جوان آنلاین: افتخارآفرینی ورزشکاران ایرانی در ریاض، پایانی خوش برای کاروان «سفیران اقتدار» در بازی‌های همبستگی کشور‌های اسلامی رقم زد. از مدال تاریخی هندبال بانوان گرفته تا درخشش موی‌تای‌کاران، ملی‌پوشان جوجیتسو، پارادوومیدانی، پاراوزنه‌برداران و آزادکاران، هرکسی هرکاری از دستش برمی‌آمد انجام داد تا خوشرنگ‌ترین مدال و بهترین نتیجه را برای کشورش به ارمغان بیاورد. ششمین دوره بازی‌های همبستگی کشور‌های اسلامی روز گذشته به پایان رسید و تمامی نمایندگان و تیم‌های ایرانی طی دو روز آخر مسابقات از جان و دل جنگیدند.
۳ مدال جوجیتسو
پرونده جوجیتسوی ایران در بازی‌های کشور‌های اسلامی با کسب سه مدال برنز بسته شد. یاسمن نظری در وزن ۵۲-کیلوگرم در دیدار رده‌بندی با حمامی مایسای پاکستانی مبارزه کرد و با برد ۱۳ بر صفر مدال برنز را به گردن آویخت. قبل از نظری هم علی اکبرپور و هستی حمودی دو مدال برنز دیگر در این رشته به دست آورده بودند.
۳ طلای ارزشمند
ملی‌پوشان پارادوومیدانی و دوومیدانی در ریاض حسابی خوش درخشیدند و سه طلای ناب را از آن کاروان ایران کردند. هاشمیه متقیان و زینب مرادی در مسابقات پارادوومیدانی و در ماده پرتاب نیزه روی سکو‌های قهرمانی و نایب‌قهرمانی ایستادند؛ متقیان با رکورد ۴۵/۲۲ متر طلایی شد و مرادی هم با رکورد ۹۸/۲۱ متر نقره گرفت. هاشمیه متقیان مدال طلایش را تقدیم مردم ایران کرد: «فقط طلا می‌خواستم و رکوردشکنی را به بازی‌های پاراآسیایی ۲۰۲۶ موکول کردم. این مدال را تقدیم به مردم ایران می‌کنم و امیدوارم باز هم دل‌شان را شاد کنم.» دوومیدانی‌کاران‌مان نیز به کمتر از طلا رضایت ندادند. فاطمه محیطی‌زاده قهرمان هفت‌گانه شد و علی امیریان نیز مدال طلای دوی ۸۰۰ متر را به چنگ آورد.
محیطی‌زاده به رغم آسیب‌دیدگی‌ای که داشت در این بازی‌ها قهرمان شده است: «به خاطر مصدومیتم اصلاً به بازی‌های کشور‌های اسلامی فکر هم نمی‌کردم، ولی توانستم رکورد ایران را جابه‌جا کنم. به امید خدا بازی‌های آسیایی ناگویا هدف بعدی است و امیدوارم رکورد خوبی بزنم.» علی امیریان نیز از مردم سیستان‌وبلوچستان به خاطر حمایت‌های‌شان تشکر کرد: «هیچ وقت چنین فشاری را تحمل نکرده بودم. مدال طلایم را به همه مردان ایران‌زمین تقدیم می‌کنم و از همه مردم سیستان‌وبلوچستان تشکر می‌کنم که همواره حامی من بودند.»
تاریخ‌سازی هندبال بانوان
نخستین مدال بین‌المللی تاریخ هندبال زنان کشورمان در رده بزرگسالان در بازی‌های کشور‌های اسلامی به دست آمد. ملی‌پوشان سختکوش و باانگیزه هندبال بانوان در جدال رده‌بندی با ازبکستان ۲۹ بر ۲۵ به پیروزی رسیدند و با کسب مدال برنز مزد زحمات‌شان را گرفتند. آنا کریستیانا سیائورا، سرمربی پرتغالی تیم کشورمان درباره اهمیت مدال برنز بازی‌های ریاض گفت: «بازی از نظر بدنی و ذهنی مسابقه‌ای سخت بود، اما تلاش کردیم روی جزئیات کوچک تمرکز کنیم و خوشبختانه بازیکنانم این برنامه را به‌خوبی اجرا کردند. واقعاً به آنها افتخار می‌کنم. این نتیجه برای ما بسیار اهمیت داشت، اما نباید تنها به این تورنمنت بسنده کنیم. برای پیشرفت واقعی لازم است در مسابقات بیشتری شرکت کنیم تا بتوانیم پله‌پله جلو برویم و رشد کنیم.»
برنز‌های شمشیربازی
شمشیربازان اسلحه اپه و سابر به برنز تیمی بازی‌ها بسنده کردند. تیم‌اپه با ترکیب محمد اسماعیلی، امیرحسین موشحی، بهنام بیک و محمدعلی خاکزار پس از شکست مقابل تیم عربستان در نیمه‌نهایی، مدال برنز مشترک را به دست آورد. بریوکوف، سرمربی روسی تیم اپه از شاگردانش بیشتر از اینها انتظار داشت: «نتیجه خوب بود، البته من نتیجه بهتری می‌خواستم و انتظار بیشتری داشتم. یکی از شمشیربازان خوب ما بهنام بیک بیمار شد. این تنها مشکلی بود که وجود داشت و البته مشکل بزرگی بود.»
همچنین تیم سابر نیز با ترکیب علی پاکدامن، محمد فتوحی، طا‌ها کارگرپور و نیما زاهدی با شکست مقابل ازبکستان، صاحب مدال برنزشد. پاکدامن، کاپیتان تیم‌ملی در خصوص تأثیر داوری‌ها بر تغییر رنگ تیم سابر اظهار داشت: «متأسفانه به فینال راه پیدا نکردیم. عادت ندارم باخت را گردن کسی بیندازم، اما واقعاً با یک ناداوری بزرگ روبه‌رو بودیم. نمی‌دانم این چه اتفاق تلخی است که در هر رویداد شاهد آن هستیم. تیم ما خیلی خوب بازی کرد و بازی بالا و پایین داشت، اما توانستیم بازی را ۴۴-۴۴ مساوی کنیم. ضربه آخر برای ما بود، اما داور نداد و متأسفانه نتوانستیم به فینال برویم.»
توفان کشتی آزاد
رحمان عموزاد و علی مؤمنی استارت مدال آوری کشتی آزاد را زدند تا روحیه دیگر آزادکاران برای درخشش دوچندان شود. همانطور که انتظار می‌رفت طلای ۶۵کیلوگرم به عموزاد رسید و علی مؤمنی نیز با شایستگی برنز وزن ۵۷کیلو را به دست آورد. رحمان «بی‌رحم» با اینکه مدت‌ها از خانواده دور بوده ولی حواسش به شاد کردن دل مردم است: «خدا را شکر می‌کنم توانستم پیروز این میدان باشم و دل مردم را شاد کنم. امیدوارم این روند ادامه داشته باشد و بتوانم سالیان سال برای کشورم مدال بگیرم. بعد از مسابقات جهانی دوباره دور از خانواده به اردو آمدیم، فشار بدنی و فشار روحی- روانی داشتیم، اما با عشق مردم و دعای خانواده توانستیم این راه را طی کنیم. وقتی من موفق می‌شوم، یعنی تمام خانواده موفق شده و این مدال‌ها ارزش دوری از خانواده را دارد.»
