به گزارش روابط عمومی فرهنگسرای سرو؛ ویژه‌برنامه «ستارگان پرفروغ» به مناسبت سالروز عملیات غرورآفرین والفجر ۴ با حضور تعدادی از رزمندگان حاضر در این عملیات روز سه‌شنبه ۲۷ مهر در فرهنگسرای سرو برگزار شد. این نشست که با تقدیر از رضا نامی، فرامرز اختراعی، سید محسن خوشدل، مهدی کرمی و حمید حق‌شناس، رزمندگان و ایثارگران دفاع مقدس همراه بود، با هدف دریافت فکر اولیه برای ثبت خاطرات در قالب ادبیات داستانی برپا شد.ابتدا ابوالفضل درخشنده با اشاره به اینکه لازمه هر کار فرهنگی ماندگاری است و ثبت و مستندسازی باعث ماندگاری می‌شود، گفت: مراسم ما تجلیل از قهرمانان دفاع مقدس است، اما بخش دیگرش ایده گرفتن و سوژه یابی از این عزیزان است که بتوانیم مستند داستانی بنویسیم. این جشنواره انحصاراً به مستند داستانی می‌پردازد و پیشنهاد من این است که از فرمایش‌های این رزمندگان نکاتی را یادداشت کنید و یک ماه هم برای تحقیق و پژوهش فرصت هست.وی افزود: نکته دیگر اینکه واقعیت این است که برخی از دوستان حاضر در دفاع مقدس گفتند دفاع مقدس سود خوبی دارد و هم نان و نام دارد. ولی کاری که دلی انجام می‌شود به هیچ کدام از اینها ربطی ندارد و در برنامه‌های دفاع مقدسی قبلی نیز سودی عاید نویسنده‌ها نشد. به زودی کتابی برای عملیات والفجر ۴ از مستندهای داستانی نویسندگان چاپ خواهیم کرد که در آن از نکات این دوستان رزمنده استفاده شده است.رضا نامی: به اعتراف رادیو بی‌بی‌سی ارتش بعث عراق شکست در والفجر ۴ را پذیرفترضا نامی، یکی از فرماندهان حاضر در عملیات والفجر ۴ که افتخار جانبازی نیز دارد، این عملیات را تشریح کرد و گفت: والفجر ۴ در یک منطقه کوهستانی سخت در دشت شیلر انجام شد؛ بین شهرهای بانه و ریوان. اما عمده عملیات در خاک خود عراق ادامه پیدا کرد. مهر ماه سال ۶۲ عملیات بعد از آماده‌سازی‌هایی که سپاه، ارتش و بسیج انجام دادند، آغاز شد.نامی عنوان کرد: دومین فرمانده تیپ ذوالفقار شهید نورانی بود که در آستانه عملیات به شدت مجروح شد و سپس شهادت ایشان این خلا را در تیپ ذوالفقار ایجاد کرد که چه کسی باید فرماندهی را به عهده بگیرد. در نهایت شهید کابلی مسئولیت را پذیرفت و با این ترکیب جدید عملیات را شروع کردیم. امروز برای دستیابی به یک مسئولیت افراد تلاش‌های زیادی می‌کنند، اما شهید کابلی خیلی در برابر انتصابش مقاومت می‌کرد.وی با بیان اینکه شهید کابلی با وجود مجروحیت، فداکاری‌های زیادی انجام داد، افزود: عملیات والفجر ۴ با موفقیت کامل انجام شد و در آن سال، بزرگ‌ترین ضربه را به دشمن زد. به اعتراف رادیو بی‌بی‌سی ارتش بعث عراق شکست را پذیرفت و گفت عراق مجبور شده بخش‌های دیگری از نیرویش را در این عملیات بیاورد و به کار بگیرد. شهید همت هم درباره والفجر ۴ گفته بود این بچه‌ها توانسته‌اند دشمن را در پنجوین و ارتفاعات کانی مانگا لت و پار کنند.>اختراعی: در والفجر ۴ شهیدان زیادی دادیمفرامرز اختراعی، از مهندسانی که در زمان عملیات والفجر ۴ در جبهه می‌جنگید، خاطراتش از این عملیات را تشریح کرد و گفت: منطقه عملیات دشت بزرگی به نام پنجوین داشت که تحت کنترل ما بود. رو به روی آن سلسله ارتفاعات کانی مانگا واقع شده بود که به دشت مسلط بود و بین فرماندهان اختلاف بود که اینجا عملیات امکان‌پذیر هست یا نه.