منیژه آرمین:

برای معرفی هویت ایرانی رمان می‌نویسم

جوان آنلاین: جمعی از هنرمندان به بهانه چاپ کتاب جدید منیژه آرمین با حضور در منزل شخصی او با این نویسنده دیدار و گفتگو کردند. 
 کانون پیشکسوتان حوزه هنری با همراهی چند تن از هنرمندان عرصه ادبیات، فرهنگ و هنر‌های تجسمی به دیدار منیژه آرمین رفتند. بهانه این دیدار، انتشار کتاب «کافه ماگنولیا» از نشر سوره مهر، چهارمین جلد از رمان‌های چهارگانه آرمین است که با محوریت تاریخ معاصر نگارش شده است. در ابتدای این دیدار، آرمین از دوران نوجوانی و جوانی‌اش و چگونگی ورودش به دنیا داستان‌نویسی گفت. در ادامه او به ذکر فعالیت‌هایش در سال‌های قبل و بعد از انقلاب و حضورش در حوزه هنری پرداخت. او درباره جدیدترین رمانش گفت: پس از «شب و قلندر»، «شباویز» و «شانزده سال»، شروع «کافه ماگنولیا» برای من کار بسیار سختی بود. این جمع همگی دست به قلم هستند. می‌دانید که هیچ نویسنده‌ای نمی‌تواند ادعا کند کاری که می‌نویسد در آینده موفق خواهد بود. من همه کار‌ها را سخت شروع می‌کنم، چون نسبت به آن احساس مسئولیت می‌کنم. این داستان که در سه جلد قبلی آغاز شده بود و تاریخ ۱۰۰ سال اخیر ایران را روایت می‌کرد باید جمع می‌شد. باور کنید شب‌ها خوابم نمی‌برد و دائم به این موضوع فکر می‌کردم که اتفاقات جا‌به‌جا یا شخصیت‌ها گم نشوند، اما خدا کمک کرد و این رمان به پایان رسید. امیدوارم نسل جوان این رمان‌های تاریخی را بخوانند و هویت خود را پیدا کنند، عنصری که امروز گم شده است. در ادامه راضیه تجار از نویسندگان کشورمان درباره ضرورت زدودن غباری که بر پیکره ادبیات نشسته است، سخن گفت. 
او همچنین به بررسی وضعیت زنان نویسنده پیش از انقلاب و بعد از انقلاب پرداخت و تأکید کرد که باید توجه ویژه‌ای به اهالی ادب و فرهنگ شود. 
سپس محسن مؤمنی‌شریف، نویسنده کتاب «ماه و بلوط» ضمن اهدای یک جلد از کتاب خود به آرمین درباره او گفت: خانم آرمین در ۱۵ سال اخیر دست به کار بزرگی زدند و بیشتر وقت خود را برای نگارش مجموعه چهار جلدی رمان‌های تاریخی صرف کردند. «کافه ماگنولیا» کار جذابی است و به برهه حساس و فراموش شده اشغال ایران توسط متفقین تا کودتای ۲۸ مرداد می‌پردازد. بیگانگان و عواقب حضورشان در کشور، مبارزات آزادیخواهانه، ظهور رهبران و بروز انحرافات در این رمان بسیار قابل تأمل است. مؤمنی‌شریف افزود: عناصر داستان‌هایی که خانم آرمین می‌نویسند دارای رگه‌های عارفانه هستند که خیلی پررنگ نیست، اما قابل درک است. همین موضوع کار‌های ایشان را جذاب و ایرانی کرده است.