جوان آنلاین: یک رئیس‌جمهور اسبق و یک مذاکره‌کننده اسبق در فضای مجازی یکدیگر را دعوت به مناظره کردند تا طرف مقابل را تفهیم کنند که در قضیه برجام حق با خودشان است. این آشکارا خلاف سه ماه تذکر حفظ انسجام ملی است. بماند که رهبر انقلاب سال ۹۷ مشخصاً در قضیه برجام تأکید کردند که نباید در داخل یکدیگر را سرزنش و متهم کنید. این دو مقام سابق چه نسبتی با این تذکرات دارند؟ تقریباً هیچ!
آقای روحانی واضح است که می‌داند نه مناظره‌ای برگزار می‌شود و نه دیگر حرف‌های او برای مردمی که به این نقطه از وضعیت برجام و وضعیت معیشتی خودشان رسیده‌اند، جذابیتی دارد. اما به خوبی آموخته است برای دفاع از حیثیت و آبروی خود و میراث برجامی دولتش، اگر مخالفانش را دعوت به مناظره کند، یعنی حرف‌های حق گفتنی زیادی دارد و همین کافی است. البته از آقای روحانی هیچ‌کس انتظار حفظ انسجام ملی ندارد، زیرا حتی وقتی رئیس‌جمهور بود چنین نمی‌کرد.
آقای جلیلی، اما در ذیل نیرو‌های انقلاب تعریف می‌شود. با این حال او نیز نسبت روشنی با انسجام ملی ندارد. تلاش او برای تفهیم اتهامات به روحانی و برجامی‌ها چه حاصلی برای مردم در این نقطه زمانی و مکانی دارد، جز اثبات خودش؟! دنباله‌رو‌های او در مجلس ویدئو می‌پراکنند که برجام را به رهبری تحمیل کردند، اما، چون «آیت‌الله خامنه‌ای شاه و دیکتاتور نیست، پذیرفته است»! با آنکه رهبری بار‌ها از زحمات رئیس‌جمهور تقدیر کردند و در دیدار هفته دولت امسال گفتند که «این زحمات باید قدرشناسی شود»، می‌گویند «مردم در انتخاب پزشکیان اشتباه کردند»! در انتخاب شما به عنوان نماینده مجلس چطور؟ عین حق و عدالت و درستی را انتخاب کردند و جز این هرچه بود، باز اشتباه بود؟! این مقایسه‌ها و تحلیل‌ها نهایت بی‌شرمی است. آن دیگری از همین دسته در مجلس می‌گوید «من ضبط‌صوت رهبری نیستم». تو که هستی که چنین شئ‌ای یا چیزی باشی یا نباشی؟! چگونه خودت را با هر نسبتی با آن جایگاه مقایسه می‌کنی؟! کسانی که اگر بخشی از مردم حزب‌اللهی به آنان توجه کردند و رأی دادند، به دلیل انتساب خودشان به آن جایگاه بود، حالا ادعای آزادمنشی و استقلال سیاسی می‌کنند. این چیز‌ها فضای سیاسی کشور را نه‌فقط از انسجام خارج کرده است که آن را به ابتذال کشانده است.
کسانی که می‌خواهند مناظره برجامی برگزار کنند یا چنین سخنان مهملی درباره جایگاه رهبری دارند، مشخصاً باید بگویند نسبت‌شان با این سخنان سال ۹۷ چیست: «یک نکته مهمی را من در اینجا ذکر بکنم؛ در قضیه برجام، در مواجهه با برجام حتماً لازم است که عناصر سیاسی، عناصر مدیریتی، عناصر مطبوعاتی و فرهنگی از سرزنش یکدیگر پرهیز کنند؛ این کار را نکنید. نقد، انتقاد صحیح، منصفانه، عاقلانه، ایرادی ندارد، مسئولین هم باید به انتقاد‌ها گوش بدهند، اما اینکه همدیگر را سرزنش کنیم، اهانت‌کردن، هتک‌حرمت‌کردن، متهم‌کردن، اینها باید از بین [برود]؛ یک دودستگی و دوقطبی براساس برجام به وجود نیاید... وحدت را، اتحاد را، همدلی را، هم‌زبانی را در این قضیه نقض نکنیم».
طرف ویدئو پر کرده و یک رئیس‌جمهور اصلاح‌طلب اسبق و یک نایب‌رئیس اصولگرای اسبق را که گفته‌اند برجام اگر در سطح عالی مخالف داشت، امکان امضا نداشت، معرفی می‌کند و به آنان لقب کذاب می‌دهد. این اگر اهانت و هتک‌حرمت که رهبری نفی کردند نیست، پس چیست؟!
از این حرف‌های ساده بگذریم. این حرف‌ها برای مردم روشن است. اگر از نگاه بالا و سوابق پر از رانت قدرتی که برخی از مسئولان و نمایندگان با آن به جایگاهی در دولت و مجلس رسیدند، بررسی کنیم، مشخص خواهد شد که دلیل این دعوا‌ها «مردم» و «ایران» نیستند. می‌توان از خود مردم پرسید چقدر دعوای جلیلی با روحانی برای شما مهم است. بسیاری این دو را شاید جز با چند خاطره به یاد نمی‌آورند. ذهن مردم با اعداد و رقم‌های متوالی و اغلب فاقد سندی که در این دعوا‌ها پراکنده می‌شود، بیگانه است. از منظر روان‌شناسی نیز مردم به این اعداد و چرایی و چگونگی‌شان توجه ندارند. این دعوا‌ها برای کشور هم نیست. کشور چیزی جز مردم نیست، ولی حتی اگر ماهیت مستقلی داشته باشد، در روزگاری که نیرو‌های نظامی شب و روز نمی‌شناسند تا توان مقابله و بازدارندگی را افزایش دهند، دعوا‌های سیاسی که از دلایل اصلی تضعیف قدرت انسجام داخلی و تحریک دشمن به حمله است، یعنی بازی با خون همین نیرو‌های نظامی کشور.
اگر دنبال عناصر و عوامل مخدوش‌کننده امنیت روانی جامعه و کسانی که آب به آسیاب دشمن می‌ریزند، می‌گردیم، یا اگر می‌خواهیم بدانیم وقتی رهبری می‌گوید «در قضیه برجامی دوقطبی ایجاد نکنید و یکدیگر را [حتی]سرزنش نکنید» چرا کار از سرزنش گذشته و آقایان یکدیگر را همچون حرامیان، مفسد و خائن می‌نامند، فقط می‌توانیم به این نقطه برسیم که دعوا بر سر منافع کشور و مردم نیست؛ دعوا شخصی و انتخاباتی شده است. فرق آنچه خیانت در برجام (چه امضاکردنش، چه نکردنش) می‌نامیم با خیانتی که علیه انسجام ملی ایجاد شده است، چیست؟!
هیچ‌کس منتظر مناظره شما نیست. از تملق اطرافیان‌تان هوا و جو نگیرید. از هیاهوی چند هرزنویس توییتری هم حس نگیرید. مردم اینها نیستند. وقتی رهبری با قاطعیت در سخنرانی تلویزیونی چند روز پیش می‌گویند «این اتحاد ملی، این یکپارچگی مردم همچنان وجود دارد و وجود خواهد داشت؛ البته همه هم در مقابل آن مسئول هستیم»، مسئولیت شما چیست که دقیقاً عزم به برهم‌زدن این اتحاد ملی گرفته‌اید؟!
