جوان آنلاین: پویانمایی سه‌بعدی «فرمانروای آب» که به تازگی اکران خود را در سینما‌های سراسر کشور آغاز کرده است، در ژانر رئال و با نگاهی ماجراجویانه و هیجان‌انگیز، موضوعاتی همچون مدیریت جهانی امام زمان (عج)، اقتدار علمی و دفاعی ایران، دشمن‌شناسی، اسلام حقیقی، وحدت امت اسلامی و رجعت را روایت می‌کند.
به گزارش مهر، داستان این انیمیشن درباره گروگان‌گیری یک تیم کارشناسی سازمان ملل در نزدیکی شهر سامرا است؛ رخدادی که با مجموعه‌ای از عملیات‌های تروریستی دیگر، زمینه‌ساز آغاز جنگی تازه در غرب آسیا می‌شود. در این میان، گروهی از نخبگان ایرانی به رهبری فرید، با پیگیری سرنخ‌ها، منشأ تحرکات اخیر را در یکی از پایگاه‌های نظامی آمریکا و اسرائیل کشف می‌کنند و ماجرا به آغاز نبردی موشکی بین ایران و دشمنان ختم می‌شود.
انیمیشن سینمایی «فرمانروای آب» به نویسندگی و کارگردانی مجید اسماعیلی، تهیه‌کنندگی مجتبی امینی و با مجری‌گری حسین سلطانی تولید شده است. به بهانه اکران این انیمیشن گفتگویی با مجید اسماعیلی کارگردان «فرمانروای آب» داشتیم و او با اشاره به روند تولید اثر درباره مسئله قهرمان در سینما صحبت کرد.
گفتوگو با مجید اسماعیلی را در ادامه می‌خوانید:
*موضوع انیمیشن «فرمانروای آب» با اتفاقات و جریانات اخیر کشور و جنگ ۱۲ روزه همزمان شد. ابتدا توضیح دهید ایده این انیمیشن چطور برای شما شکل گرفت و چه شد که تصمیم گرفتید به موضوع نبرد موشکی ایران با آمریکا و رژیم صهیونیستی بپردازید؟
اتفاقی که در فیلم ما شکل می‌گیرد، در واقع یکی از کارکرد‌هایی است که از سینمای پیشرو می‌شود انتظار داشت. یعنی وظیفه سینما این است که علاوه بر آسیب‌شناسی مشکلات، در حد توان خودش برای رفع مشکلات راهکاری ارائه کند. درواقع سومین کارکرد سینما این است که در راستای پیش‌بینی اتفاقاتی که ممکن است در آینده برای کشور رخ دهد، تلاش کند. فیلم «فرمانروای آب» دقیقاً بر اساس همین نگاه ساخته شده است. وقتی از منظر تمدنی به تمدن ایران و تمدن‌های دیگری که به شکل تهاجمی یا تعاملی با ایران در ارتباط هستند، نگاه می‌کنیم، متوجه می‌شویم که بی‌تردید مردم این کشور با روحیه ظلم‌ستیزی، ایستادگی و مقاومتی که ریشه در تاریخ چند هزار ساله آنها دارد، در برابر تمدن‌های مهاجمی که قصد سلطه بر اندیشه، اقتصاد و سیاست این کشور را دارند، مقاومت خواهند کرد. این یک امر کاملاً طبیعی است که بین حق و باطل درگیری و تنش به وجود می‌آید و به جنگ منتهی می‌شود. درنتیجه ما بر این باور بودیم که اگر مردم این کشور با همان روحیه چند هزار ساله خود با کشور‌های متخاصم مواجه شوند، این رویارویی اجتناب‌ناپذیر است.
