محمد دلیریان در گفت‌و‌گو با جوان: مردم یک‌هفته درگیر کشتی بودند
جای تبریک دارد. افتخارآفرینی فرنگی‌کاران و کسب عنوان قهرمانی آن هم بعد از ۱۱ سال تبریک دارد. یک هفته مردم فارغ از تمام دلمشغولی‌های روزمره و مشکلات اقتصادی پیگیر کشتی بودند. همه جا حرف کشتی بود و دلاوری‌های بچه‌ها. دست آخر هم نتیجه زحمات‌شان را با کسب عنوان قهرمانی و شاد کردن دل مردم گرفتند. این قهرمانی خیلی بموقع بود و دلچسب، اما نباید در باد آن خوابید. باید از این موفقیت‌ها پله ساخت برای رسیدن به موفقیت‌های بعدی، البته که کشتی برد و باخت دارد و قرار نیست همه مدال‌ها به ما برسد، چراکه کشتی‌گیران کشور‌های دیگر هم تلاش کردند، اما خوب که نگاه کنیم، می‌بینیم تیمی که شش فینالیست، چهار طلا و هشت مدال کسب می‌کند، نمی‌تواند نقطه ضعف جدی داشته باشد. در واقع تنها نقطه ضعفی که در این رقابت‌ها به چشم آمد، به مسائل بیرون از تشک برمی‌گشت؛ به اینکه ما نماینده‌ای در کمیته داوران یا هیئت رئیسه فدراسیون جهانی نداریم تا وقتی ابراهیم غانم، کشتی‌گیر فرانسوی با کله‌زدن‌های مکرر دانیال سهرابی را زخمی می‌کند یا جایی که به وضوح حق مهمدی خورده می‌شود، از حق کشتی‌گیران ما دفاع کند. این تنها نقطه‌ضعف ما در این مسابقات بود.
اما یک نکته دیگر هم وجود دارد که برای ادامه موفقیت‌های‌مان نباید به دست فراموشی بسپاریم. ما معمولاً بعد از المپیک موفق به کسب عنوان قهرمانی می‌شویم (کشتی آزاد بیشتر، فرنگی کمتر) چراکه تیم‌های بزرگ دنیا برنامه‌ریزی‌های‌شان المپیک به المپیک است و بعد از المپیک یا انگیزه چندانی ندارند یا دست به تغییر نسل می‌زنند. دقیقاً همین کاری که ما این دوره در کشتی فرنگی انجام دادیم، به طوری که شش وزن تیم ملی کشتی فرنگی برای نخستین بار حضور در مسابقات جهانی را تجربه می‌کردند و این جای خوشحالی دارد، چراکه نشان از آینده‌نگری و دوراندیشی کادرفنی و مسئولان کشتی داشت. از سوی دیگر نباید فراموش کنیم که موفقیت‌های حاصله نتیجه یکی دو ماه یا شش ماه تمرین نیست و حاصل بیش از ۱۰ سال کار و پشتوانه‌سازی است که امروز ثمره‌اش را دیدیم، اما اگر انتظار داریم درختی که بذرش را یکی کاشته، نهالش را یکی آبیاری کرده و درختش را یکی دیگر به ثمر رسانده، هر سال محصول بدهد، باید برنامه‌ریزی دقیق و حساب‌شده‌ای داشته باشیم. خوشبختانه فدراسیون این امکانات را فراهم کرده، پس باید برنامه داشته باشیم تا بتوانیم به مسیری که در آن قدم گذاشتیم، ادامه دهیم و بتوانیم در المپیک ۲۰۲۸ هم موفقیت‌های اینچنینی را تجربه و تکرار کنیم، البته که کار ساده‌ای نیست و این را خوب می‌دانیم. تا آن زمان امریکایی‌ها تغییر نسل می‌دهند، روس‌ها با رفع مشکلات‌شان با تیمی کامل برمی‌گردند، ژاپنی‌ها هم که همیشه المپیک به المپیک چهره‌ای جدید معرفی می‌کنند به مسیرشان ادامه خواهند داد، بنابراین از همین حالا و بعد از چشیدن طعم این قهرمانی است که باید قدم‌ها را محکم بردایم. دقیقاً همین امروز که نشان دادیم ما هنوز هم حرف‌های زیادی برای گفتن داریم، حتی اگر با ترکیبی از جوانان و باتجربه‌های‌مان وارد میدان شویم.
