جوان آنلاین: رمان «روزگار ملخ» از مجید رحمانی، اقتباسی مدرن از داستان سیاوش در شاهنامه است که تلاش می‌کند نسل امروز را با ادبیات کهن ایران پیوند دهد و مخاطبان را به مطالعه میراث گرانبهای فردوسی ترغیب کند.
به گزارش مهر، مجید رحمانی، نویسنده و پژوهشگر ادبی، در رمان خود با عنوان «روزگار ملخ»، داستان سیاوش را از شاهنامه فردوسی با زبانی معاصر بازگو کرده‌است. او درباره انگیزه‌اش از نگارش این اثر گفت: ابتدا با این تصور که شاید بسیاری از افراد شاهنامه را مطالعه نکرده‌باشند، به فکر اقتباس از داستان سیاوش افتادم. هدفم این بود که نگارش این داستان، انگیزه‌ای برای مخاطبان ایجاد کند تا به مطالعه خود شاهنامه نیز ترغیب شوند. به باور من، هر اثر اقتباسی باید چنین کارکردی داشته‌باشد و خواننده را به سوی منبع اصلی رهنمون سازد. این مهم‌ترین دلیل اقتباس من بود.
رحمانی درباره روند پژوهش و نگارش افزود: انتخاب خوزستان به عنوان محل وقوع داستان، نیازمند سفر میدانی بود. اگرچه قبلاً به این استان سفر کرده بودم، برای تجسم دقیق فضا، مجدداً به خوزستان رفتم. با مردم گفت‌و‌گو کردم، مصاحبه انجام دادم و عکس گرفتم تا روایت باورپذیری بسازم. این مراحل برای من ضروری بود و خوشبختانه انجام شد.
وی درباره مدت زمان نگارش اثر نیز گفت: فرایند نگارش و پژوهش این رمان حدود دو سال به طول انجامید؛ دو سال کار مستمر از لحظه شکل‌گیری ایده اولیه تا نگارش نهایی.
رحمانی توضیح داد که «روزگار ملخ» پیش از مجموعه داستان «ویروس عاشق» نوشته‌شده و چاپ اول آن در سال‌های ۱۳۹۴ یا ۱۳۹۵ توسط ناشر دیگری منتشر شده‌است. چاپ دوم توسط نشر صاد انجام شده‌است.
این نویسنده درباره آثار بعدی خود نیز عنوان کرد: اثری دیگر که پس از این رمان نوشتم، اقتباسی از داستان «خسرو و شیرین» نظامی گنجوی بود. در هر اقتباس تلاش می‌کنم ضمن وفاداری به ساختار و محتوای اصلی، داستان را به زمان حال منتقل کنم و دیدگاه خود را در اثر بگنجانم.
رحمانی درباره مشکلات نشر نیز توضیح داد: انتشار کتاب خود مرحله‌ای بسیار دشوار است، حتی اگر از سختی‌های نوشتن صرف‌نظر کنیم. دشواری‌های مربوط به انتشار، به ویژه در شرایط فعلی، تازه آغاز راه است. بسیاری از ناشران به دلیل مشکلات اقتصادی یا شرایط بازار نشر، کمتر به چاپ آثار جدید و تألیفی تمایل دارند و بیشتر به سمت ترجمه یا تجدید چاپ آثار قبلی گرایش پیدا کرده‌اند.
وی در پایان خاطرنشان کرد: هدف از انتشار این‌گونه آثار اقتباسی از شاهنامه و دیگر متون کهن فارسی، ایجاد پلی است تا مخاطبان امروز بتوانند از طریق یک داستان معاصر، با این میراث گرانبها ارتباط برقرار کنند. امیدوارم این اثر مورد اقبال مخاطبان قرار گیرد. البته به عنوان نویسنده، پذیرای هرگونه نقد سازنده هستم و امیدوارم بازخورد کلی نسبت به کتاب مثبت باشد و اثر بتواند جایگاه شایسته خود را در میان خوانندگان بیابد.
