این روز‌ها خیلی راحت‌تر می‌توان گفت که نهاد‌های بزرگ ورزش دنیا تحت سیطره صهیونیست‌ها هستند. نهاد‌هایی که به دستور صهیونیست‌ها هر وقت صلاح بدانند ورزش را جدای سیاست عنوان می‌کنند و هر وقت مطامع رژیم کودک‌کش در خطر باشد، ورزش عین سیاست می‌شود. فیفا و کمیته بین‌المللی المپیک و پارالمپیک این روز‌ها خیلی راحت صهیونیستی بودن خود را نشان دادند، هرچند که ما مدت‌هاست می‌دانیم آنها سینه‌چاک رژیم کودک‌کش و اشغالگر هستند.
چند روز قبل شبکه الجزیره خبر داد ۲۸ کارشناس بین‌الملل در حوزه فوتبال با ارسال نامه‌ای به فیفا نقض قانون فیفا توسط اسرائیل در سرزمین‌های اشغالی را محکوم کردند. نقض مکرر قوانین فیفا توسط رژیم صهیونیستی از آغاز جنگ علیه غزه با کشتار ۴۸۰ فوتبالیست و نابودی ۹۵ درصد از زیرساخت‌های ورزشی آغاز شده و در تمامی این موارد رئیس فیفا نه تنها محرومیتی برای فوتبال اسرائیل در نظر نگرفته، بلکه در بسیاری از مواقع با امضای قرارداد همکاری با اسرائیل، پشت صهیونیست‌ها درآمده است.
سؤال اینجاست؛ مگر برای فیفا مهم است که چه اتفاقی در غزه رخ می‌دهد. همانطور که در این خبر آمده، برای رئیس سوئیسی فیفا پول مهم‌ترین چیز ممکن است و صهیونیست‌ها هم تا دلش بخواهد به او پول می‌دهند؛ بنابراین به راحتی چشم روی این همه جنایت می‌بندد. اینفانتینو چشم بر روی دو سال جنایت بست تا رژیم صهیونیستی وقیحانه و وحشیانه این‌بار کشورمان ایران را با خیال راحت و بدون نگرانی از محرومیت و توبیخ مورد تجاوز قرار دهد.
در جنگ تحمیلی ۱۲ روزه اسرائیل علیه ایران با وجود به شهادت رسیدن ۴۳ ورزشکار ایرانی و حمله این رژیم به ساختمان فدراسیون فوتبال، فیفا همچنان سکوت کرده است. فیفا حتی حاضر نشده به نامه اعتراضی ایران هم جواب دهد، چه برسد به اینکه بخواهد تصمیمی در خصوص محرومیت برای رژیم‌صهیونیستی بگیرد.
البته فیفا در این ماجرا تنها نیست و کمیته‌های بین‌المللی المپیک و پارالمپیک هم همراه با نهاد‌های بین‌المللی هیچ واکنشی به جنایات صهیونیست‌ها نشان نمی‌دهند، اما در عوض اگر ورزشکاری از رویارویی با نمایندگان این رژیم منحوس امتناع کند همین دو نهاد ساکت امروز چنان از حقوق بشر و روح صلح و جدایی ورزش از سیاست حرف می‌زنند و چنان سروصدایی راه می‌اندازند که گوش فلک کر می‌شود.
نمونه‌های زیادی را می‌توان مثال زد که کشور‌های مختلف از سوی این نهاد‌های مثلاً بین‌المللی به سبب جنگ با محرومیت روبه‌رو شده‌اند، اما تمام اینها وقتی پای رژیم‌صهیونیستی به میان آید رنگ می‌بازد و همه چیز با سکوت این مجامع تمام می‌شود. امروز می‌توان خیلی راحت‌تر نتیجه گرفت که فیفا، کمیته بین‌المللی المپیک و پارالمپیک را صهیونیست‌ها می‌گردانند. همان‌ها که دست‌شان به خون میلیون‌ها انسان بی‌گناه آلوده است و وقیحانه در چتر حمایتی این نهاد‌های مثلاً ورزشی هر کاری دل‌شان می‌خواهد انجام می‌دهند.
فیفای صهیونیستی با طرح‌های خاصی که اینفانتینوی صهیونیست اجرا می‌کند، می‌خواهد هر طور شده پای رژیم‌صهیونیستی را به جام جهانی باز کند. طبیعی است که تیم این رژیم در شرایط عادی قادر به راهیابی به جام جهانی نیست، چون توان فنی آن را ندارد، اما اگر تعداد تیم‌های شرکت‌کننده در جام جهانی بالا و بالاتر برود، آن وقت آنها می‌توانند حتی اگر شده به عنوان تیم آخر هم راهی جام جهانی شوند. البته مسابقاتی که دیگر اعتبار جام‌های جهانی قبلی را ندارد و این خوش‌خدمتی کاری است که رئیس فیفا برای رژیم‌صهیونیستی انجام می‌دهد.
جای تأسف است که بگوییم ورزش جهان در سیطره صهیونیست‌ها بسیار‌بسیار کثیف‌تر و پلیدتر از آن چیزی است که فکرش را می‌کنیم. ورزش باید مایه آرامش و آسایش انسان‌ها باشد، اما در اشراف کامل صهیونیست‌ها دیگر نه رنگ و بویی از ورزش حرفه‌ای و رقابتی دارد و نه نشانی از آرامش و آسایش و لذت.