وقتی از منظر تمدنی به تمدن ایران و تمدن‌های دیگری که به شکل تهاجمی یا تعاملی با ایران در ارتباط هستند، نگاه می‌کنیم، متوجه می‌شویم بی‌تردید مردم این کشور با روحیه ظلم‌ستیزی، ایستادگی و مقاومتی که ریشه در تاریخ چند هزار ساله آنها دارد، در مقابل تمدن‌های مهاجم مقاومت می‌کنند
*نگارش فیلمنامه را چه زمانی آغاز کردید؟
نگارش فیلمنامه در سال ۱۳۹۱ آغاز شد و تا پایان سال ۱۳۹۲ به اتمام رسید. تولید این کار نیز از سال ۱۳۹۱ همزمان با نگارش فیلمنامه شروع شد و همچنین بخش‌های فنی مانند موشن کپچر در استودیو حدود سال ۱۳۹۲ انجام شد. بازیگران مانند پوریا پورسرخ، میرطاهر مظلومی، امیر کربلایی‌زاده و بسیاری از دوستانم در این پروژه زحمت کشیدند. آنها لباس‌های مخصوصی پوشیدند و حرکات و نقش‌آفرینی‌های این انیمیشن را انجام دادند. درواقع آنچه که شما مشاهده می‌کنید حاصل زحمات این عزیزان است.
*مجموعه‌ها و ارگان‌های نظامی نیز در تولید اثر مشارکت داشتند؟
درباره تجهیزات و امکاناتی که در فیلم هست، باید بگویم که در آن زمان بیشتر جنبه تخیلی داشت. مثلاً شهر موشکی که ما به آن فکر کرده بودیم، امروز با واقعیت منطبق شده است، اما تاکید می‌کنم که بسیاری از این عناصر در آن زمان تخیل گروه کاری بود که درحال حاضر با واقعیت تطابق پیدا کرده است. البته اصل پروژه‌ای که در این فیلم درباره آن صحبت می‌کنیم، درباره کار‌های بسیار مشابهی در عرصه نظامی است که در جنگ اخیر رژیم صهیونیستی نیز اتفاق افتاد، اما اینکه بگوییم مجموعه‌های نظامی در تولید این اثر مشارکت فنی داشتند، خیر. «فرمانروای آب» محصول یک مجموعه رسانه‌ای است، هرچند بعد از اتمام کار، دوستان ما در نهاد‌های مختلف از دیدن این انیمیشن استقبال کردند.
*با توجه به موضوع حساس اثر، از ابتدا مخاطب هدف انیمیشن «فرمانروای آب» را چه گروه سنی انتخاب کردید؟
تولید انیمیشن «فرمانروای آب» از سال ۱۳۹۱ تا ۱۳۹۵ طول کشید. ما برای جذب مخاطب بیشتر و برای اینکه بتوانیم مخاطبان را درگیر این موضوع کنیم، قالب انیمیشن را برای داستانمان انتخاب کردیم. به همین دلیل معمولاً کودکان و نوجوانان، به ویژه نوجوانان بالای ۹ سال، از این اثر به دلیل ذات انیمیشن بودنش استقبال می‌کنند. در سالن‌های سینما نیز شاهد استقبال خوب کودکان بودیم که با شور و هیجان خاصی با اتفاقات فیلم همراهی می‌کردند. فضای این انیمیشن کاملاً پرتحرک است و از نظر زیبایی‌های بصری سرشار از جذابیت‌هایی است که می‌تواند مخاطب کودک و نوجوان را به خود جذب کند.
*درباره تکنیک ساخت این انیمیشن و چالش‌های تولید آن توضیح دهید.
از نظر تکنیکی، ساخت انیمیشن رئال (با نسبت یک به یک با ابعاد واقعی بدن انسان) بسیار دشوار بود. درواقع اگر قصد ساخت انیمیشن کارتونی را داشتیم، بسیاری از مشکلات اصلاً به وجود نمی‌آمد. نرم‌افزار اصلی ساخت این انیمیشن مایا بود، اما از مجموعه‌ای از نرم‌افزار‌های دیگر برای بخش‌های مختلف مانند جلوه‌های ویژه بصری استفاده شد. نکته جالب توجه اینکه با وجود گذشت ۷-۸ سال از زمان تولید این فیلم، جلوه‌های بصری آن هنوز در انیمیشن ایران کم‌نظیر است، زیرا تیم بسیار مجربی که بیش از ۱۰ سال با ما همراه بودند روی این پروژه کار کردند تا «فرمانروای آب» به پایان برسد. ما به همراه این تیم پیش‌تر انیمیشن «سامرا» را نیز ساخته بودیم.
