جوان آنلاین: کلر آدام در «اشکال عشق» با صدایی آرام، سوگ و فقدان مادرانه را روایت میکند؛ روایتی که داوران جایزه بوکر تأثیر عمیق و جانسوز آن را ستودهاند. این اثر، مخاطب را در سکوت و اندوهی پنهان همراه میکند و چهرهای ناب از عشق و فقدان را پیش روی خواننده میگذارد.
به گزارش ایبنا، کلر آدام در رمان دومش، «اشکال عشق» (Love Forms) اثری خلق میکند که به طور همزمان چند قاره و چهار دهه زندگی یک زن را میکاود؛ داستانی که در قلبش جستوجوی مادرانه و مواجهه با زخم قدیمی فقدان را قرار میدهد. این رمان از سوی انتشارات Hogarth در سال ۲۰۲۵ منتشر شد و با قرار گرفتن در فهرست بلند جایزه بوکر توجه محافل ادبی را به خود جلب کرد. محتوای کتاب با روایت زندگی داون بیشاپ، کوچکترین عضو خانوادهای سرشناس در صنعت آبمیوه ترینیداد آغاز میشود. داون در نوجوانی، طی ازدواجی کوتاه با یک توریست باردار میشود و به اجبار والدین خود، مخفیانه به ونزوئلا اعزام میشود تا فرزندش را به دنیا آورده و بدون دیدن او کودک را به فرزندخواندگی بسپارد. آغاز این سفر نه تنها سرنوشت دختر، بلکه تمامی سالهای بعدی زندگی داون را تحت تأثیر قرار میدهد. اثر طیفی متنوع از مضامین را به هم میتند: کشمکش نسلها، گسست هویت و خانواده، مهاجرت، سکوت تحمیلی و تأثیر فقدان حل نشده، بخش مهمی از رمان به زندگی داون پس از بازگشت به ترینیداد و سپس مهاجرت به لندن میپردازد. او به پزشکی میرسد، ازدواج میکند و مادر دو پسر میشود، اما همواره با اندوهی پنهان و جستوجوی بیپایان برای دختر ازدسترفتهاش زندگی میکند. آدام، لحظههای کلیدی داستان را هوشمندانه برجسته میسازد. از جمله صحنههای برنامهریزی برای سفر مخفیانه، مواجهه داون با خانواده پس از بازگشت و خاطرات پردرد ونزوئلا که سایهاش بر تمام روابط آینده او گسترده است. در ساختار رمان، آدام لایههایی ظریف از زمان و مکان خلق میکند: ترینیداد دهه ۱۹۸۰ با فرهنگ بسته و دغدغه آبرو، ونزوئلای رازآلود و خطرناک و جنوب لندن با رنگ و بوی مهاجرت و تعلق مضاعف. درنهایت او اوج داستان را در ویلای خانوادگی بر ساحل توباگو رقم میزند؛ جایی که تصمیمها و احساسات پنهان به شکلی مهیب و البته اجتنابناپذیر عیان میشوند.
تحلیل شخصیتها و مسیرهای روانشناختی
تمرکز رمان به شیوهای تحلیلی بر وجوه احساسی و تصمیمات افراد خانواده بیشاپ استوار است. والدین داون، با نیت حمایت از آبرو و موفقیت دخترشان، تصمیم تلخ جدایی مادر و فرزند را میگیرند، اما همین سکوت ناگفته، زخمی دیرپا بر پیوست خانواده باقی میگذارد. داون، حتی پس از موفقیتهای ظاهری در لندن با زندگی خالی از فرزندش مواجه است. او حتی بعد از ۴۰ سال، همچنان عزادار و جویای دختر گمشدهاش باقی میماند و تلاشهایش از طریق نامهنگاری، جستوجو در انجمنهای اینترنتی و آزمایش DNA نتیجهای نمیدهد، تا اینکه تماس غیرمنتظره زنی از ایتالیا معمایی تازه پیش روی او قرار میدهد. آدام بارها به اهمیت فقدان و اثر آن بر کل اعضای خانواده اشاره میکند: حسادتها و حمایتهای خاموش برادران بزرگتر، ناامیدی مادر داون از ازدواج ناموفق او و تأثیر خاموش این غیبت بر پسران داون. شخصیتپردازی در صحنههایی مانند رویارویی داون با پدرش و احساس دائمی فقدان فرزند به روایت وجههای واقعگرایانه و بیاغراق میبخشد.
جایگاه در نقدها و واکنش داوران جوایز ادبی
«اشکال عشق» با استقبال گسترده منتقدان روبهرو شده است. فایننشال تایمز این رمان را «کتابی کیمیاگرانه که عمق و رضایت به ارمغان میآورد» توصیف کرده و روند به ظاهر عادی زندگی کاراکترها را به شعری پرتنش بدل میسازد. گاردین، اوج داستان را در صفحات پایانی و بهویژه در ویلای توباگو، نفسگیر و ویرانگر میداند. سایر منتقدان (پابلیشرز ویکلی، ساندی تایمز، بوکلیست و...) نثر درخشان، فضای پرظرافت و شخصیتپردازی چندلایه آدام را تحسین کردهاند. تقریباً همه منتقدان، پرهیز رمان از احساساتگرایی و تمرکز بر عمق واقعیت انسانی را ستودهاند. نظر داوران بوکر نیز بیانگر تأثیرگذاری اثر است: «این داستان، باوجود جانسوز بودن، بیش از هر چیز به واسطه روایتش تأثیرگذار است. صدای داون زیبا و فوریتی آرام ما را با خود همراه میکند و همچنان در ذهنمان میماند... خواندنش مانند گوش سپردن به گفتوگویی آرام و پنهانی از اتاق کناری است.»
نویسنده و خاستگاه فکری او
کلر آدام متولد ترینیداد و توباگو است و تحصیلات دانشگاهی خود را در رشته فیزیک در دانشگاه براون امریکا به پایان رسانده است. او سپس به لندن مهاجرت کرد و هماکنون در این شهر اقامت دارد. آدام، مدرک کارشناسی ارشد نویسندگی خلاق را نیز از دانشگاه گُلداسمیت لندن دریافت کرده و از همان ابتدا نگاه موشکافانه و دقت علمی خود را به ساختار روایت و شخصیتپردازی منتقل کرده است.
نخستین رمان او، «فرزند طلایی» (۲۰۱۹)، موفق به کسب چندین جایزه ادبی مهم از جمله دزموند الیوت و مککیتریک شد و در فهرست «۱۰۰ رمان که جهان را تغییر دادند» بیبیسی قرار گرفت. آدام در رمان دومش بار دیگر مسائلی، چون هویت، تبعید و کشاکش میان سنت و مدرنیته را به بحث گذاشته است، اما این بار با نگاهی زنانهتر و در قالب تجربه مادری با محکومیتی به سکوت و جستوجو.