جوان آنلاین: به جرئت می‌توان گفت پراتفاق‌ترین و غیرقابل پیش‌بینی‌ترین فصل‌های دو دهه اخیر لیگ برتر بسکتبال همین فصلی بود که تمام شد؛ فصلی که از همان آغاز نوید تغییرات بزرگی می‌داد و در نهایت با انتقام سخت عقاب‌ها از طبیعت به پایان رسید. شهرداری گرگان بعد از هت‌تریک قهرمانی، سال گذشته در نبرد فینال به طبیعت باخت و موفق به کسب چهارمین جام نشد؛ ناکامی‌ای که یک سال بعد، در فینالی تکراری، جبران شد تا عقاب‌ها چهارمین قهرمانی خود را جشن بگیرند. این درحالی بود که تیم‌هایی، چون ذوب‌آهن و پالایش نفت آبادان که سال‌ها جزو مدعیان اصلی بسکتبال ایران بودند، این فصل نتوانستند انتظارات را برآورده کنند. ناهماهنگی تاکتیکی، تغییرات مدیریتی، ضعف در جذب بازیکن مؤثر و مسائلی از این دست، آنها را از کورس قهرمانی و رقابت با بالانشینان جدول دور کرد، البته تیم‌هایی هم با هدف پرورش استعداد‌ها وارد شدند که به لحاظ فنی حرفی برای گفتن نداشتند و بیشتر در پایین جدول دست و پا زدند، اما شاید با کسب تجربه بتوانند در آینده خودی نشان دهند.
فصل جدید با ۱۱ تیم کلید خورد؛ برخی با ادعای قهرمانی، بعضی با هدف بقا و تعدادی در جست‌وجوی تجربه و ساختن آینده. گرچه همه نگاه‌ها به شهرداری گرگان بود که به دنبال تکرار سلطه‌اش در بسکتبال ایران بود، اما خیلی زود مشخص شد گرگانی‌ها کار سختی برای تاج‌گذاری دوباره در لیگ بسکتبال ایران دارند.
برخلاف بسیاری از دوره‌های گذشته، مرحله گروهی لیگ با توازن قدرت بین چند تیم آغاز شد و چهار تیم از همان ابتدا گوی سبقت را از رقبا ربودند. کاله مازندران، تیمی با ترکیبی از جوانی، انسجام و مدیریت فنی، به واسطه کسب ۳۷ امتیاز از ۱۷ برد و سه باخت، صدر جدول را از مدعیان سنتی ربود و همه را غافلگیر و شگفت‌زده کرد. طبیعت اسلامشهر، قهرمان فصل پیش، با ۱۶ برد و چهار شکست، در رتبه دوم ایستاد و نشان داد همچنان تیمی قابل اعتماد است که قهرمانی فصل گذشته آن اتفاقی نبوده، پالایش نفت آبادان نیز با عملکردی باثبات، در جایگاه سوم ایستاد. شهرداری گرگان، اما فصل را با فرازونشیب بسیار آغاز کرد، اما در ادامه با ۱۳ برد و هفت باخت، کم‌کم به شرایط آرمانی بازگشت تا به عنوان تیم چهارم جدول مرحله گروهی را به نقطه پایان برساند، اما باتوجه به شروع پرنوسان گرگانی‌ها، این تیم در ظاهر از کورس عقب مانده بود، ولی پلی‌آف چهره واقعی مدعیان را نمایان کرد. هرچند اوضاع ذوب‌آهن اصفهان که دیر به رقابت‌ها اضافه شده بود و عملکردی پایین‌تر از انتظار داشت، تغییری نکرد و این تیم عملاً از کورس جا ماند.
تیم‌های اول تا چهارم بدون دردسر به نیمه‌نهایی رسیدند، اما مسیر هر کدام تفاوت‌های قابل‌توجهی داشت. طبیعت صدرنشین و مدافع عنوان قهرمانی با اقتدار پایش پارت شاهرود را حذف کرد، نفت آبادان تیم جنگنده مهگل البرز را از سد راه برداشت، شهرداری گرگان در مسیر بازسازی و بازگشت، گلنور اصفهان را پشت سر گذاشت و کاله مازندران نیز با مغلوب کردن ذوب آهن؛ تیمی که از همان گام نخست به واسطه مشکلات ساختاری از جمع مدعیان فاصله گرفته بود، دومین مرحله را نیز سلامت پشت سر گذاشت.
در نیمه‌نهایی، اما داستان جدی‌تر شد. حالا دیگر کوچک‌ترین اشتباهی می‌توانست زحمت تیم‌ها را بر باد دهد. کاله صدرنشین در این مرحله با شهرداری گرگان، نایب قهرمان فصل قبل روبه‌رو شد. تقابل گرگانی‌ها با کاله در مرحله حذفی بی‌شک یکی از مهیج‌ترین بازی‌های فصل بود. کاله جوان نشان داده بود تیمی منسجم است که هدفمند بازی می‌کند و با همین دست‌فرمان بود که در نخستین رویارویی، حریف گرگانی را شکست داد. این تیم با ترکیبی از بازیکنان جوان، ساختار مدیریتی منسجم و برنامه‌ریزی بلندمدت، توانست تا نیمه‌نهایی پیش بیاید و عملاً نقش یک «مدعی پنهان» را بازی کند، اما شهرداری که این بار قصد کوتاه آمدن نداشت، با سه برد پی‌درپی، پلی آف را هم با موفقیت پشت سر گذاشت تا بار دیگر همچون چهار فصل گذشته یک پای فینال باشد.
پالایش نفت، اما در حد انتظار ظاهر نشد و همین باعث شد طبیعت با قاطعیت نفتی‌ها را کنار بزند تا شاهد فینالی تکراری در پایان این دوره از رقابت‌های لیگ بسکتبال مردان ایران باشیم؛ فینالی که برای شهرداری گرگان حیثیتی بود. شهرداری گرگان که فصل گذشته قهرمانی را به طبیعت واگذار کرده بود، با ترکیبی متعادل‌تر و تجربه‌ای بیشتر، این بار مقتدرانه جام قهرمانی را با کسب سه برد پی‌درپی مقابل مدافع عنوان قهرمای بالای سر برد.
در کل، لیگ بیست‌وششم، لیگی بود از جنس پوست‌اندازی، ظهور چهره‌های تازه، افت غیرمنتظره برخی بزرگان و بازگشت قهرمان قدیمی. اگرچه طبیعت داستان تازه‌ای در بسکتبال ایران به رشته تحریر درآورد، اما در نهایت این شهرداری گرگان بود که با تجربه، هماهنگی و شخصیت قهرمانی، برای چهارمین بار صاحب جام شد.
