دبیر جشنواره اگر قرار باشد حرمت این رویداد ملی را حفظ نکند باید از چه کسی انتظار آن را داشت؟ یک سخنران ۱۲ سال پیش اظهارنظری درباره موسیقی کرده و اتفاقاً در همان سخنرانی در کنار مضرات موسیقی بد بسیار درباره منافع موسیقی و آثار مثبت آن سخن گفته است، اما آقای دبیر جشنواره انگار منتظر بوده کسی از راه برسد و یک فایل صوتی برای او رو کند تا یک‌تنه بزرگ‌ترین رویداد ملی موسیقی کشور را به حاشیه ببرد. از این منظر رفتار دبیر موسیقی فجر را باید غیرمسئولانه توصیف کرد.
آقای محترم شما در جایگاهی قرار دارید که نسبت به شأن و منزلت آن مسئول هستید. اینکه یک فایل صوتی برای شما فوروارد کنند و به جای تأمل و اندیشه سینه چاک بدهید، پا به زمین بکوبید، زمین و زمان را به‌هم بدوزید و استعفا کنید، عملی غیرمسئولانه است. اصلاً آن سخنرانی که می‌گویید به موسیقی توهین کرده چه جایگاه حقوقی دارد که شما به بهانه آن دست به استعفا زده‌اید، مگر آن سخنران سمت دولتی دارد؟ مگر آن سخنان که به‌زعم شما توهین به موسیقی است از جایگاه یک مسئول دولتی بر زبان جاری شده که شما خود را موظف به واکنش دانسته‌اید؟ اصلاً شاید به فرض در این کشور عده‌ای یا تفکری وجود داشته باشد که به موسیقی یا جنسی از موسیقی توهین کنند آیا شما وظیفه‌ای دارید که دهان او را ببندید؟ مثلاً اگر کسی به غلط گفت سینما یا تئاتر به‌زعم من هنر نیست، بلکه پدیده‌ای مزخرف است، دبیر جشنواره فیلم فجر باید استعفا بدهد؟ اصلاً این مسائل یا این مباحث با جنجال و شلوغ‌کاری و یقه دریدن قابل حل است یا با گفتگو؟ جالب است که آن سخنران خودش گفته سخنانش را تقطیع کرده‌اند و نظرش درباره موسیقی چیزی نیست که در آن فایل منتشر شده است. آقای دبیر جشنواره موسیقی و دوستانی که به سرعت دست به قلم بردند و بیانیه نوشتند باید برایشان توضیح داد که اساساً اظهارنظر ۱۲ سال پیش یک سخنران که از گذشته تا به حال و احتمالاً آینده هیچ مسئولیت یا سمتی در هنر نداشته، نباید بزرگ‌ترین رویداد موسیقی کشور را به حاشیه ببرد. این واقعاً چیزی است که دوستان موسیقیدان ما از درک آن عاجزند! اینکه وزیر محترم ارشاد عنوان می‌کند این موضوع را پیگیری حقوقی می‌کنند، فی‌نفسه چیز بدی نیست، اما خوب بود وزیر ارشاد به دلیل جایگاه و وظیفه‌ای که در قبال جشنواره فجر دارد تشر یا تلنگری هم به دبیر این رویداد می‌زد و به ایشان گوشزد می‌کرد که حق ندارد با اعتبار یک جشن ملی بازی کند. ممکن است بیانیه‌نویسان از شخصیت یک سخنران خوش‌شان نیاید که این حق مسلم آنهاست، اما قطعاً حق ندارند اعتبار جشنواره موسیقی فجر را هزینه تسویه‌حساب‌های شخصی خود کنند. امید می‌رود اجحافی که این روز‌ها به شخصیت موسیقی فجر شد با عذرخواهی دبیر تا حدی برطرف شود. خوب است اگر درباره فرهنگ عذرخواهی مطالبه‌ای داریم ابتدا از خودمان آغاز کنیم. افراط‌گرایی و تندروی دبیر موسیقی فجر که منجر به حاشیه‌سازی برای این رویداد شد، قطعاً نیاز به تذکر مسئولانه و عذرخواهی دارد. اخلاق حرفهای حکم می‌کند دوستان مسئول در موسیقی راه اعتدال در پیش بگیرند و در طریق حفظ حرمت موسیقی فجر گام بردارند.
