«صدای ایران» روزنامه اینترنتی رسانه KHAMENEI. IR، در سرمقاله شماره ۳۶ خود به تبیین تکالیف راهبردی رهبر معظم انقلاب در پیام اخیر ایشان پرداخته و با مخاطب قرار دادن نخبگان علمی نوشته است: جنگ تحمیلی اخیر به روشنی و صراحتی خشن، تأیید کرد که دشمنان ایران عزیز، با علم و فناوری بومی ایرانی خصومتی عمیق و مرگبار دارند. اگر چه طی دو دهه اخیر چندین دانشمند هسته‌ای کشورمان توسط رژیم‌صهیونیستی ترور شده بودند، اما این‌بار ایران با سطح جدید و بی‌سابقه‌ای از جنایت و ترور روبه‌رو شد. دشمن برای کشتن دانشمندان، نه تنها کل خانواده‌های آنها را نیز ترور کرد بلکه در مواردی برای ترور یک نفر، ده‌ها نفر از اطرافیان آنها را نیز قربانی جنایت بی‌شرمانه خود کرد.
این سطح از توحش و ترور از سوی باند جنایتکار صهیونیستی با پشتیبانی کامل امریکا و سکوت و همراهی دیگر کشور‌های غربی، گویای حقیقتی مهم و قابل تأمل است. ایرانی که تا پیش از انقلاب تقریباً برای هر چیز ریز و درشتی وابسته به بیگانه بود، امروز از نظر علم و فناوری چنان پیش رفته و به جایگاهی رسیده که دشمنان خود را تا سرحد جنون، نگران، شگفت‌زده و عصبانی کرده است. انواع و اقسام مانع‌تراشی‌ها و سنگ‌اندازی‌ها در این راه هم نتوانسته خللی ایجاد کند، نه تحریم علمی، نه تحریم اقتصادی و نه خرابکاری‌های سایبری و غیرسایبری.
دشمنان ایران تصور می‌کنند دانش هسته‌ای ایران با بمباران چند مکان و ترور چند دانشمند از بین می‌رود، اما این دانش چنان بومی و درونی شده است که نابود کردن آن عملاً غیرممکن است و بسیاری از تحلیلگران غربی نیز به این موضوع اذعان دارند.
جمهوری اسلامی ایران در جنگ هشت‌ساله با پوست و گوشت و خون خود لمس و تجربه کرد که نداشتن دانش و فناوری لازم در بزنگاه‌ها و مواقع خطیری همچون جنگ تحمیلی، چه مقدار می‌تواند پرهزینه و آسیب‌زا باشد تا جایی که حتی اگر حاضر باشی برای تهیه برخی تجهیزات نظامی چند برابر قیمت واقعی نیز پرداخت کنی، هیچ بعید نیست که نتواند آنچه نیاز دارد را تهیه کند.
اهمیت علم و فناوری، اساسی و ریشه‌ای است. علم، ثروت می‌آفریند، تولید قدرت می‌کند و جایگاه کشور‌ها را در نظام بین‌الملل که اساساً بویی از انسانیت و عدالت نبرده‌اند، مشخص می‌کند. شاید از همین رو است که رهبر معظم انقلاب اسلامی در دومین تکلیف از تکالیف هفت‌گانه راهبردی پیام اخیر خود، این موضوع را مطرح کرده‌اند؛ موضوعی که پس از «اتحاد ملی» به عنوان رکنی اساسی و تعیین‌کننده، برای هر کشور و جامعه‌ای سرنوشت‌ساز و حیاتی است که فرموده‌اند: «العلمُ سلطان.»