کادرفنی عملکرد بسیار خوبی در این رقابت‌ها داشت، هرچند بعد از المپیک ۲۰۱۲ که فرنگی بهتر نتیجه گرفت، نگاه‌ها اندکی تغییرکرد، اما هنوز هم در کشتی فرنگی‌کاران مظلوم هستند و این هم کار بچه‌ها را در کسب نتیجه سخت می‌کند و هم کادرفنی، اما با تمام این دشواری‌ها دیدیم که فرنگی‌کاران ایران در زاگرب گل‌کاشتند، ولی حالا وقت آن است که مو را از ماست بیرون بکشیم چراکه هدف‌هایی دشوارتر پیش رو داریم. برای نمونه جای وزن ۷۷کیلوگرم در موفقیت‌های کشتی خالی بود. علیرضا عبدولی از خانواده‌ای کشتی‌خیز می‌آید، اما با وجود توانایی‌های بالا، نیاز داد کمی دریده‌تر کشتی بگیرد، در آن صورت حرف‌های زیادی برای گفتن دارد یا در وزن ۶۰کیلوگرم جای کارکردن بیشتری داریم. چهره‌های مستعد در کشتی فرنگی ایران کم نیست. چندماه قبل که کشتی علیرضا فرخی را در مسابقات قهرمانی کشور دیدم، گفتم که این بچه آینده‌دار است. چهره‌های مستعدی، چون فرخی در کشتی فرنگی کم نیستند؛ جوانانی که فقط نیاز به توجه و اعتماد ما دارند. اینها سرمایه‌هایی هستند که توانایی‌های خود را نشان دادند و حالا باید برنامه‌ای برای حفظ و مراقبت از آنها داشته باشیم. این قهرمانی نقطه عطف مهمی است، اما نباید ما را به خواب ببرد. این باید سکوی پرشی برای موفقیت‌های بالاتر باشد. از همین امروز باید برای مسابقات جهانی و المپیک بعدی برنامه‌ریزی کرد. بچه‌ها ظرفیت‌های زیادی دارند و اگر درست حمایت شوند، می‌توانند این موفقیت، قهرمانی و افتخارآفرینی را تکرار و تکرار کنند. این پیروزی ارزشمند است، اما مهم‌تر از آن، تداوم راه و برنامه‌ریزی آینده است که امیدوارم با درایت مربیان، پشتکار کشتی‌گیران و حمایت فدراسیون و رسانه‌ها، این موفقیت‌ها استمرار پیدا کند و کشتی فرنگی به جایگاه واقعی خود برسد.
جمشید خیرآبادی در گفت‌و‌گو با جوان: کشتی ایران در زاگرب کم‌نظیر بود
کشتی بار‌ها و بار‌ها افتخارآفرینـی کرده، اما آنچه در قهرمانی جهان ۲۰۲۵ رخ داد، اتفاقی کم‌نظیر بود. این نخستین بار بود که تیم‌های آزاد و فرنگی همزمان توانستند قهرمان مسابقات جهانی شوند. کشتی‌های دوبنده‌پوشان ایران و نتایجی که به دست آمد، موفقیتی نادر بود که نشان داد ایران بالاتر از تمام دنیاست. به دست آوردن حدود ۴۰ درصد از طلا‌هایی توزیع شده در این مسابقات، بهترین نشانه برای نشان دادن سطح کشتی ایران و توانمندی جوانان آن است.
تیم ملی کشتی فرنگی ایران آخرین بار سال۲۰۱۴ در ازبکستان به عنوان قهرمانی این رقابت‌ها دست یافته بود و بعد از آن دیگر هرگز موفق به تکرارش نشده بود؛ اتفاقی که سرانجام بعد از ۱۱ سال به شکلی نادر تکرار شد، آن هم در شرایطی که سطح رقابت‌ها بسیار بالا بود. این مسئله حاصل شکست خوردن تعداد بالایی از قهرمانان جهان و المپیک و عدم‌موفقیت آنها در تکرار عناوینی بود که پیش‌تر کسب کرده بودند. از نظر کمی هم، تعداد شرکت‌کنندگان در هر وزن به بالاترین حد رسیده بود که نشان از بالا بودن سطح این دوره از مسابقات قهرمانی جهان هم از لحاظ کمی و هم کیفی داشت، اما نکته قابل توجه این بود که از بین قهرمانان المپیک، تنها سعید اسماعیلی و محمد ساروی بودند که توانستند طلای پاریس را در زاگرب هم تکرار کنند؛ موفقیتی که نشان از آمادگی بالای بدنی و ذهنی آنها داشت، حال آنکه اکثر قهرمانان المپیک بعد از کسب طلای این رقابت‌ها دچار افت بدنی