وی ادامه داد: من شخصاً امید به پیروزی نداشتم. ما قرار بود یک منطقه کوچک کوهستانی را فتح کنیم که خیلی هم شهید دادیم. البته عراقی‌ها نیز خیلی تلفات دادند. خوشبختانه ما روی یک تپه کوچک مسلط شدیم و ثبت تیر کردیم و خیلی‌ها هم اعتراض می‌کردند که چرا این تپه را انتخاب کرده‌اید؟! من یادم است وقتی عراقی‌ها پاتک می‌زدند، اول این تپه را می‌گرفتند.<کرمی: در بین بچه‌های جنگ بسیاری از افراد تحصیلکرده بودندمهدی کرمی از دیگر کسانی بود که در این نشست به سخنرانی پرداخت و عنوان کرد: ما اگر آن زمان رفتیم به تکلیفمان عمل کردیم و منتی بر کسی نداریم. وظیفه‌مان بوده که برویم و سعی می‌کنیم گوشه‌ای از واقعیات آن زمان را برای شما بگوییم. در بین ما بچه‌های تحصیلکرده زیادی بودند و اینطور نبوده که بچه‌های جنگ بی‌سواد باشند. شهید کابلی فرمانده ذوالفقار فوق لیسانس الکترونیک بود، شهید محمد میمندی سال آخر متالورژی دانشگاه شریف بود و همین طور بچه‌های دیگر.کرمی همچنین درباره تجهیزات جنگی ایران در آن زمان گفت: ما ادواتی مثل تانک، نفربر و ... داریم که برای مقابله با اینها به وسیله‌ای نیاز است که بتواند غلبه کند. این تجهیزات را نداشتیم، ولی کم‌کم با ادواتی که از عراق به غنیمت گرفتیم خودمان را مجهز کردیم. آرپی‌جی را زیاد دیده‌اید، سلاح خوبی است ولی بردش کم است. اما موشک‌های ضد زره (مالیوتکا) این طور نیستند و تا لحظه برخورد با هدف قابل هدایت هستند. حق‌شناس: عملیات والفجر ۴ اولین عملیاتی بود که در آن عراق از بمب شیمیایی استفاده کرد دیگر سخنرانی که در این نشست به سخنرانی پرداخت، حمید حق‌شناس بود، رزمنده‌ای که با ۷۰ درصد جانبازی با ویلچر روی سن حاضر شد و مورد تشویق حضار قرار گرفت. حق‌شناس صحبت‌هایش را با ترسیم فضای ناامیدی بین رزمندگان قبل از شروع عملیات والفجر ۴ آغاز کرد و گفت: سال ۶۲ بعد از عملیات‌هایی که شکست‌خورده و لو رفته بود، خیلی از نیروها شهید شدند و خیلی از پیکرهایی که الان می‌آورند مربوط به آن دوران است. روحیه بچه‌ها اصلاً خوب نبود.
وی ادامه داد: آن موقع اعلام کردند کسانی که ضعف جسمی دارند برای این عملیات نیایند، چند ماه رزم شبانه داشتیم که آمادگی پیدا کنیم. روزهای آخر که می‌خواستیم برای عملیات برویم، ۱۶-۱۷ کیلومتر در سر بالایی دویدیم. بچه‌ها خیلی با هم مأنوس شده بودند و آن قدر آماده بودیم که ارتفاعات کانی مانگا را با هفت زخمی فتح کردیم.
این جانباز سرافراز با اشاره به عملکرد ناجوانمردانه ارتش عراق گفت: عملیات والفجر ۴ اولین عملیاتی بود که در آن عراق از بمب شیمیایی استفاده کرد. همچنین اولین باری بود که از نیروهایی استفاده کردند که در روسیه و اروپا دوره دیده بودند. گردان ما هم کم سن و سال بودند و خیلی‌ها با ۱۷-۱۸ سال سن به شهادت رسیدند. <br /><br />حق‌شناس ادامه داد: ما در جنگ تحریم بودیم و فشار اقتصادی داشتیم و فقط با عراق طرف نبودیم؛ ما از نیجریه، سومالی، مصر و چندین کشور دیگر اسیر داشتیم. کویت ۴۸ میلیارد دلار به صدام کمک مالی کرده بود. چقدر فشار بود و ما شکست نخوردیم. چرا موفق نشدند؟ ما باید از جنگ درس بگیریم، و گر نه خاطرات ما چه فایده‌ای دارد اگر درسی نداشته باشد؟ همیشه در ۳۰۰ سال گذشته خیلی‌ها تلاش کرده‌اند اسلام را کمرنگ کنند و بگویند هر چه داریم از ملیتمان است. ولی هر وقت این دو عنصر با هم تلفیق شدند ما موفق بوده‌ایم.
