چرا اين فيلم حالمان را منقلب مي‌كند؟

وقتي اولين بار چند صحنه از فيلم «‌محمد رسول‌الله(ص)» را به هم چسباندند و آن را تحت عنوان تيزر براي گروهي از خبرنگاران نمايش دادند، همان چند صحنه كوتاه اشك را بر گونه برخي اهالي رسانه نشاند؛ حالا امروز قرار است مردم حدود سه ساعت صحنه‌هايي دراماتيك را از دوران كودكي پيامبرشان ببينند؛ صحنه‌هايي كه بسياري را با خود به حال و هوايي ديگر مي‌برد.
مي‌گويند كه فيلم مجيدي، مشخصه‌هاي معمول ساير آثار او را دارد. اثري عاطفي و اثرگذار كه اين بار شخصيت كودكش، حضرت محمد(ص) است. در اولين سفر گروهي خبرنگاران به شهرك سينمايي نورتابان و محل تصويربرداري اين فيلم، صحنه‌هايي از آن براي اهالي رسانه به نمايش درآمد كه همان صحنه‌ها دل تماشاگران را لرزاند. بسياري از مردمي كه موفق به پيش‌خريد بليت اين فيلم شده‌اند و امروز آن را در سالن‌هاي سينماي شهرشان تماشا مي‌كنند، مي‌توانند مطمئن باشند كه آن حس مشابه را با غلظتي بيشتر تجربه خواهند كرد. فيلم «محمد رسول‌الله» مجيدي علاوه بر اينكه صحنه‌هاي دراماتيكي چون مرگ مادر پيغمبر يا حضور او بر بالين دايه به شدت بيمارش را شامل مي‌شود به سبب برخي عوامل ديگري كه اكثر بيننده‌ها آن را در ذهن دارند مي‌تواند به شدت تأثيرگذار باشد. فيلم جدا از اينكه با نمايش صحنه‌هايي ناب از جامعه عرب آن دوران و نيز نمايش كودكي‌هاي پيامبر اسلام، بازيگوشي‌ها و ملاطفت‌هاي او با بي‌پناهان دلبري مي‌كند، مظلوميت‌هاي آن حضرت را به تصوير مي‌كشد آن هم به گونه‌اي كه حال بيننده ناخودآگاه به خاطر مقايسه اين چهره مظلوم با بي‌حرمتي‌هاي رسانه‌هاي غربي و كاريكاتوريست‌هاي شارلي ابدو منقلب مي‌شود. فيلم مجيدي به خصوص از اين بابت كه منحصر بر دوران كودكي آن حضرت است، حرف‌هاي زيادي براي گفتن دارد؛ شايد كه بتواند رفتار بي‌ملاحظه دنيا را در قبال برخي حرمت‌ها اصلاح كند و آنطور كه مجيدي گفته آغازگر نهضتي اسلامي در دنيا باشد.