبک زندگی جوان آنلاین: اگر افراد نترسند احتیاط نمی‌کنند و از سلامتی خود مراقبت نمی‌کنند. اگر جان و سلامتی هر فرد برایش مهم باشد از آن محافظت کرده و به‌تبع آن به سلامتی و پویایی جامعه نیز کمک می‌کند، اما نکته حائز اهمیت این است که چه میزان از ترس و استرس لازم است؟ در پاسخ باید بگوییم ترس تا جایی که زندگی عادی فرد را دچار اختلال نکند عادی و طبیعی است. این مقدمه را ذکر کردم تا به ترس امروز مردم جامعه نگاهی اجمالی داشته باشم.
این روز‌ها با مهمان ناخوانده و جدیدی به نام بیماری کرونا ویروس درگیر شده‌ایم. البته جدا از مسری بودن این بیماری و نیز اقدامات پیشگیرانه‌ای که جهت دچار نشدن به آن باید رعایت کنیم، موضوع دیگری که ذهن افراد جامعه را به خود درگیر کرده توهم بیماری است.
افراد دچار نوعی خودبیمارانگاری شده‌اند. خیلی اوقات ترس دچار شدن به این بیماری و حس تلقین‌پذیری است که افراد جامعه را درگیر می‌کند. همان‌گونه که گفته شد تا حدودی ترس لازم است زیرا باعث می‌شود اعضای جامعه بهداشت را رعایت کرده و به بیماری مبتلا نشوند، اما اگر این ترس و اضطراب بیش از حد باشد مقاومت بدن فرد پایین می‌آید که ریزفاکتوری است جهت ابتلا به این بیماری.
اما در این شرایط حساس چه کنیم که ترس بر ما غلبه نکرده و ما را بیمار نکند؟ برای این کار باید نکاتی را رعایت کرد که به برخی از آن‌ها تیتروار در این یادداشت اشاره می‌کنم.
ترس و اضطراب خود را باید کنترل و مدیریت کرد، هر روز صبح با خود بگوییم من خوبم، من ورزش می‌کنم، من بهداشت فردی را رعایت می‌کنم و رژیم غذایی مناسب دارم، پس بیمار نمی‌شوم. ورزش کردن در خانه توصیه می‌شود نه در پارک و باشگاه ورزشی.
پس احتیاط از اهم واجبات است، جسم و روح ما امانتی است از جانب پروردگار که باید از آن محافظت کرد و همه امور را نیز به خدا واگذار کرد؛ بنابراین با رعایت نکات بهداشتی و پرهیز از خرافات و جهالت می‌توان این بحران را با موفقیت پشت سر گذاشت.
*کارشناس ارشد روانشناسی
