سرویس فرهنگ و هنر جوان آنلاین: محمود عزیزی بازیگر، کارگردان و مدرس تئاتر در ادامه با اشاره به اینکه گاهی دولت‌های ما شب، خواب‌نما می‌شوند و تصمیماتی می‌گیرند که پشت آن فکر و بررسی دقیقی نیست، گفت: فقط این مسئله یک قانون می‌خواهد که آن قانون وجود ندارد و اگر باشد، به هیچ کدام از این مدیریت‌ها احتیاج نیست. ما باید یک مدیریت در هنر داشته باشیم تا چند زیرشاخه موسیقی، تئاتر، تجسمی و سینما داشته باشد. اصلاً اگر سینما را صنعت می‌بینند، مدیریت حمایتی آن معنی ندارد. در وضعیت این‌ها مشکلاتی هست که اشکالش از فهم مدیریتی برای مسائل فرهنگی است.
عزیزی ادامه داد: برای اجرای هر طرحی باید بررسی کارشناسی شود. اینکه با بعضی دوستان متخصص در هر کدام از حوزه‌ها صحبت و مشورت نشده را نمی‌گویم، بی‌ادبی است. اما بی‌خردی از نشناختن موضوع است. مثلاً درباره مؤسسه هنرمندان پیشکسوت باید از بدنه هنرمندان چند نفر را انتخاب می‌کردند تا مشکلات و نظرات را از زبان آن‌ها بشنوند و در راستای طرح‌شان از نظرات آن‌ها استفاده کنند. ضمن اینکه جای تعجب دارد وقتی یک نفر خوب کار کرده و مشکلی نداشته، به جای تشویق کردن با چنین برخورد‌ها و تصمیم‌هایی هم مواجه شود.
وی افزود: ماجرای ادغام بحث‌های اساسی دارد، چون هر کاری باید با این هدف که به جامعه هنری آرامش دهد، دنبال شود. اما همین الان اگر یک بررسی ساده و سرانگشتی کنید و ببینید چه طبقه‌ای از جامعه می‌توانند هفته‌ای دوبار به سینما بروند یا تئاتر ببینند و تابلو بخرند، معلوم می‌شود که سیاست دولت چه بوده و چه هست، چون نشان داده می‌شود بخش زیادی از جامعه فراموش شده‌اند.
محمود عزیزی در پایان گفت: مهم‌ترین مسئله این است که چرا وقتی یک چیزی وجود دارد، باید آن را داغان کنیم و به اجبار چیز دیگری را ایجاد کنیم که هنوز تجربه نشده است و نمی‌دانیم مفاد آن چیست. کاش فردی که این پیشنهاد را در این مجموعه به این شکل داده است با دلایل مشخص توضیح دهد که چه می‌خواهد، آن وقت شاید همگان حمایت کنند، اما اگر بنا بر چابک‌سازی اساسی است، پس چرا از رأس هرم وزارت ارشاد شروع نمی‌شود که این همه نیرو در آنجا وجود دارد؟ این وزارتخانه مثل زمان قاجار شده که هر کسی بیکار است پست مدیریتی برایش درست کرده‌اند.
