غیرقابل هضم است خوشحالی مستقیم و غیرمستقیم این روز‌های اهالی فوتبال و حتی رسانه‌ها از شکست قطر در یک‌چهارم نهایی نخبگان، صرف اینکه این ناکامی ممکن است باعث عدم کاهش سهمیه ایران در آسیا شود! اما حفظ این سهمیه بادآورده چه کمکی می‌تواند به فوتبال ایران بکند اگر قرار باشد باز هم شاهد ناکامی‌هایی باشیم که در نخستین دوره لیگ نخبگان از تیم‌های مدعی، چون پرسپولیس و استقلال مشاهده شد؟
کسب سهمیه لیگ نخبگان و حتی مسابقات سطح ۲ آسیا (لیگ‌قهرمانان) اتفاق خوبی است، البته به شرط آنکه برنامه‌ای برای استفاده از آن داشته باشیم و نخواهیم به زنگ تفریح تیم‌های راه‌یافته به این مسابقات تبدیل شویم و در همان مرحله گروهی با کسب نتایجی ضعیف و غیرقابل قبول از دور رقابت‌ها کنار برویم، اتفاقی که در نخستین دوره لیگ نخبگان آسیا رخ داد!
در این دوره پرسپولیس و استقلال دو تیم حاضر در لیگ نخبگان بودند و سپاهان و تراکتور تیم‌های راه‌یافته به لیگ قهرمانان (سطح ۲ آسیا)؛ چهار تیم مدعی و پرهزینه لیگ، اما کدام یک از این تیم‌ها توانست آبروی فوتبال ایران را حفظ کند؟
زمانی تیم‌های باشگاهی ایران در فوتبال آسیا حرف‌های زیادی برای گفتن داشتند و به نیمه‌نهایی و حتی فینال لیگ قهرمانان آسیا صعود می‌کردند و همین مسئله باعث شده بود هواداران به کمتر از قهرمانی قانع نباشند. البته حق هم داشتند، چراکه توانایی کسب این عنوان را داشتیم، اما آیا این توانایی همچنان وجود دارد؟ اگر دارد چرا حتی نتوانستیم به قهرمانی در سطح ۲ آسیا دست یابیم، جایی که تیم‌های مدعی و پرمهره حضور نداشتند و کسب نتیجه ظاهراً ساده‌تر از لیگ نخبگانی بود که پرسپولیس و استقلال دست از پا درازتر از آن بازگشتند!
قبول واقعیت نخستین گام در مسیر موفقیت است و تا زمانی که اشتباهات خود را نپذیریم و صرفاً به دنبال کسب سهمیه باشیم، نمی‌توانیم انتظار کسب نتیجه در آسیا را داشته باشیم، خصوصاً حالا که کنفدراسیون فوتبال آسیا به دسته‌بندی تیم‌ها پرداخته و سطح یک و ۲ را جدا کرده و در عین ناباوری شاهد آن بودیم که تیم‌های مدعی ایران حتی در سطح ۲ هم نتوانستند عنوان و مقامی برای خود دست و پا کنند. همان تیم‌هایی که یکی برای عنوان قهرمانی می‌جنگد و دیگری بی‌شک نایب‌قهرمان امسال است، اما وقتی مدعیانی، چون قهرمان و نایب‌قهرمان احتمالی لیگ با تمام هزینه‌های هنگفتی که کرده‌اند، نتوانستند در آسیا حرفی برای گفتن داشته باشند، آیا از سایر تیم‌ها می‌توان انتظار داشت؟
فرمت جدید‌ای‌اف‌سی در برگزاری بازی‌های آسیایی واقعیت تلخی را به رخ فوتبال ایران کشید و یک‌بار دیگر ثابت کرد نمی‌توان در باد گذشته‌های دور خوابید و برای کسب موفقیت‌های آینده باید تلاش کرد، چراکه دیگران سال‌هاست در چنین مسیری گام برداشته و به موفقیت‌هایی هم رسیده‌اند و غفلت فوتبال ایران باعث شده چه به لحاظ تاکتیکی و چه زیرساختی پیشرفتی نداشته باشد. اما بدون شک امروز هم اگر تصمیمی برای تغییر مسیر گرفته شود، دیر نیست، البته به شرط آنکه به جای خوشحالی برای باخت قطر و کسب سهمیه احتمالی بادآورده، به دنبال رفع و رجوع مسائل و مشکلاتی باشیم که اجازه نداد نه در لیگ نخبگان حرفی برای گفتن داشته باشیم و نه در سطح ۲ آسیا و این اتفاق تلخی است، خصوصاً که چهار تیم مدعی، اصلی و اسم و رسم‌دار ایران در این مسابقات حضور داشتند و هیچ یک نتوانستند نتیجه بگیرند. چه تیمی که این روز‌ها در انتهای جدول دست و پا می‌زند و چه تیم‌هایی که برای کسب عنوان قهرمانی و نایب‌قهرمانی لیگ رقابت تنگاتنگی را دنبال می‌کنند، آن‌هم با یک‌دوجین بازیکن گرانقیمتی که هزینه‌های هنگفتی روی دست تیم‌های خود گذاشتند، اما هیچ سودی نداشتند که اگر داشتند، امروز در پی آن نبودیم که دری به تخته بخورد تا سهمیه آسیایی فوتبال باشگاهی ایران حفظ شود!
