جوان آنلاین: رسانه‌های مختلف عبری زبان در خبر‌های مختلفی تاکید کردند، تظاهرات کنندگان خواهان ورود ترامپ برای پایان دادن به این شرایط شدند.
به گزارش تسنیم، براساس گزارش‌های منتشر شده: این تظاهرات در روز ۶۹۴ امین جنگ علیه نوار غزه برگزار شد که همچنان ۴۸ اسیر در اختیار حماس قرار دارند و همزمان با سالگرد کشته شدن شش اسیر در تونل رفح برگزار شد.
همچنین مراسم اعتراض آمیز مشابهی در حیفا، تقاطع کرکور و تقاطع کاشیتوت در صحرای النقب سازماندهی شد.
در مرکز میدان گروگان‌ها در تل آویو، تصاویر اسرا همراه با خانواده‌هایشان به نمایش گذاشته شد و معترضان پلاکاردی حامل تصویر رئیس ستاد کل ارتش، ایال زامیر را در دست داشتند که روی آن نوشته شده بود: «ما زمینه را برای آزادی گروگان‌ها فراهم کردیم». معترضان شعار دادند: «آنها را در غزه رها نخواهیم کرد» و «وقت در حال اتمام است، همه را بازگردانید».
گیل دِکِلمن، پسرعموی یکی از اسرای صهیونیست به هلاکت رسیده در نوار غزه، در ابتدای سخنرانی‌اش در گردهمایی خطاب به رئیس‌جمهور آمریکا از او خواست «تاریخ‌سازی کند، جنگ را پایان دهد و همگان را اکنون به خانه‌هایشان بازگرداند».
او با عذرخواهی از کارمل ادامه داد: «بابت ناتوانی در بازگرداندن تو به زمان گذشته عذرخواهی می‌کنم، تو ۳۲۸ روز در اسارت جان سالم به در برده بودی. کنار ایدن، هرش، الکس، اوری و آلماگ بودی. می‌توانی چشمانت را ببندی و خودت را تصور کنی که با هم در همان تونل نشسته‌اید. چه جوانانی، چه سرزندگی‌ای! در لحظات سخت از یکدیگر حمایت می‌کردیم - تقریباً می‌توانی چشمانت را ببندی و تصور کنی که در معامله‌ای که در موعد مقرر امضا نشد، به وطن بازمی‌گردی. کار بسیار نزدیک بود».
دِکِلمن از پسرعمویش پرسید: «بابت اینکه اجازه دادیم تو قربانی شوی، عذرخواهی می‌کنیم» و افزود: «واقعا می‌خواستم نجاتت دهم. ما در روز کشته شدنت آنجا بودیم. در مرز غزه. با تمام وجود فریاد زدیم. متأسفیم که بیشتر فریاد نزدیم. اما مرگ تو یک تصمیم سیاسی بود. باور می‌کنی؟ بن‌گویر و اسموتریچ واقعاً به خود می‌بالیدند که بر نتانیاهو فشار آوردند تا معامله‌ای را که تو را نجات می‌داد، با شکست مواجه کنند.
امروز مشخص شد - فشار سیاسی اسرا را می‌کشد. ما حقیقت را می‌گوییم - کشتن سنوار توسط نتانیاهو مهم‌تر از نجات جان تو و جان گروگان‌های دیگر بود.
به زعم این صهیونیست: سنوار جایگزین دارد، کارمل جان. اما تو جایگزینی نداری. ما تو را و تمام گروگان‌هایی که قربانی شدند، برای همیشه از دست دادیم».
توفال هایم، برادر یوتام هایم که پس از فرار از اسارت حماس همراه با آلون شامریز و سامر طالالکا به ضرب گلوله نیرو‌های ارتش اسرائیل کشته شد، گفت: «تصاویر گروگان‌های (اسرای صهیونیست) گرسنه، تصویر شکست اسرائیل است. چگونه ممکن است نخست‌وزیر ادعا کند با خیال راحت می‌خوابد، در حالی که ما شب‌ها فریاد کمک برادرم را می‌شنویم؟ چگونه ممکن است وزیران به خود ببالند که معامله‌ها را شکست می‌دهند، در حالی که اسرا در تونل‌ها کشته می‌شوند؟ چگونه ممکن است پس از شکست هفتم اکتبر، رهبری برای بازگرداندن گروگان‌ها تلاش حداکثری نکند؟»
نوام عیدان بن عذرا، خواهر تساحی عیدان که در اسارت حماس کشته شد، گفت: «دقیقاً یک سال پیش، مادرم روی همین صحنه ایستاد. التماس کرد. هشدار داد. فریادش را شنیدید. همه می‌دانیم پایانش چه بود: یک تصمیم سیاسی شانس ما و تساحی را برای پایان خوش، در آغوش گرفتن یکدیگر، از بین برد.
ما به جنگ بازگشتیم و به جای پیروزی کامل، هزینه سنگینی پرداختیم. هزینه‌ای که نباید در قبال آن سکوت و آن را عادی‌سازی کرد. هزینه‌ای که ۴۲ خانواده پرداختند و خانواده دیگری نباید آن را بپردازد».
خانواده‌های اسرا این هفته اعلام کردند که روز اعتراض دیگری روز چهارشنبه آینده برگزار خواهد شد و این بار تمرکز آن بر قدس خواهد بود.
