رعایت حقوق زنان و کودکان و اتخاذ مواضع جانبدارانه در ایالات متحده و دیگر کشور‌های غربی به امری ریاکارانه و فریبنده تبدیل شده است و جالب است که این چهره‌ها این روز‌ها برای زنان ایرانی با هشتگ مهسا امینی اشک تمساح می‌ریزند. شاهد مثال دیگری در مورد رویکرد گوبلزی کشور‌های غربی با مسئله حقوق زنان و حتی کودکان، اظهارات آنجلینا جولی، بازیگر مشهور هالیوودی در مورد خشونت‌های خانگی شوهر سابقش برد پیت با او و فرزندانش است. جولی در جریان دعوای حقوقی که بر سر بخشی از اموال‌شان با برد پیت دارد، اسنادی را به دادگاه لس‌آنجلس ارسال کرده و با استناد به آن‌ها شوهر سابقش (برد پیت) را به خشونت خانگی متهم کرده است. این بازیگر هالیوود همچنین اظهار داشته که هرگز نمی‌خواسته این وضعیت را علنی کند، اما با این حال برد پیت را متهم کرده که یکی از شش فرزند‌شان را خفه کرده است! وی همچنین مدعی شده که همسر سابقش برد پیت مو‌های او را گرفته و سرش را به دیوار کوبانده است. واقعیت این است که خشونت علیه زنان و کودکان در همه جای جهان امری مذموم و تقبیح شده است و همه دولت‌ها در پیشگیری و مقابله با آن مسئولیت‌های قانونی دارند و هیچ‌کدام از قوانین حال حاضر دنیا دقیق‌تر، دلسوزانه‌تر و متعالی‌تر از اسلام عزیز و مظلوم به این مسئله نپرداخته است؛ اما در کشور امریکا و دیگر کشور‌های غربی این مسئله با رویکردی ریاکارانه و نادیده گرفتن نقض گسترده حقوق زنان، همواره سعی کرده خودش را در جایگاه مدعی نشانده و انگشت اتهام خود را به سمت دیگر کشور‌ها بگیرد و آن را به دستاویزی برای مداخله در امور داخلی آن‌ها و فریب افکار عمومی جهان تبدیل کند. این رویکرد طلبکارانه و ریاکارانه غرب در مواجهه با حقوق زنان و کودکان در حالی است که نضج‌گیری و راه افتادن جنبش‌هایی مانند «جنبش می‌تو» که از سوی تعداد زیادی از سینماگران زن هالیوود در واکنش به آزار‌های جنسی و تعرض تهیه‌کنندگان و سینماگران مرد ایجاد شد، نشان داد کثرت این تعرضات و نقض حقوق اولیه زنان در بخش‌های مختلف جوامع غرب و امریکا بیشتر از هشتگ‌ها و فریاد‌هایی است که به بهانه این جنبش بلند شده است. این فجایع در کنار وقایع تکان‌دهنده‌ای مثل کثرت سوءاستفاده جنسی از کودکان و آمار بالای افراد پدوفیلی (کسانی که گرایش جنسی به کودکان دارند) گزاره‌هایی واقعی از جوامع غربی و مدعی حقوق زنان و کودکان است.
