جوان آنلاین: نگاه تینا پاکروان به انقلاب و تقلیل آن به چهار تا کارگر ناراضی از حقوق، یا دانشجوی تازه به دوران رسیده منفعت‌طلب یا بازی‌خورده، ظلم به آن مردمی است که برای به ثمر رسیدن انقلاب اسلامی از جان و مال و آبروی‌شان گذشتند.
سریال تاسیان هنوز سوژه بسیاری از تحلیل‌های رسانه‌ای است که چگونه چنین اثری با انباشتی از توهمات کارگردان و نویسنده‌اش به نمایش خانگی راه یافت؟
به گزارش جوان، سریال تاسیان به پایان خود رسید، اما هنوز هم واکنش‌های زیادی در مورد آن وجود دارد که چگونه یک سریال با مجموعه‌ای از توهمات عوام‌فریب سازندگان آن به این مرحله از تولید رسیده است؟ یکی از مقایسه‌های جالب در این مورد به قیاس بخش‌های مشترک تاریخی (نمایش چهره واقعی ساواک) در سریال تاسیان تینا پاکروان با سریال سرزمین مادری به کارگردانی کمال تبریزی باز می‌گردد. نکته قابل توجه اینکه سریال سرزمین مادری تصویر‌هایی ۱۸۰ درجه متفاوت با سریال تاسیان از تاریخ انقلاب و وقایع دهه ۴۰ و ۵۰ ایران دارد. ذکر این نکته هم ضروری است که کمال تبریزی در زمان وقوع انقلاب ۱۹ ساله و تینا پاکروان یک ساله بوده است. روایت‌هایی که وقتی قاب آنها را در کنار هم می‌گذاریم به این نتیجه می‌رسیم از واقعیاتی که کمال تبریزی دیده تا توهمات خانم تینا پاکروان که در تاسیان موجود است فاصله زیادی وجود دارد.
مصطفی رضوانی نویسنده و پژوهشگر هنر در یادداشتی که در صفحه شخصی‌اش منتشر کرده به این موارد اشاره جالبی دارد. رضوانی نوشته است: «بعد از پایان سریال تاسیان متن مفصلی نوشته بودم که با یادآوری سریال سرزمین کهن، ترجیح دادم تفاوت این دو روایت را از هم متمایز کنم. نه اینکه روایت کمال تبریزی را بی‌نقص بدانم، اما حتماً نگاه کاریکاتوری خانم پاکروان به انقلاب و تقلیل آن به چهارتا کارگر ناراضی از حقوق، یا دانشجوی تازه به دوران رسیده منفعت طلب یا بازی‌خورده، ظلم به آن مردم است. روایت متفاوت از تاریخ و کلیشه‌زدایی درست حتماً ایرادی ندارد ولی مشروط به آنکه مستند به تاریخ باشد. اینکه عقبه فکری و سیاسی ۱۵ ساله آن انقلاب را نبینی و همه را در چهارتا شعار بر ضد تولیدکننده و و‌کارخانه‌دار خلاصه کنی ظلم به انقلاب است. از ندیدن مذهبی‌های تحصیلکرده، و به عکس دگم و عقب مانده و کریه‌دیدن مذهبیون که بگذریم، ده‌ها روشنفکر و هنرمند غیرمذهبی زندان رفته و شکنجه‌شده مخالف محمدرضا پهلوی چرا در این قصه جایی ندارد؟ چرا تنها استاد دانشگاه مخالف پهلوی هم اینجا ترسو و توزرد از آب در می‌آید؟!
و ده‌ها سؤال تاریخی دیگر که حتماً در خوش‌بینانه‌ترین حالت ناشی از تاریخ ندانستن نویسنده و همچنین سفارش‌دهنده است. پس بهتر است ایشان را به خواندن کتاب‌هایی از تاریخ که مورخان غیرمسلمان و غیرایرانی و غیرمذهبی نوشته‌اند همچون کتاب ایران بین دو انقلاب نوشته یرواند آبراهامیان توصیه کنیم. با این دست فرمان شخصاً بعید نمی‌دانم سریال بعدی ایشان در نقد مصدق و توجیه کودتای ۲۸ مرداد باشد!»