می‌شوند یا انگیزه‌های خود را از دست می‌دهند، به همین دلیل از حضور در رقابت‌هایی، چون قهرمانی جهان سر باز می‌زنند، اما سعید اسماعیلی و محمد ساروی با کشتی‌های بسیار خوب موفق به کسب طلای مسابقات قهرمانی جهان شدند؛ موفقیتی که نشان از انگیزه فراوان آنها داشت که می‌تواند نویدبخش کسب موفقیت‌های بهتر و بیشتر در آینده باشد، البته به دست آمدن چنین نتیجه‌ای بی‌دلیل نبود و در واقع نتیجه برنامه‌ریزی بلندمدت فدراسیون کشتی بود که جواب داد. توجه ویژه به تیم‌های رده‌های پایه (نونهالان، نوجوانان و جوانان) و پشتوانه‌سازی که سال‌هاست فدراسیون کشتی روی آن سرمایه‌گذاری کرده، باعث شد امروز کشتی ایران بتواند چنین نتایجی به دست بیاورد. این نشان می‌دهد فدراسیون برنامه‌محور است و با طرح‌های هشت تا ۱۲ ساله حرکت می‌کند و قطعاً باتوجه به نتیجه‌ای که در زاگرب کسب شد، در آینده برنامه‌های بیشتری هم تدارک دیده خواهد شد که بتواند موفقیت‌های بزرگ‌تری را به خصوص در المپیک لس‌آنجلس رقم بزند و کشتی‌گیران ما بتوانند در امریکا هم باعث نواخته شدن سرود ملی ایران و برافراشته‌شدن پرچم پرافتخار آن شوند، هرچند نتایج را که نگاه می‌کنیم، می‌بینیم باتوجه به شش فینالیست می‌توانستیم طلا‌های بیشتری کسب کنیم، اما واقعیت این است که اتحادیه جهانی کشتی هیچ وقت اجازه نمی‌دهد همه طلا‌ها به یک کشور برسد. در واقع این اصلاً برای آنها خوب نیست که تمام مدال‌ها در اختیار یک تیم باشد. سیاست اتحادیه جهانی تقسیم مدال‌هاست، به همین دلیل هم بود که در جریان کشتی مهمدی شاهد آن بودیم که طلای مسابقات قهرمانی جهان از چنگ دوبنده‌پوش ایران بیرون آورده شد. او لیاقت طلا را داشت و توانایی لازم را نشان داد، اما نگذاشتند مدال را بگیرد. اگر این اتفاق نمی‌افتاد، ایران می‌توانست حتی ۵۰ درصد مدال‌های طلای مسابقات را کسب کند.
نقطه قوت ایران در این رقابت‌ها تنها کشتی‌گیران نبودند بلکه هماهنگی و انسجام کاروانی بود که آنها را به سمت موفقیت سوق داد. در این رقابت‌ها شاهد آن بودیم که از مجموعه بازیکنان، مربیان، کادرپزشکی، سرپرستی و اجرایی تیمی یکپارچه شکل گرفته بود که توانست بهترین نتیجه را رقم بزند و در نهایت مسابقات جهانی ۲۰۲۵ زاگرب نشان داد کشتی ایران همچنان ستون اصلی ورزش کشور است؛ دستاوردی که پشتوانه آن برنامه‌ریزی اصولی، تلاش، حمایت و همدلی بود، اگر این مسیر ادامه پیدا کند و حمایت‌ها بیشتر و بیشتر شود، کشتی ایران می‌تواند در المپیک لس‌آنجلس دوباره تاریخ‌ساز شود، اما در کنار موفقیت‌ها، قهرمانی‌ها و تمجید از حمایت‌ها، باید ضعف‌ها را هم دید چراکه چشم بستن به روی ضعف‌ها می‌تواند ما را از تکرار دوباره قهرمانی‌ها و موفقیت‌ها دور کند. برای نمونه در زاگرب بار دیگر مشخص شد ما در سبک‌وزن‌ها همچنان جای کار داریم و باید تلاش بیشتری کنیم. درست است که در ۵۵کیلو احمدی به نقره رسید و در ۶۳ کیلوگرم کشتکار برنز گرفت، اما در ۶۰کیلوگرم که المپیکی است، ضعف جدی داشتیم. سال‌هاست این وزن نقطه‌ضعف ماست و نیاز به برنامه‌ریزی دقیق‌تر و کار بیشتر دارد. هراندازه که در اوزان ۱۳۰، ۹۷، ۸۷ و ۶۷کیلوگرم شرایط بسیار خوبی داریم و نشان داده‌ایم هم در جهانی و هم المپیک مدال‌آور هستیم، در وزن‌های ۷۷، ۶۰ و حتی ۶۳کیلوگرم باید با دوراندیشی و کار کارشناسانه پیش برویم تا بتوانیم به موفقیت دست یابیم.
