جوان آنلاین: سرباز وطن بودن، صرفاً پوشیدن لباس نظامی نیست. سرباز وطن بودن، یعنی جنگیدن در هرنقطه‌ای که ایستاده‌ای؛ گاه با مشت‌های گره کرده در رینگ، گاه با برداشتن گام‌های استوار در زمین مسابقه و گاه حتی با قلبی که هرگز از تپش نمی‌ایستد با آنکه دیگر در سینه نیست.
سرباز وطن بودن را سال‌هاست که ورزشکاران ایران به رخ کشیده‌اند، اما این مرتبه اثبات آن، متفاوت از هر زمان دیگری، غرور‌آفرین و صدالبته تلخ و دردناک است. تا همین دیروز سرود ملی ایران که در سالن مسابقات بین‌المللی طنین‌انداز می‌شد، دست‌ها آرام روی سینه قرار می‌گرفت. ادای احترامی که نشانه غرور بود و افتخار. این‌بار، اما همان دست‌ها به نشانه سلام نظامی مقابل پیشانی قرار گرفت برای یادآوری به دشمن متجاوز که تصور نکند سرباز وطن تنها در مرزها، بر فراز آسمان و پشت پدافند‌ها می‌جنگد، بلکه در زمین مسابقه، لا‌به‌لای اسپک‌ها، سرویس‌ها، آبشارها، شوت‌ها و سیو‌ها نیز، چون سربازی جان‌برکف، آماده به خاک مالیدن پوزه دشمن است و ابایی ندارد از دادن جان‌عزیزش برای وطن، حتی اگر به قیمت خالی ماندن جای پایشان روی سکو‌های قهرمانی تمام شود. هرچند دشمن متخاصم که جرئت رویارویی با سربازان ایران را ندارد، نه در میدان مسابقه یا حتی میدان نبرد که از پشت خنجر زد تا مدال‌های بسیاری بی‌صاحب بمانند. مدال‌هایی که قرار بود امیرعلی امینی نونهال سال‌ها در تکواندو برگردن بیاویزد، افتخاراتی که مهدی پولادوند سوارکار آینده‌دار ایران برای کسب آن برنامه‌ها داشت و سکو‌هایی که پارسا منصور، ورزشکار پدل ایران برای ایستادن روی آن در تلاش بود، اما دشمن متخاصم به نامردی هرچه تمام‌تر پرونده آنها را قبل از آنکه به نقطه پایان برسد مختومه کرد تا خشم ملتی را برانگیزد.
بامداد جمعه بود که رژیم غاصب صهیونیستی جسارت و به خاک مقدس ایران تجاوز کرد. شبیخونی وحشیانه در سیاهی شب، درست قبل از آنکه خورشید پناهگاهش را ترک کند و از پس افق بیرون آید و برنامه‌ای که والیبالیست‌های ایران برای امریکا چیده بودند به سرانجام برسد. در چنین شرایطی بود که دشمن با جسارتی کور، آتش نفرت و کینه خود را بر سر و روی خاک مقدس ایران ریخت. جسارتی که البته در کمتر از ۲۴ ساعت پاسخ سهمگین و دندان‌شکنی بابت آن دریافت کرد، اما نه فقط از سوی سواره نظام که از سوی ورزشکارانی که بار دیگر ثابت کردند تک‌تک‌شان سربازان وطن هستند.
هرچند که قبل از هر واکنشی از سوی سربازان ایران پیاتزا، سرمربی تیم‌ملی والیبال بود که به این شبیخون وحشیانه واکنش نشان داد و تأکید کرد که باید جلوی این فاجعه گرفته شود. پیاتزا باید هم چنین واکنشی نشان می‌داد. شاگردان او رفته بودند برای عبور از امریکا و اگر در بزنگاه این خبر شوکه‌کننده آنها را تحت تأثیر قرار نداده بود، او نخستین پیروزی خود با تیم ایران را مقابل یانکی‌ها دشت کرده بود، اما به وضوح دید عشق به وطن چطور شاگردانش را به‌هم ریخت و نگران کرد.
البته پیاتزا تنها مربی خارجی نبود که به تجاوز وحشیانه اسرائیل واکنش نشان داد و دراگان اسکوچیچ هم با انتشار نقشه ایران در قابی سرتاسر سیاهرنگ نوشت قبلم با شماست و به صراحت گفت که مخاطب او همه مردم ایران هستند. مسعود جوما، بازیکن کنیایی و سابق استقلال نیز با انتشار پرچم ایران به این اتفاق واکنش نشان داد. ویتائو، بازیکن برزیلی چادرملو اردکان هم با منتشر کردن عکسی از خود که در زمین فوتبال زانو زده بود برای دعا کردن، نوشت: «سلامت باشید دوستان ایرانی من، براتون دعا می‌کنم.»
