
كارگروه تخصصي واليبال براي بررسي نتايج واليبال در جام جهاني به عقيده من يك جلسه همافزايي براي بازگشت دوباره واليبال به روزهاي اوجش بود. در اين جلسه نتايج واليبال روي چهار محور يعني كادر فني، سرپرستي، فدراسيون و بازيكنان مورد بررسي قرار گرفت. در اين بين بحث كادر فني جديتر بود و بحثهاي جدي به عملكرد كواچ و دستيارانش در بازيهاي اخير مطرح شد. موضوعي كه مشخص است واليبال در دو تورنمنت اخيري كه شركت كرده است نتوانسته نتايجي در خور نام ايران كسب كند و اين نياز بود كه مورد واكاوي قرار بگيرد. به هر حال در حاضر با اين نسل، عصر طلايي واليبال كشورمان را شاهد هستيم و با توجه به راهي كه واليبال تا امروز طي كرده ما راه پس نداريم و بايد رو به جلوتر حركت كنيم. به كارنامه كادر فني در رقابتهاي جام جهاني نقدهاي زيادي وارد است، ايرادهايي مانند كوچينگ نامناسب، نوع تمريناتي كه در نظر گرفته شده بود و بار فني نداشت، تعويضهاي ديرهنگام و همچنين عدم مديريت مناسب به كار كواچ وارد است. البته مهمترين بحثي كه در اين باره وجود دارد، اعتقاد بيش از حد كواچ به كمكهاي هموطنش است و اين سبب شده تا رحمان محمدي به عنوان تنها كمك ايراني كواچ اختياري نداشته باشد و به او ميدان داده نشود. به همين خاطر طبق تصميمي كه فدراسيون گرفته است، كواچ بايد در كمكهايش تجديدنظر كند و از توان مربيان ايراني استفاده كند. در ايران مربيان خوب و باهوشي داريم كه ميتوانند كمكهاي زيادي به تيم بكنند و كمك حال كواچ باشند. اما با اين وجود كواچ به جاي اينكه از خردجمعي استفاده كند به صورت فردي تصميم ميگيرد. با توجه به اين نوع نگاه و نتايجي كه در جام جهاني رقم خورد، تغيير و تحول براي واليبال ضروري است. در همين راستا معتقدم همانطور كه فدراسيون واليبال اعلام كرده است سرمربي تيم ملي واليبال اگر ميخواهد بماند بايد به خردجمعي احترام بگذارد و كادر فني را با استفاده از مربيان ايراني تقويت كند، امري كه ميتواند واليبال را دوباره به روزهاي اوج برگرداند.
مصطفی کارخانه/کارشناس والیبال