بنجامین نتانیاهو، نخست‌وزیر سابق رژیم صهیونیستی، که سال گذشته (۲۰۲۱ میلادی) پس از حدود چهار سال بحران سیاسی[۱] در فلسطین اشغالی، از کرسی نخست‌وزیری پایین کشیده شد، بار دیگر در آستانه‌ی نشستن روی کرسی سابق خود قرار گرفته است. بعد از برگزاری پنج انتخابات در فلسطین اشغالی طی کم‌تر از چهار سال، نتانیاهو (که پیشاپیش، با ۱۵ سال نخست‌وزیری، عنوان باسابقه‌ترین نخست‌وزیر تاریخ رژیم صهیونیستی را یدک می‌کشد) در رأس حزب محافظه‌کار و جناح راستی لیکود، مسئول تشکیل کابینه شده است.
نتانیاهو در بحبوحه‌ی اتهامات رشوه‌خواری، کلاه‌برداری، و نقض اعتماد، با جاروجنجال کرسی نخست‌وزیری را ترک کرد، اما بازگشتِ قریب‌الوقوع او به این کرسی نیز خالی از جنجال نیست. نتانیاهو پیروزی حزبش در انتخابات اخیر رژیم صهیونیستی را مدیون یک سیاستمدار افراطی به نام «ایتامار بن‌گویر[۲]» است؛ تروریست عرب‌ستیزی با عقاید افراطی که روزنامه‌ی آمریکایی نیویورک‌تایمز او را «تاج‌گذار» (به معنای کسی که با نفوذ خود رهبران سیاسی را انتخاب می‌کند) می‌نامد و در توصیف او می‌نویسد: «تاج‌گذار جدید اسرائیل یک افراط‌گرای خطرناک است؛ و آمده که بماند[۳]». اگرچه توسل نتانیاهو به تروریست‌ها برای رسیدن به کرسی نخست‌وزیری در گذشته نیز سابقه دارد [گزارش مشرق در این‌باره را از این‌جا بخوانید]، اما پیش‌بینی می‌شود کابینه‌ای که نتانیاهو این‌بار تشکیل خواهد داد، جناح راستی‌ترین کابینه‌ی تاریخ رژیم صهیونیستی باشد[۴].
در همین حال، هفته‌نامه‌ی انگلیسی «اکونومیست» طی گزارشی تحت عنوان «ایتامار بن‌گویر، تاج‌گذار جدید اسرائیل، کیست؟ [۵]» به معرفی بن‌گویر پرداخته است. آن‌چه در ادامه می‌خوانید، ترجمه‌ی گزارش اکونومیست است.
پس از پایان شمارش آرای پنجمین انتخابات اسرائیل[۶] در عرض کم‌تر از چهار سال گذشته، یک گروه به طور خاص از نتایج انتخابات خوشحال بود. فهرست «صهیونیسم مذهبی» که سال گذشته ۶ کرسی کسب کرده بود، این‌بار ۱۴ کرسی در کنست [پارلمان رژیم صهیونیستی] به دست آورد و اکنون سومین گروه بزرگ کنست محسوب می‌شود. بسیاری افراد، ایتامار بن‌گویر سیاستمدار ملی‌گرای جناح راست افراطی را دلیل این افزایش محبوبیت می‌دانند. بن‌گویر به دستور بنیامین نتانیاهو، نخست‌وزیر سابق، به عنوان رهبر مشترک به «صهیونیسم مذهبی» پیوست تا حمایت‌ها از جناح راست افراطی نتانیاهو در پارلمان را تقویت کند. اکنون محبوبیت بن‌گویر باعث شده تا نتانیاهو در مسیر بازگشت به شغل قبلی‌اش قرار گیرد؛ و صدالبته سیاست‌های اسرائیل بیش‌ازپیش به سوی جناح راست کشیده شود. بن‌گویر که زمانی به حاشیه رانده شده بود، اکنون در کابینه‌ی نتانیاهو وزیر شد. اما به قدرت رسیدن او برای اسرائیل چه معنایی دارد؟
