جوان آنلاین: صادقی درباره ایفای نقش مأمون در سریال «ولایت عشق» یادآور شد که این نقش دو روز مانده به شروع کار با وجود گزینه‌های مختلف به وی پیشنهاد شده و به همین دلیل دشواری‌ها و حساسیت‌هایی داشت که او را با ترس ایفای این نقش هم همراه کرده‌بود.
به گزارش «جوان»، محمد صادقی بازیگر نقش‌های ماندگار «امیرکبیر»، «خواب و بیدار»، «مختارنامه»، «ولایت عشق»، «بی‌صدا فریاد کن»، در ۶۸ سالگی درباره علت حضور کمرنگش در عرصه بازیگری گفت: چند سالی از کشور به دلیل تحصیلات پسرم دور بودم و او را همراهی می‌کردم و از طرفی چندسالی هم به کرونا خورد و بیشتر در آنجا گرفتار شدیم، ولی بعد مراجعت کردیم و پسرم هم زودتر از من به دلیل علاقه‌اش به تهران بازگشت. صادقی درباره جذابیت نقش‌های ماندگار تاریخی و اینکه چه عاملی باعث شد تا در آنها به ایفای نقش بپردازد، توضیح داد: لحظاتی از زندگی و نقش‌های تاریخی را بازی می‌کنیم و در شرایطی قرار می‌گیریم که نقطه عطف محسوب می‌شود و تاریخ این نقش‌ها را فراموش نمی‌کند. زمانی که نقش امیرکبیر را در حمام فین کاشان بازی می‌کردم، کنار همان دیواری که امیر را به شهادت رساندند، بازی می‌کردم و فضای خیلی سنگینی هم داشت و واقعاً هر لحظه فکر می‌کردم آن اتفاق چه قدر اتفاق غریب و بزرگی بوده‌است. یا نقش حضرت ابراهیم (ع) و صحنه‌ای که اسماعیل جوان را با هاجر در بیابان به دستور الهی رهایشان کردم، چه لحظه تکان‌دهنده‌ای است.
صادقی بازی کردن در نقش‌های مهم به ویژه نقش یک پیامبر را سخت و در عین حال ترسناک دانست و گفت: وقتی در فیلم «ابراهیم خلیل‌الله» دعوت به همکاری شدم، چون نقش مأمون را هم بازی کرده‌بودم، گفتند شما در این فیلم قرار است نقش نمرود را بازی کنید، من کار را خواندم و گفتم من می‌خواهم نقش حضرت را بازی کنم، اما گفتند نمی‌شود، تو مأمون را بازی کردی و مناسب‌تر این است که نمرود را بازی کنی، مخالفت کردم و گفتم من را گریم کنند، از من عکس بگیرند و اگر خوب نبود، نقش نمرود را بازی می‌کنم. این اتفاق افتاد و همه پسندیدند، در واقع خودم داوطلبانه به دهان شیر رفتم. واقعاً بعضی نقش‌ها ترسناک است و اگر درنیاید، خیلی خوب نخواهد بود. صادقی از دشواری حس‌گیری در کار‌های تاریخی با دمای ۵۰ درجه گریم و لباس‌های سنگین هم گفت و یادآور شد: فیلم «ابراهیم خلیل‌الله» دشوارترین گریم بود که زمان زیادی صرف آن شد، به ویژه صحنه‌های انتهایی کار که با پوست، موی من را می‌پوشاندند و موی دیگری روی آن می‌چسباندند و دو و نیم و سه ساعت زمان برای گریم زمان صرف آن می‌شد.
