سرویس بین الملل جوان آنلاین: نگاهی عمیقتر به ماجرا البته نشان میدهد که ترامپ که این روزها شاهد ریزش شاخص سهام بورس در نیوریوک در پی تهدید چین به برخورد قاطع با دور جدید اعمال تعرفهای علیه امریکا بوده است، میخواهد این عقبنشینیاش را با ژست حقوق بشری توجیه کند.
به نوشته روزنامه گاردین، ترامپ چهار شنبه شب در حساب شخصی توئیتر خود نوشت: «البته که چین میخواهد به توافقی برسد. اول بگذارید با هنگکنگ به صورت انسانی برخورد کنند.» وی با «مرد خوب» خواندن «شی جینپینگ» رئیسجمهور چین، گفت: «هیچ شکی ندارم که اگر رئیسجمهور شی بخواهد بهطور سریع و انسانی مشکل هنگکنگ را حل کند، میتواند آن را انجام دهد.» ترامپ در پیامی توئیتری گفت: «اگر رئیسجمهور شی شخصاً و مستقیم با معترضان دیدار کند، پایانی خوش و شیرین برای مشکل هنگکنگ رقم خواهد خورد. شکی نیست!» ترامپ همچنین در پاسخ به سؤالی درباره هنگکنگ در راستای دیونمایی از دولت چین و مظلومنمایی از معترضان غربگرای هنگکنگی گفت: من نگران این شرایط هستم. نمیخواهم شاهد سرکوب خشونتآمیز آنان باشم. ترامپ این سخنان را در حالی مطرح کرد که پیشتر ناآرامیهای هنگکنگ را مسئله داخلی چینیها عنوان کرده بود و با ژست کودک معصوم گفته بود که نمیداند چرا امریکا و او مقصر این حوادث دانسته میشود. هرچند همان روز خبر تحریکآمیزی را درباره اعزام نیروهای نظامی چین به مرز هنگکنگ در توئیترش آورده بود.
«ژانگ هان هوی» سفیر تازه منصوب شده چین در مسکو ضمن انتقاد از توئیتهای اخیر «دونالد ترامپ» رئیسجمهور امریکا در خصوص استقرار نیروهای چینی در مرز هنگکنگ به واشنگتن یادآور شد که هنگکنگ متعلق به چین و نه امریکا و انگلیس است. تظاهرات در هنگکنگ که ۱۰ هفته متوالی ادامه دارد، ابتدا در اعتراض به لایحه استرداد مجرمین هنگکنگ به چین آغاز شد، اما بعد از آن با برکناری «کری لم»، رئیس اجرایی هنگکنگ و همینطور طرح خواستههایی که حاکمیت چین را زیر سؤال میبرد، ادامه یافت. هنگکنگ بخشی از خاک کشور چین محسوب میشود که تا سال ۱۹۹۷ در اجاره بریتانیا بوده و از آن زمان در چارچوب توافق موسوم به «یک کشور و دو سیستم» به چین بازگردانده شده است. در روزهای اخیر معترضان با بالا بردن پلاکاردهایی که حاوی درخواست حمایت از ترامپ بود، سمپاتی خود با امریکا را علنی کرده بودند. بماند که اخیراً نیز تصاویری از یک دیپلمات امریکایی در حین دیدار با رهبران معترضان هنگکنگ منتشر شده بود تا گفتههای پکن درباره اینکه واشنگتن در دامن زدن به آشوبهای هنگکنگ نقش داشته است اثبات شود. رسانه غربی معترضان را «طرفداران دموکراسی» مینامند و گزارشها از تلاش سازمان یافته شبکههای اجتماعی غرب برای کمک به رهبران معترضان به سازماندهی آشوبهایی است که در اوج خود در هفته گذشته منجر به اشغال دو روزه فرودگاه توسط معترضان و شکنجه علنی یک خبرنگار روزنامه چینی گلوبالتایمز شد که تصاویر این شکنجه با سانسور رسانهای غرب روبهرو شده است.
سفیر چین در بریتانیا هشدار داده است در صورت ادامه بحران فعلی در هنگکنگ ممکن است دولت خلق چین در امور این سرزمین مداخله کند. یو شیائومینگ با بیان اینکه هنگکنگ با شدیدترین بحران از زمان بازگشت به چین در دو دهه گذشته مواجه است، افزوده که این کشور قدرت کافی دارد تا فوراً نظم برقرار کند. همچنین دفتر کمیسیونر وزارت امور خارجه چین در هنگکنگ روز پنجشنبه امریکا را به دست داشتن در فعالیتهای جنایتکارانه ضد چینی در هنگکنگ متهم کرد. به گزارش ایسنا، به نقل از خبرگزاری اسپوتنیک، این اتهام در حقیقت پاسخی است به بیانیه اخیر کمیته امور خارجی مجلس نمایندگان امریکا که در آن این کمیته از پکن خواسته بود تا سرکوب راهپیماییها در هنگکنگ را متوقف کند. دفتر کمیسیونر وزارت امور خارجه چین در هنگکنگ در بیانیهای گفت: سیاستهای امریکا حقایق را تحریف کرده و به صورت کورکورانهای معیار دوگانه را دنبال میکنند که در حال حاضر به یک جنون نزدیک شده است. آنها با عناصر جنایتکار افراطی تبانی کرده و به صورت دیوانهوار در فعالیتهای جنایتکارانه ضد چینی در هنگکنگ دست دارند.
از سوی دیگر روزنامه گلوبالتایمز چاپ چین همچنین به انتقاد از مداخله امریکا در هنگکنگ نیز پرداخت و در ادامه نوشت: پکن تصمیمی قطعی برای مداخله اجباری به منظور مقابله با شورشیهای هنگکنگ ندارد، اما این گزینه مدنظر پکن است. استقرار پلیس مسلح خلق در شنژن هشداری واضح برای شورشیهای هنگکنگ است. اگر هنگکنگ نتواند اجرای قانون را خودش برقرار سازد و شورشها ادامه داشته باشد، این وظیفه دولت مرکزی است که اقدامات مستقیمی را بر اساس قانون انجام دهد. روزنامه گلوبالتایمز در ادامه همچنین آورده است، اوضاع در هنگکنگ نباید تکرار رویداد سیاسی چهارم ژوئن ۱۹۸۹ باشد که در آن دانشجویان غربگرای در میدان «تیانآن من» هشدار ارتش را نادیده انگاشته و در نهایت کار به زد و خوردی خونبار کشیده شد، رخ داد: «واشنگتن نمیتواند از آن رویداد برای تهدید و ارعاب پکن استفاده کند. چین حالا قویتر شده است.»