بزرگ‌ترین اشتباه تحلیلی در وضعیت پیش‌آمده برای ایران آن است که امریکا را همان‌طور که خودش می‌خواهد از این وضعیت دور و بی‌گناه نگه داریم. از چند جهت امریکا را باید «عامل اول» دانست.
نخست، نقشی که امریکا در حمایت از رژیم صهیونی در منطقه راهبردی غرب آسیا دارد. خزائن بی‌شمار کمک‌های مالی و اطلاعاتی و تسلیحاتی و تسهیلات فراوان در امور دیگر، گواهی بر آن است.
دوم، امریکا حتماً و قطعاً در این حمله با خلبانان و کادر نظامی خود مشارکت داشته است.
سوم، ترامپ نقش یک دلقک را برای انحراف افکارعمومی و سیاسی از حمله اسرائیل بازی کرد، با اعلام اینکه اسرائیل ممکن است حمله کند، اما نه قریب‌الوقوع و بعد گفتن اینکه اسرائیل نباید کاری کند که به مذکرات یک‌شنبه آسیب بزند. درعین‌حال بعد از حمله اسرائیل گفت که از چند روز پیش در جریان این حمله بوده است!
چهارم، بخشی از اعتماد اسرائیل برای حمله گسترده به آن است که احتمال می‌دهد جنگ به خاطر تهدیدات بعدی امریکا و وجود پایگاه‌های امریکایی بی‌شمار در منطقه گسترش پیدا نکند و زودتر از آنچه می‌خواهد تمام شود. تکرار این ادعا از زبان مقامات صهیونی که «ممکن است جنگ دو هفته یا بیشتر طول بکشد»، درواقع برای القای آمادگی آنان در یک جنگ طولانی است یعنی خلاف آنچه واقعیت دارد.
پنجم، اسرائیل از بابت دفاع در برابر حملات ایران به رسیدن سلاح از امریکا متکی است. ترامپ بلافاصله پس از حمله اسرائیل اعلام کرد که از این کشور در برابر حملات ایران دفاع خواهد کرد و ذخیره موشک‌های پدافندی اسرائیل را نیز کامل کرده است.
ششم، اسرائیل درباره مسائل اقتصادی نگرانی کمتری نسبت به هر کشور دیگر در جهان از بابت ورود به یک جنگ بزرگ دارد.
هفتم، امریکا اسرائیل را در لفافه‌ای از حق وتو‌ها و حمایت‌های سازمان‌های بین‌المللی و آژانس هسته‌ای و نهاد‌های دیگر پوشانده است.
هشتم، اسرائیل با کمک غول رسانه‌های امریکا هر واقعه‌ای را به نفع خود و در راستای منافع خود تغییر خواهد کرد و دروغ را حقیقت و حقیقت را دروغ جلوه خواهد داد. این یکی از قوی‌ترین کمک‌های امریکا به اسرائیل است.
پس آن که امروز به ایران حمله کرد امریکا بود. ایران حتی اگر نخواهد وارد جنگ مستقیم با امریکا شود، نباید گرفتار تحلیل‌هایی شود که سعی می‌کنند امریکا و اسرائیل را در این جنگ از هم جدا کنند.
