جوان آنلاین: این اتاق فکر آمریکایی آورده است: «بنیامین نتانیاهو» که رکورد طولانیترین دوره نخست وزیری در تاریخ این رژیم را در اختیار دارد، اکنون با چالشی مواجه شده که حتی برای او بیسابقه است: «انزوای همزمان در حوزه داخلی و خارجی.»
به گزارش ایرنا، در حالی که ارتش این رژیم عملیات خود را در غزه گسترش میدهد و تنشهای منطقهای به اوج رسیده، نتانیاهو بیشتر از همیشه برای حفظ قدرت و پیشبرد اهدافش به حمایت «دونالد ترامپ» رئیسجمهور آمریکا متوسل شده است.
این وابستگی بیش از حد، شبیه قمار بزرگی است که آینده سیاسی و امنیتی اسرائیل را در معرض ریسک قرار داده است. نتانیاهو در ۹ سپتامبر (۱۸ شهریور) با صدور مجوز حمله مستقیم به رهبران حماس در قطر نشان داد آماده است خطرات تازهای را بپذیرد تا شاید رضایت و حمایت ترامپ را باتوجه به دیداری که قرار است در ۲۹ سپتامبر (هشتم مهرماه) انجام شود، بهدست آورد. آشکارا نتانیاهو در تلاش است تا با «کارت ترامپ» بازی کند و از آن برای خروج از بنبست کنونی بهره ببرد.
شورای آتلانتیک تصریح کرد: حمله غلط اسرائیل به دوحه متحد آمریکا و کوشش ترامپ برای مبرا کردن خود از حمله با اعلام «این تصمیمی بود که نخستوزیر نتانیاهو گرفت، نه من»، بیشک جایگاه اسرائیل را در چشم رئیسجمهوری که اصرار دارد «کاخ سفید همیشه برنده است»، تضعیف کرد.
این در حالی است که ترامپ پیشتر با سخنان حمایتی و حتی طرحهایی مانند قیمومت آمریکا بر غزه و حمله به تأسیسات هستهای ایران، نتانیاهو را دلگرم کرده بود. حالا، اما مخالفت ۲۵ سپتامبر (چهارم مهرماه) وی با الحاق کرانه باختری، نشانه تغییر برخی مواضع گذشته ترامپ است.
اما این رویکرد در شرایطی از سوی نخست وزیر دنبال میشود که شکافهای داخلی اسرائیل به شدت عمیقتر شده است. رهبران منتخب سیاسی بهدنبال تشدید کنترل ارتش بر غزه هستند، در حالی که نهادهای امنیتی ترجیح میدهند طرح آتشبس و آزادی اسیران پذیرفته شود. در خیابانها نیز تظاهرات مخالفان و موافقان گویای یک شکاف ایدئولوژیک عمیق است که انسجام اجتماعی را فرسوده کرده است. این تعارض داخلی درعمل جایگاه نتانیاهو را تضعیف و او را بیش از پیش منزوی کرده است.
از منظر سیاسی، ائتلاف حاکم نتانیاهو پس از خروج احزاب ارتدوکس «یهودیت تورات متحد» و «شاس» در تیرماه وارد بحران شد. بازگشت آنها نیز بعید به نظر میرسد، چرا که درخواستشان برای معافیتهای گسترده سربازی یهودیان حریدی، احتمالاً در پارلمان و دادگاهها رد خواهد شد. همزمان، شرکای افراطی او در دولت، یعنی احزاب «صهیونیسم دینی» و «قدرت یهودی»، با فشار بر دولت برای رد هرگونه مصالحه در غزه و ضمیمه کردن کل کرانهٔ باختری، فضای مانور سیاسی نتانیاهو را محدودتر کردهاند. چنین اختلافاتی سبب شده او از درون و بیرون تحت فشار باشد.
همزمان، در آمریکا حمایت از اسرائیل نهتنها در میان دموکراتها بلکه حتی در میان بخشهای پرنفوذ جمهوریخواهان، بهویژه جناح «نخست آمریکا» و رأیدهندگان جوان، رو به کاهش است. این گروهها، ترامپ را به فاصله گرفتن از اسرائیل تشویق میکنند؛ بنابراین حتی اگر نتانیاهو تصور کند پشتش به ترامپ گرم است، در عمل ممکن است زمین زیر پای او سست باشد.
در سطح جهانی نیز موج بهرسمیتشناختن یکجانبه کشور فلسطین شتاب گرفته و اسرائیل به هدف اصلی محکومیتها و تحریمهای تازه تبدیل و بیش از پیش منزوی شده است. در این فضا، برنامههای بلندپروازانه نتانیاهو برای تصرف غزه و پیشبرد الحاق در کرانهٔ باختری با هشدارهای تند امارات و خطر فروپاشی دستاوردهای توافقنامههای ابراهیم مواجه شده است.
این روندها همه به یک واقعیت اشاره دارد: نتانیاهو در تلاش است با تکیه بیحد بر ترامپ از انزوای فزاینده خود بگریزد، اما همین وابستگی میتواند او را در معرض ضربهای نهایی قرار دهد. گذشته از نتیجه دیدار ۲۹ سپتامبر با ترامپ، بهنظر میرسد نخستوزیر اسرائیل امروزه بیش از هر زمان دیگری در وضعیت «قمار نهایی» قرار گرفته است؛ قماری که اگر شکست بخورد، نهتنها آینده سیاسی خودش بلکه موقعیت بینالمللی رژیم را نیز تهدید خواهد کرد.
این اندیشکده در پایان تصریح دارد نتانیاهو خود در ۱۵ سپتامبر (۲۴ شهریور) اذعان کرد که اسرائیل ممکن است ناچار شود به یک «اسپارتای فوقالعاده» بدل شود؛ جملهای که گویای درک او از خطر انزوای دیپلماتیک و امنیتی است. پایان دادن به جنگ و ترمیم روابط خارجی شاید تنها راهی باشد که بتواند هزینه قمار پرریسک خود بر ترامپ را کنترل کند و از ورشکستگی سیاسی و راهبردی اسرائیل جلوگیری کند.