رئیس‌جمهور اوکراین بدترین و سیاه‌ترین دوران حیات خود را سپری می‌کند. ولودیمیر زلنسکی قرار بود در یک نشست مجازی آخرین تحولات جنگ با روسیه را به سناتور‌های امریکایی اعلام کند و ارائه کمک اضطراری شامل بیش از ۶۰ میلیارد دلار برای کی‌یف را برای فرار از شکست در جنگ ضروری قلمداد کند، اما سخنرانی وی در کنگره با دستور پشت پرده مقامات کاخ سفید لغو شد. در مقابل، مقامات اوکراینی تأکید دارند در صورت عدم تأیید کمک‌های نظامی بیشتر ایالات متحده، در برابر روسیه شکست خواهند خورد.
صورت مسئله مشخص است؛ اوکراین در آستانه پذیرش رسمی شکست در مقابل روسیه قرار دارد. رأی منفی سنای امریکا در اختصاص بسته حمایت‌های مالی جدید به جنگ اوکراین، آب سرد دیگری بر پیکر زلنسکی و همراهانش ریخته و وی را بیش از پیش متوجه هزینه‌ها و تبعات بازی در زمین واشینگتن و ناتو کرده است. در این میان نکته ظریفی وجود دارد که نمی‌توان از کنار آن به‌سادگی گذشت؛ اینکه حتی زلنسکی اجازه سخنرانی در کنگره امریکا را در دفاع از خواسته‌ها و مطالبات خود پیدا نکرده است! این در حالی است که در ماه‌های ابتدایی جنگ اوکراین، زلنسکی به پای ثابت سخنرانی‌های سیاسی در کنگره امریکا و پارلمان‌های اروپایی تبدیل شده بود و سناتور‌ها و نمایندگان غربی با تشویق‌های پی‌درپی خود، حمایت‌شان را از ادامه بازی کورکورانه کی‌یف در زمین ناتو اعلام می‌کردند.
اکنون در روز‌های پایانی سال ۲۰۲۳ میلادی قرار داریم و زلنسکی، به نماد بازنده‌ای تمام‌عیار در نظام بین‌الملل تبدیل شده است. حتی بایدن، رئیس‌جمهور امریکا به وی اجازه سخنرانی در کنگره را نیز نمی‌دهد تا مبادا در شرایط روحی ناشی از شکست در جنگ، دست به افشاگری در خصوص وعده‌های پشت پرده ناتو بزند! قبل از وقوع جنگ اوکراین، مقامات امریکایی و اروپایی در دیدار‌های خصوصی خود به زلنسکی تضمین‌هایی (در ازای ورود به صحنه جنگ با روسیه) ارائه دادند که برخی از آن‌ها عبارت بودند از:
- حمایت مطلق تسلیحاتی و تحریم مطلق اقتصادی روسیه از سوی غرب
- ایجاد منطقه پرواز ممنوع بر فراز کی‌یف و شهر‌های راهبردی و مهم اوکراین
- عضویت رسمی اوکراین در ناتو و اتحادیه اروپا
در این میان بازیگران غربی صرفاً به بخشی از وعده‌های خود در مورد اول (حمایت تسلیحاتی از اوکراین) عمل کرده‌اند و دو وعده دیگر را که به نوعی از سوی اوکراینی‌ها به مثابه مزیت معامله با غرب در نظر گرفته شده بود، زیر پا گذاشته‌اند. اکنون خبری از عضویت کی‌یف در پیمان آتلانتیک شمالی نیست و اروپای واحد (اتحادیه اروپا) نیز پذیرای حضور عضوی جنگ‌زده در این مجموعه نخواهد بود. اکنون به زلنسکی اثبات شده که وی حتی حق اظهارنظر در خصوص ابعاد فرامتنی و متنی جنگ اوکراین را نیز ندارد، مگر آنکه امثال بایدن و سوناک مجوز‌های لازم را در این خصوص به وی بدهند! زلنسکی اکنون بیش از پیش نسبت به کارویژه خود و نوع نگاه کاخ سفید نسبت به جنگ اوکراین آگاه شده، اما این آگاهی بسیار دیرهنگام صورت گرفته است. او چاره‌ای جز ادامه بازی در زمین ناهموار غرب و تکمیل چرخه شکست تمام‌عیار خود در جنگ با روسیه ندارد. زلنسکی با اندک عقلانیت و درایتی می‌توانست این نقطه تاریک را پیش‌بینی کند، اما سراب وعده‌های ناتو جلوی چشمانش را گرفته بود.