*با توجه به حجم تولیدات موجود برای نوجوانان در فضای مجازی و سینما و سخت‌گیری این گروه سنی چگونه می‌توان آنها را به تماشای آثاری مانند «فرمانروای آب» ترغیب کرد؟ آیا فکر نمی‌کنید برخی خانواده‌ها ممکن است به دلیل سنگین بودن موضوع تمایلی به نمایش این اثر برای فرزندانشان نداشته باشند؟
در دنیای فیلم و سینما، اولین نکته‌ای که باید به آن توجه کرد، ایجاد جذابیت‌های بصری لازم برای جذب مخاطب است. درواقع هر مفهوم یا محتوای دیگری که قصد انتقال آن را داریم، در مرحله بعدی قرار می‌گیرد و اصل جذب مخاطب است. «فرمانروای» آب یکی از پرتحرک‌ترین آثار انیمیشنی است که در سال‌های اخیر ساخته شده است. این انیمیشن پر از صحنه‌های پرهیجان و لحظات حادثه‌ای است، به طوری که اگر بیننده حتی برای یک دقیقه از فیلم غافل شود، از جریان اصلی داستان عقب می‌افتد یعنی اتفاقات و جریانات با ریتم تندی در فیلم روایت می‌شوند. این ویژگی و فضای دراماتیزه شده برای نسل جدید بسیار جذاب است و موضوع این انیمیشن برای مخاطب بسیار مهم و غیرقابل پیش‌بینی می‌شود. البته خود فرم انیمیشن نیز بخشی از جذابیت کار را تأمین می‌کند، اما بخش اصلی مربوط به موقعیت‌های بصری خیره‌کننده‌ای است که در اثر وجود دارد.
اگر ما بخواهیم مفاهیم سخت و پیچیده‌مان را به نسل جدید منتقل کنیم، باید از شخصیت‌های قهرمانی استفاده کنیم که به عنوان واسطه بین ما و نسل جدید عمل کنند
*مساله فقدان قهرمان در سینما موضوعی است که به خصوص در چندسال اخیر بسیار مورد نقد قرار گرفته است. به نظر شما چگونه باید قهرمان‌هایی برای کودکان و نوجوانان ساخت که هم الهام‌بخش و هم قابل باور باشد؟ به ویژه در موضوعاتی مانند مقابله با صهیونیسم که همواره در فرهنگ ما وجود داشته است.
فقدان قهرمان‌های الگویی در سینمای ایران یک بحران جدی است. ما به شدت نیازمند شخصیت‌هایی هستیم که هم واقعی باشند و هم قابلیت تکرارپذیری داشته باشند؛ قهرمان‌هایی که نسل جوان بتواند خود را شبیه آنها کند. این نکته‌ای است که باید به آن توجه ویژه شود. اگر ما بخواهیم مفاهیم سخت و پیچیده‌مان را به نسل جدید منتقل کنیم، باید از شخصیت‌های قهرمانی استفاده کنیم که به عنوان واسطه بین ما و نسل جدید عمل کنند و این مفاهیم مورد توجه در وجود این قهرمانان تجلی پیدا کند و از طریق هویت یک قهرمان به نسل جدید منتقل شوند. در «فرمانروای آب» تلاش شده است قهرمانی خلق شود که از جنس خود مردم است، با تمام ضعف‌ها و کاستی‌هایش. این قهرمان با غلبه بر مشکلات و نقاط ضعف خود به موقعیت برتر می‌رسد. ما معتقدیم چنین قهرمان‌هایی می‌توانند برای نسل جوان الهام‌بخش باشند.
