سرویس سیاسی جوان آنلاین: روزنامه آرمان ملی (۱۴ مرداد، ص۱) در یادداشتی مدعی شده است تخریب دولت روحانی، تخریب روحانیت است! نویسنده مطلب برای رسیدن به این نتیجه از نقل رویا و برخی استدلالات مخدوش بهره برده است!
نویسنده نوشته است: «نقل موثقی است که در اولین روزهای بعد از رحلت رئیس فقید مجمع تشخیص مصلحت نظام یکی از بزرگان، آیتا... هاشمی را در خواب دیده و پرسیده بود که در چه حالی؟ و آیتا... هاشمی با حالتی خاص پاسخ داده بود که من خوبم ولی نگران عاقبت شماها (روحانیت) هستم! میگویند حال آن بزرگ چند روزی از شنیدن این پاسخ عجیب آیتا... هاشمی دگرگون بود.»
روشن است این گونه اظهار نظرها هیچ گونه ارزش عقلی و شرعی و منطقی ندارد و سپردن امور به خواب و رویا نمیتواند برای تصمیمگیری و استدلال، پایه قرار گیرد! افراد معمولا در امور شخصی خود نیز کمتر به خوابها و خیالات خود بها میدهند چه رسد به امور سیاسی و کشورداری که معمولا با حب و بغض و مسایل جناحی نیز گره خورده است!
اما جدای از این مباحث بر فرض آنکه خواب مذکور جز رویاهای صادقه باشد باز مشکل دیگری به وجود میآید که چگونه از این کلام، کلیت روحانیت به ذهن رسیده است؟ البته نویسنده نام بزرگواری که این خواب را دیده است را بیان نکرده است، اما میتوان با احتمال بالا حدس زد که یکی از حامیان و ارادتمندان مرحوم هاشمی بوده است، از این رو شاید منظور مرحوم هاشمی در این رویای صادقه از «شماها» طیفی از افراد یا روحانیونی بوده است که اطراف آقای هاشمی بودهاند و از ایشان حمایت میکردهاند و لذا مرحوم هاشمی از برزخ برای این یاران خود اظهار نگرانی کرده است تا منش و خوی زندگی و مواضع خود را تغییر دهند!
از این منظر، کلام رازآلود مرحوم هاشمی تایید منتقدانی است که سالهاست به برخی روحانیون هشدار دادهاند که زی طلبگی و مردمی و آخوندی باید مراعات شود و دامان روحانیت از اشرافیت و رانت خواری و آقازادگی و فساد خانوادگی پاک و مبری باشد!
اینکه نویسنده این خواب را دستاویز بخشی از رقبای سیاسی خود قرار داده است تا آنها را به دلیل چند انتقاد به بخشی از روحانیون، روحانیت ستیز معرفی کند، امری متقن نیست.
افزون بر این آنچه در فحوای کلام نویسنده است این روحیه انحصاری و مستبدانه است که افراد را به صرف داشتن لباس روحانیت از نقد مبرا میداند، و البته به همین مقدار انحصار نیز بسنده نکرده و روحانیت را برخی روحانیون مسئول از جمله آقای هاشمی و ناطق و روحانی خلاصه کرده است و رای مردم به آقای روحانی را رای به روحانیت میداند و لذا نقد و ناکارآمد نشان دادن دولت را تخریب روحانیت عنوان میکند و شکست روحانی را مساوی با ناکارآمدی روحانیت در اداره کشور بیان میدارد!
امروز بسیاری از بزرگان حوزه از جمله مراجع تقلید از عملکرد ضعیف دولت در عرصههای گوناگون گله دارند. بخش اعظمی از روحانیون و طلاب از برخی مواضع دینی و فرهنگی و سیاسی شخص رییس جمهور گلایه دارند آیا این بدان معناست که روحانیت ناکارآمد جلوه داده میشود؟ اتفاقا این نقدهای دلسوزانه و از سر احساس تکلیف، صدای رسای مردمی است که صدایشان به جایی نمیرسد و چه بسیار مردمی که توقع دارند روحانیت حنجره آنها در بیان مشکلاتشان باشد و هنگامی این مهم رخ میدهد، امید به نظام و روحانیت در بین مردم بیشتر و بیشتر میشود.
از سوی دیگر وقتی مردم میبینند برخی روحانیون غالبا با وجهه سیاسی بدون توجه به درد و رنج مردم از هر تصمیم دولت حمایت میکنند، عصبانی شده و از این گونه روحانیون رویگردان میشوند. نویسنده بهتر است به دولت محترم سفارش کند تا طبق وعدههایی که به مردم داده است عمل کند تا مردم عملا به چشم ببینند و احساس کنند که دولت کارآمد و این امر در زندگی آنها تاثیر داشته است!
برای اعتلای روحانیت و هشدار به این صنف نیازی به خواب و رویای مرحوم هاشمی نیست! حضرت امام راحل به خوبی و روشنی در منشور روحانیت هم از روحانیت اصیل و متعهد سخن گفته و هم به روحانی وابسته و غربزده و اشرافی و متحجر تاخته است. امام بارها در بیداری و علن تاکید داشت روحانیت نباید گرفتار تجمل گرایی و رفاهطلبی شود و از زی طلبگی خارج شود.