جوان آنلاین: فرستاده امریکا در لبنان و سوریه به صراحت گفته اسرائیل دیگر اعتقادی به مرز‌های توافق سایکس- پیکو ندارد. این اظهارات، اقدامات تجاوزکارانه رژیم صهیونیستی در کشور‌های همسایه و اظهارات شخص نخست وزیر این رژیم در جهت شکل‌دهی به اسرائیل بزرگ را تأیید می‌کند.
بنیامین نتانیاهو چندی پیش در گفتوگو با شبکه آی۲۴ مدعی شده بود: «من در یک مأموریت تاریخی و معنوی هستم و از نظر احساسی به رؤیای اسرائیل بزرگ پیوند خورده‌ام.» نتانیاهو در واقع، تحقق رؤیای اسرائیل بزرگ را که واکنش توأم با خشم و اعتراض کشور‌های منطقه را به دنبال داشت، با گسترش شهرک‌سازی و سیاست‌هایی از قبیل کوچاندن فلسطینیان و تجاوز به خاک کشور‌های منطقه دنبال می‌کند. توماس باراک در گفت‌وگویی پادکستی که روز جمعه منتشر شد، گفت: «اسرائیلی‌ها معتقدند هرجا لازم باشد برای حفاظت از خود خواهند رفت.» وی افزود نگاه تل‌آویو به مرز‌ها پس از حمله «حماس» در ۷ اکتبر ۲۰۲۳ دگرگون شده است و خطوط ترسیم‌شده در توافقنامه سایکس- پیکو را «بی‌معنا» می‌داند. با این اظهارات، ایالات متحده به صراحت و از زبان یکی از مقامات خود، نه تنها رؤیای قدیمی صهیونیست‌ها برای شکل‌دهی کشوری از نیل تا فرات را تکرار و تأیید کرد بلکه عملاً بر حمایت همه‌جانبه واشینگتن از مواضع مقامات تل‌آویو در تعرض به کشور‌های همسایه صحه گذاشت. نتانیاهو بار‌ها بر طرح ایجاد منطقه بدون سلاح در جنوب سوریه، از جمله استان سویدا تأکید کرده است. نیرو‌های اسرائیلی از دسامبر ۲۰۲۴ چندین بار در جنوب سوریه پیشروی کرده‌اند.
گسترش دامنه تجاوز در سایه انفعال جولانی
در غزه نیز ارتش رژیم اسرائیل گفته بیش از ۷۵درصد از این نوار را در اختیار گرفته و محاصره و اشغال شهر غزه ادامه دارد. یسرائیل کاتس، وزیر جنگ اسرائیل، از آوریل گذشته اعلام کرده بود ارتش در این مناطق باقی می‌ماند و حضور خود را در آنچه «مناطق امنیتی» در غزه، سوریه و لبنان نامید، چه موقت و چه دائم، حفظ خواهد کرد. رسانه‌های سوری دیروز اعلام کردند که یک کاروان نظامی متعلق به ارتش اسرائیل از منطقه جولان وارد خاک سوریه شده است. گزارش منابع محلی سوری حاکی از این است که کاروان نظامی مذکور متشکل از حدود ۳۰ خودروی حامل نظامیان بوده که پس از ورود، در روستای العِشّه در حومه جنوبی القنیطره در جنوب سوریه مستقر شده است. منابع سوری ۵ شهریور هم گزارش داده بودند که خودرو‌های نظامی ارتش رژیم صهیونیستی به سمت روستای «کودنه» و مزرعه «رسم سند» در حومه القنیطره پیشروی و در این مناطق نفوذ کرده‌اند. همچنین در لبنان، مقامات رژیم صهیونیستی بار‌ها گفته‌اند قصد عقب‌نشینی از «تپه‌های پنج‌گانه» در جنوب این کشور را ندارند. زمستان گذشته، بواز بیسموت، رئیس کمیته امنیت ملی صهیونیست‌ها گفته بود: «همان‌طور که پادشاه اردن را در اتاق خوابش بیدار می‌کنیم تا دستورات ما را اجرا کند، سوریه هم باید تحت سلطه و کنترل کامل ما باشد. حکومت جدید سوریه مثل پادشاهی اردن باید خلع سلاح شود؛ این یک فرصت طلایی