صدالبته که تنها مربیان و بازیکنان خارجی حاضر در ورزش ایران نبودند که به این تجاوز وحشیانه واکنش نشان دادند. بعد از سلام نظامی تیم‌های والیبال بزرگسالان و نوجوانان ایران در نخستین بازی بعد از حمله وحشیانه اسرائیل، سردار آزمون تصویری از برج آزادی را منتشر کرد که گربه‌ای مقابل آن گارد گرفته و آماده حمله است. سیدجلال حسینی هم با انتشار تصویری از پرچم پرافتخار ایران که بک‌گراند آن قله دماوند بود و نمایی از تهران و برج میلاد نوشت: «که از چشم بداندیشان خدایت در امان دارد.» واکنش زهرا نعمتی، قهرمان تیروکمان پارالمپیک ایران نیز انتشار نمایی از نقشه ایران بود با شمعی بر فراز آن و دستانی که درهم چفت شده بود و معنای اتحاد داشت. فرزانه فصیحی، ملی‌پوش دوومیدانی ایران با انتشار نقشه ایران که نام دریای خزر، خلیج فارس و نام پرافتخار ایران بر آن حک شده بود، نوشته بود با قلبی سنگین برای ایران و قلب شکسته خود را نیز در کنارش به تصویر کشیده بود. ناهید کیانی، بانوی تکواندوکار ایران و نایب‌قهرمان المپیک هم در پیامی نوشت: «وقت آن است که خودمان را به مردم اثبات کنیم و کنارشان باشیم. جگرم برای این مردم و کودکانی که چیزی از جنگ نمی‌دانند، خون است. امیدوارم خیلی زود همه چیز به شرایط عادی برگردد. همه باید همدل باشیم و همه‌جوره از مردم حمایت کنیم تا کمترین آسیب به مردم برسد. این اتفاق برای ما بزرگ است و مردمی را از دست می‌دهیم که در سخت‌ترین شرایط کنارمان بودند و امیدوارم ورزشکاران و بقیه بی‌تفاوت نباشند و هر کاری می‌توانند انجام دهند.»
وزارت ورزش در هم در واکنش به این تجاوز بزدلانه بیانه‌ای صادر کرد با این مضمون که «در این لحظات، ما با افتخار در کنار نیرو‌های مقتدر مسلح جمهوری اسلامی ایران ایستاده‌ایم و اعلام می‌داریم جامعه ورزش کشور همچون همیشه در صف نخست حمایت و دفاع از امنیت و عزت ایران اسلامی قرار دارد.»
کمیته المپیک جمهوری اسلامی و وزارت ورزش و جوانان در بیانیه‌های جداگانه، حمله نظامی اسرائیل به ایران و کشته شدن برخی از فرماندهان سپاه پاسداران را محکوم کردند و خواهان «پاسخ قاطع نیرو‌های مسلح» به اسرائیل شدند. البته دنیامالی به صورت جداگانه نیز تأکید داشت در آینده پاسخ دندان‌شکنی خواهیم داد.
اعضای تیم‌ملی فوتبال ایران، امیرقلعه‌نویی، باشگاه‌های پرسپولیس، استقلال، استقلال خوزستان، سپاهان، مس رفسنجان و همچنین علیرضا دبیر رئیس فدراسیون کشتی، تاج رئیس فدراسیون فوتبال، هادی ساعی رئیس فدراسیون تکواندو، پژمان درستکار سرمربی تیم‌ملی کشتی و دیگر ورزشکاران، مربیان، فدراسیون‌ها و باشگاه‌های ورزشی نیز در مقابل رفتار خصمانه این رژیم سفاک موضع‌گیری کردند و واکنش نشان دادند.
بی‌شک، اما تلخ‌ترین خبری که در پی این واقعه شوم جامعه ورزش را شوکه، اما متحد کرد، خبر شهادت مظلومانه امیرعلی امینی، هنرجوی تکواندو بود که قلب یک ملتی را به درد آورد. هرچند که او تنها ورزشکار شهید ایران در پی تجاوز وحشیانه اسرائیل نبود و پارسا منصور، بازیکن پدر ایران هم که پس از تمرین راه منزل را در پیش گرفته بود و همچنین مهدی پولادوند، سوارکار آینده‌دار ایران و عضو تیم استان البرز به همراه پدر جانباز، مادر و خواهر خود در حمله غیرانسانی رژیم صهیونیستی به مناطق مسکونی به شهادت رسیدند.
