جوان آنلاین: اعتماد نوشت: دیدار اخیر پرسپولیس و پیکان که با پیروزی یک بر صفر سرخپوشان به پایان رسید بار دیگر فوتبال ایران را درگیر حواشی داوری کرد. این بازی به مثابه تکرار مکرراتی دردناک نشان داد که حتی با وجود ادعاهای فراوان مبنی بر استفاده از فناوری کمک داور ویدیویی (VAR) فوتبال ما همچنان در گرداب اشتباهات داوری و مناقشات پایانناپذیر دست و پنجه نرم میکند. نکته قابل تأمل اینجاست که نه تنها تیم بازنده، بلکه تیم برنده هم نسبت به برخی تصمیمات داور در این مسابقه ابراز نارضایتی داشت. این وضعیت نشان میدهد که ایرادات داوری فراتر از سلیقه صرف یا طرفداری آشکار است و ریشهای عمیقتر در ساختار داوری کشور دارد. وقتی هر دو طرف یک مسابقه پس از پایان بازی تمرکز اصلی تحلیلها و مصاحبهها را بر تصمیمات داور معطوف میکنند باید پرسید هدف از نصب و راهاندازی سیستم VAR چه بود؟ ما بارها و بارها شاهد بودیم که با وجود حضور احتمالی یا ادعای استفاده از VAR در برخی مسابقات جنجالها نه تنها کاهش نیافته، بلکه شاید شدت هم گرفته است. اگر قرار است سیستمهای کمکی در سطح بینالمللی و استاندارد به کار گرفته نشوند یا اگر مسوولان امر نتوانند از ظرفیتهای موجود به درستی استفاده کنند چرا اصرار بر برگزاری بازیها با این ادعاهاست؟ این وضعیت اعتماد عمومی به عدالت رقابت را بیش از پیش خدشهدار میکند. این تکرار هفتگی یک سناریوی تکراری است. هر هفته، پس از سوت پایان، تحلیلها به جای تمرکز بر تاکتیکها، آمادگی جسمانی یا عملکرد فنی بازیکنان معطوف به یک یا چند تصمیم بحثبرانگیز داور میشود. این امر نهتنها کیفیت فنی لیگ را پایین آورده، بلکه فضای روانی سالمی برای تیمها و هواداران باقی نمیگذارد. سوال اساسی که ذهن هر بیننده منصفی را به خود مشغول میکند، این است که آیا این وضعیت سهوی است یا عمدی؟ آیا فدراسیون فوتبال و کمیته داوران به صورت ناخواسته درگیر این بینظمی هستند یا اینکه عامدانه به دنبال ایجاد تنش و جنجال برای پر کردن خلأ محتوایی و پوشاندن ضعفهای مدیریتی خود هستند؟
ایجاد جنجال برای حفظ توجه رسانهها و تحریک احساسات هواداران شاید در کوتاهمدت بتواند برخی مسائل را از دیدهها پنهان کند، اما در بلندمدت، فوتبال ملی را به سمت بیاعتمادی کامل سوق میدهد. مدیریت فوتبال باید پاسخگو باشد که چرا ساختار نظارتی و آموزشی داوران به سمتی نمیرود که شاهد استقلال و دقت و شجاعت در تصمیمگیری باشیم. ادامه این روند، فوتبال حرفهای ایران را به ورطه نابودی خواهد کشاند جایی که دیگر هیچ تیمی به عدالت داوری ایمان نخواهد داشت.