است؛ ما باید از طریق سوریه با عنوان کریدور داوود به عراق و کردستان برسیم!» نویسنده و تحلیلگر سیاسی سوری، به خبرگزاری «المعلومه» گفت: «رژیم صهیونیستی از سکوت مشکوک دولت انتقالی جولانی در سوریه برای ادامه گسترش نفوذ خود در خاک سوریه سوءاستفاده می‌کند. این رژیم دیگر به قنیطره، درعا و سویدا بسنده نمی‌کند، بلکه به دنبال دستیابی به مناطق وسیع‌تری از جمله پالمیرا و حومه حمص تا مرز عراق است.» وی افزود: «رژیم صهیونیستی از آغاز جنگ، بزرگ‌ترین حامی گروه‌های تروریستی در سوریه بوده و همچنان هست. اسرائیل بار‌ها برای محافظت از تروریست‌ها در برابر حملات ارتش سوریه و متحدانش مداخله و مستقیماً از آنها حمایت اطلاعاتی و نظامی کرده و با انتقال مجروحان آنها به بیمارستان‌های اسرائیل به درمان آنها پرداخته است. بازدید‌های عمومی نتانیاهو از آن مکان‌ها نیز مؤید همین مطلب است.» او خاطرنشان کرد که «رژیم صهیونیستی اشغال بلندی‌های جولان و قنیطره را تکمیل کرده و بدون هیچ‌گونه رویارویی قابل‌توجهی از سوی گروه جولانی به حومه دمشق رسیده است. این در حالی است که گزارش‌هایی مبنی بر تأسیس بیش از ۲۰ پایگاه نظامی اسرائیلی در جنوب سوریه، مجهز به فناوری‌های نظارتی، جاسوسی و ایجاد پارازیت، در سراسر قنیطره، درعا و سویدا منتشر شده است.
تکرار گفتمان اسرائیل از زبان یک امریکایی
در سال ۱۹۱۶ میلادی، زمانی که آتش جنگ جهانی اول شعله‌ور بود، مارک سایکس و فرانسوا ژرژ پیکو دیپلمات‌های انگلیسی و فرانسوی توافقی را امضا کردند تا امپراتوری عثمانی را بین قدرت‌های پیروز تقسیم کنند که با شکل‌دهی مرز‌ها به صورت خطوط مستقیم بدون توجه به واقعیت‌های قومی، مذهبی و قبیله‌ای، زمینه اختلافات و درگیری‌های آتی در منطقه غرب آسیا را رقم زدند. پایگاه خبری
«THIS IS BEIRUT» با اشاره به تازه‌ترین اظهارات باراک درباره دیدگاه صهیونیست‌ها به توافق یاد شده، نوشت: «جای تعجب نیست که اسرائیل سایکس- پیکو را رد کند، زیرا در سال ۱۹۴۸ - بیش از سه دهه پس از توافق انگلیس و فرانسه که مرز‌های فعلی منطقه را تعیین کرد، به وجود آمد. همچنین جای تعجب نیست که اسرائیل جاه‌طلبی‌های توسعه‌طلبانه‌ای را دنبال کند، که بنیامین نتانیاهو در سال‌های اخیر آشکارا از آن سخن گفته است. با این حال، نکته قابل‌توجه این است که چنین ایده‌هایی نه تنها در گفتمان اسرائیل، بلکه توسط یک چهره امریکایی در قامت باراک نیز تکرار می‌شوند. این تکرار چیزی بیش از تحریک لفظی را نشان می‌دهد؛ این به تغییرات عمده منطقه‌ای اشاره دارد که از قبل در حال شکل‌گیری است.» در این گزارش آمده است: «اگر صحبت از ترسیم مجدد نقشه واقعی باشد، این پروژه تنها مختص اسرائیل نخواهد ماند. این می‌تواند سایر بازیگران را تشویق کند تا برای تشکیل دولت‌های کوچک خود تلاش کنند؛ دروزی‌ها، شیعیان، کردها، علوی‌ها و مسیحیان در کنار دولت یهودی، که در تضاد با نظم فعلی اکثریت سنی هستند. چنین تجزیه‌ای، تمام کارت‌های سیاسی و فرقه‌ای منطقه را از نو برخواهدگرداند.»
