تبلیغات عنصر جدایی‌ناپذیر هر انتخاباتی است، چرا که باید کاندیداها توانمندی‌های خود را عرضه کنند تا مردم بتوانند بشنوند، ببینند، تأمل کنند و دست به انتخاب گری بزنند. اما سؤال این است که آیا فقط نامزد‌‌ها و طرفداران آنها دست به تبلیغات می‌زنند یا نوع دیگری از تبلیغات هم هست که فراتر از اشخاص، باید جریان داشته و به آن توجه شود تا بتوانیم یک انتخابات پرشور و با مشارکت حداکثری داشته باشیم.
مرور صحبت‌های رهبر معظم انقلاب و دلسوزان کشور نشان می‌دهد که در تمامی انتخابات‌ها، از مردم برای استفاده حداکثری از حق انتخاب خود دعوت کرده‌اند. چرا که این مسئله همانطور که رهبر انقلاب گفتند در وهله اول تحقق مردم سالاری دینی و احترام به حقوق ملت است. از جنبه دیگر برای نظام اسلامی ایجاد قدرت نرم می‌کند و بازدارنده است و در نهایت اینکه انتخاب اصلح، مسیر توسعه و پیشرفت کشور را هموار تر کرده و سرعت می‌بخشد. بنابراین به هر میزان مشارکت عمومی بالاتر باشد، به همان اندازه دولت می‌تواند پر قدرت تر در مسیر تحقق اهداف عالی انقلاب اسلامی مردم ایران را پیش ببرد.
بنابراین باید گفت که تبلیغات انتخاباتی شامل دو حوزه عمومی و فردی است. جنبه عمومی آن وابسته به نهادهای حاکمیتی، عمومی، اجرایی و نظارتی است که به صورت مصداقی می‌توان در حوزه وزارت کشور، رسانه ملی، رسانه‌های عمومی، ائمه جمعه جماعات و شورای نگهبان را مورد مداقه قرارداد. این سازمان‌‌ها و نهاد‌‌ها ضمن پرداختن عمومی به تبلیغات انتخابات وجوانب آن، باید بدانند که عملکرد درست و هوشمندانه آنها، به خودی خود مردم را به شرکت در انتخابات ترغیب می‌کند.
بنابراین برای یک انتخابات پرشور و با حداکثر مشارکت، تبلیغات عمومی بسیار مهم‌تر از تبلیغات فردی و حزبی نامزد‌‌ها است. چرا که در وهله اول مردم باید اراده کنند که در انتخابات شرکت کنند و با اعتماد به برگزاری سالم انتخابات و علاقه به سرنوشت کشور نسبت به شرکت در آن اهتمام داشته باشند و احساس کنند که آرای آنها حفظ و در سرنوشت کشور تأثیر گذار است و با طیب خاطر و از روی شوق، علاقه و دقت پای صندوق‌های رأی حاضر شوند و بدانند که آنکه انتخاب می‌شود، نتیجه دقت نظر آنهاست. پس در این برهه از زمان بر رسانه ملی و رسانه‌های عمومی تکلیف است که با بهره‌گیری از همکاری این سازمان‌‌ها و نهاد ها، برنامه‌های شایسته‌ای را برای معرفی روند انتخابات، رای‌گیری، اقدامات کاندیداها و برنامه‌های آنها تولید کنند. این مسئله همه اقشار مردم را به پای صندوق‌های رأی خواهد آورد و باعث افزایش رقابت سیاسی بین احزاب و گروه‌های سیاسی شده و آنها را به ریز شدن در مشکلات کشور و ارائه برنامه‌های عملیاتی و برنامه‌های راهگشا تشویق خواهد کرد.
جنبه دوم تبلیغات انتخاباتی، به جریان‌های سیاسی نامزد‌‌ها و طرفداران آنها مربوط می‌شود. واقعیت این است که ملت ما از شنیدن انتقادهای بی پایه و تخریب منافع ملی در دوران مناظره‌‌ها از سوی کاندیداها، خاطره خوشی ندارند و نگران هستند و از شعار‌‌هایی که داده شده، چیزی به دست نیاوردند چرا که اعتقاد دارند تمامی کاندیداها به نوعی از مسئولان کشور بوده و می‌توانستند در پست‌های قبلی خود نیز در این خصوص اقداماتی انجام دهند و منشأ خدمات بزرگی باشند. مردم منتظر طرحی نو و برنامه علمی، عملی و منطقی هستند که مردی از میانه میدان برخیزد و با یک طرح روشن و چشم‌انداز مشخص برنامه‌های علمی و عملیاتی برای اداره کشور و خروج از مشکلات ارائه دهد.
به نظر می‌رسد یکی از روش‌های تبلیغاتی تأثیرگذار در این دوره این است که کاندیداها برای رسیدن به کرسی ریاست جمهوری به جای تخریب یکدیگر و منافع ملی به نقد برنامه‌های همدیگر بپردازند تا مردم بتوانند به یک تشخیص درست از آینده دست یافته و انتخاب نمایند. بنابراین یکی از بهترین روش‌های تبلیغی در این دوره، اتکا به برنامه‌های ایجابی و ارائه مسیر روشن برای حرکت به سوی آینده بهتر است.
دومین نکته حائز اهمیت در تبلیغات، پرهیز از وعده‌های غیرعملیاتی است. تردیدی نیست که نامزدهای ریاست جمهوری در جایگاهی هستند که به طور کامل از وضعیت و توانمندی‌های کشور اطلاع دارند. آنها به خوبی می‌دانند که کشور چه امکانات و پتانسیل‌‌هایی برای پیشرفت دارد و مشکلات را نیز به خوبی واقفند، لذا باید وعده‌های انتخاباتی مبتنی بر واقعیات، توانمندی‌‌‌ها و توأم با یک برنامه دقیق عملیاتی باشد.
تحقق این نکات نیازمند تهیه یک پیوست تبلیغاتی و رسانه‌ای در ابعاد مختلف است که توسط سازمان ها، نهاد‌‌ها و جریان‌های سیاسی و هر نامزد و تیمش برای روزهای تبلیغات تدارک می‌شود که بر اساس آن با پیش‌بینی سناریوهای مختلف در عرصه تبلیغات، بتوانیم به اهداف خود بدون خروج از دایره اخلاق و فرهنگ برسیم.
پایان سخن اینکه ما باید به واژه تبلیغ، در معنای واقعی و رقابتی آن هم توجه کنیم. معنای لغوی این کلمه نشان می‌دهد که تبلیغات برای ایجاد و ارائه است. دستگاه‌‌ها به کل انتخابات و حضور مردم و خواست آنها توجه کرده و نامزد‌‌ها برنامه‌‌ها و توانمندی‌های خود را با بلاغت تمام عرضه کنند، نه اینکه عرصه مناظره‌‌ها را به میدان حمله علیه همدیگر و تخریب منافع ملی تبدیل نمایند. برآیند تبلیغات باید یک انتخابات پرشور و یک انتخاب آگاهانه و اصلح را در پی داشته باشد.
