به گزارش مهر به نقل از ایندپندنت، این نویسنده امریکایی به خاطر حمایت عمومی از کتابی که از نظر بعضی‌ها ضدیهودی است، مورد انتقاد قرار گرفته است. واکر که به خاطر رمان سال ۱۹۸۲ «رنگ بنفش» برنده جایزه پولیتزر داستانی شده، در مصاحبه‌ای با نیویورک تایمز کتاب «و حقیقت تو را رها خواهد ساخت» نوشته دیوید آیک را به عنوان یکی از کتاب‌هایی معرفی کرد که در زمره کتاب‌های محبوبش قرار دارد. آیک تا به حال کتاب‌ها و ویدئو‌های بسیاری منتشر و فرضیه‌هایی مختلف در این کتاب‌ها مطرح کرده است. کتابی که واکر به آن اشاره کرد، می‌گوید: «اطلاعات جایگزین» درباره سرکوب ارائه شده است و حملات ضدیهودی به صورت جعلی صورت می‌پذیرند تا اعتبار افراد گروه مقابل را که متهم به ارتکاب آن‌ها می‌شوند، کم کنند. اینکه واکر کتاب آیک را به عنوان یکی از کتاب‌های محبوبش شناسایی کرده باعث شد کاربرانی در توئیتر به انتقاد از او بپردازند. تعدادی از آن‌ها گفتند او نمی‌تواند فرضیه‌های ضدیهودی کتاب را ببیند و به این ترتیب دارد در تضاد با ساختار‌های ضد برتری‌گرایی کتاب‌های پیشین خود عمل می‌کند، در عین حال شماری نیز به حمایت از وی برخاسته‌اند. یکی از بخش‌های کتاب دیوید آیک به این ترتیب سؤال‌هایی را درباره هولوکاست مطرح می‌کند: «چرا ما در سرکوب کردن اطلاعات جایگزین نسبت به موضع‌گیری رسمی جنگ جهانی دوم نقش ایفا می‌کنیم؟ چطور درست است که در حالی که این سرکوب جدی ادامه دارد، نسخه‌های رایگان از فیلم «فهرست شیندلر» اسپیلبرگ در مدارس پخش می‌شوند تا نسخه به چالش کشیده نشده و مورد نظر خودشان از رخداد‌ها را در ذهن کودکان قرار دهند؟ و چرا ما که می‌گوییم مخالف استبداد و خواستار آزادی بیان هستیم، اجازه می‌دهیم افراد به زندان بیفتند و مجله‌ها در جا بسته بشوند، چون می‌گویند ممکن است یک جنبه دیگر از رخداد‌های تاریخی حقیقت داشته باشد؟»
نیویورک تایمز هم به شدت به خاطر منتشر کردن این مصاحبه و پیشنهاد کتاب واکر مورد انتقاد قرار گرفته است. با این حال، این روزنامه اعلام کرده مطلب مصاحبه را که به آیک اشاره می‌کند تصحیح نخواهد کرد، چون ستون هفتگی‌اش قرار است «پرتره‌ای از یک فرد عمومی از طریق لنز کتاب‌ها» باشد. سخنگوی این روزنامه گفت: «علاوه بر این، دبیر‌های ما درباره کتاب‌هایی که توسط افراد نام برده می‌شوند، اظهار نظر نمی‌کنند، چه موضوع آن‌ها مثبت باشد چه منفی باشد. خیلی‌ها کتاب‌هایی را در نیویورک تایمز معرفی می‌کنند که دبیر‌ها از آن‌ها بدشان می‌آید یا حتی از آن‌ها متنفر هستند.»