[حتی خود] جناح راستی‌های اسرائیل [هم] سال‌ها بن‌گویر را یک افراط‌گرا می‌دانستند و او را از خود می‌راندند. بن‌گویر که سال ۱۹۷۶ در اورشلیم به دنیا آمد و پدر و مادرش مهاجران یهودی عراقی بودند، در ۱۶ سالگی به «کاخ» ملحق شد؛ جنبش ملی‌گرای افراطی‌ای که آمریکا آن را یک سازمان تروریستی محسوب می‌کند. رهبری کاخ را «مئیر کاهان[۷]» به عهده داشت؛ ملی‌گرای خشونت‌طلب و عرب‌ستیزی که خواستار سلب تابعیت اعراب اسرائیلی شده بود. «باروخ گلدشتاین[۸]» یکی دیگر از طرفداران کاخ، همان کسی است که سال ۱۹۹۴ در مسجدی [در شهر الخلیل] در کرانه‌ی باختری اشغالی ۲۹ فلسطینی را کشت. بن‌گویر تا پیش از آن‌که وارد سیاست شود، پوستری از گلدشتاین را در خانه‌اش آویزان کرده بود. شهرت بن‌گویر به سال ۱۹۹۵ برمی‌گردد؛ زمانی که پس از معافیت از خدمت اجباری در ارتش اسرائیل به خاطر دیدگاه‌های افراطی‌اش، «اسحاق رابین» نخست‌وزیر وقت اسرائیل [که پای چندین توافق صلح با فلسطینی‌ها را امضا کرده بود]، را در یک برنامه‌ی تلویزیونی تهدید کرد و گفت «به حسابش خواهم رسید.» رابین سه هفته بعد توسط یک ملی‌گرای افراطی اسرائیلی ترور شد.
صهیونیست‌های افراطی با تصویری از «مئیر کاهان» و پلاکاردی که می‌گوید: «خون یهودی رها نخواهد شد» (+)
بن‌گویر دارای مدرک وکالت است و به طور خاص وکالت یهودیانی را به عهده می‌گیرد که متهم به افراط‌گرایی می‌شوند. سال ۲۰۱۳ به فهرست حزب «قدرت یهودی» [«اتسما یهودیت[۹]» که آن را «کاهانیست» و «عرب‌ستیز» توصیف می‌کنند]، جانشین ایدئولوژیک کاخ، در کنست پیوست و سال ۲۰۱۹ رهبر آن شد. بن‌گویر خواستار اخراج اعراب «بی‌وفا» از اسرائیل شده و فیلمی از او وجود دارد که او را در حال تکان دادن اسلحه در مقابل فلسطینیانی نشان می‌دهد که دارند در اورشلیم [بیت‌المقدس] شرقی تظاهرات می‌کنند؛ ضمن این‌که بیش از ۵۰ بار به تحریک خشونت و نفرت‌پراکنی متهم (و یک بار به همین جرائم محکوم) شده است.
با همه‌ی این‌ها، حزب بن‌گویر تنها طی یک سال گذشته در سیاست اسرائیل اهمیت پیدا کرده است. در انتخابات ماه مارس سال ۲۰۲۰، «قدرت یهود» صرفاً ۰/۴۲ [چهل‌ودو صدم] درصد از آرا را به دست آورد که از حداقل آرا برای به دست آوردن کرسی در کنست کم‌تر بود. با این حال، «قدرت یهود» سال گذشته [۲۰۲۱ میلادی] به فهرست «صهیونیسم مذهبی» پیوست؛ حزبی که با کمک رأی‌دهندگان حامی بن‌گویر تعداد کرسی‌های خود را در انتخابات اخیر بیش از دو برابر کرد.
ترکیبی از خشونت روبه‌افزایش و نظام سیاسی متزلزل، فرصتی برای بن‌گویر ایجاد کرده است تا عقاید خود را به مخاطبان بیش‌تری عرضه کند. نتانیاهو سال گذشته خود را به سیاستمداران و رأی‌دهندگان عرب نزدیک کرد و به این ترتیب جناح راست را از خود راند. اکنون رأی‌دهندگان فوق‌مذهبی برای نمایندگی خود به دنبال احزاب افراطی‌تر هستند. یهودیان «حریدی[۱۰]» (یا فوق‌ارتدوکس [بنیادگرا)] تقریباً مطلقاً به محافظه‌کاران مذهبی رأی می‌دهند و جمعیت فزاینده‌ی آن‌ها (با توجه به این‌که نرخ زادوولدشان بیش از دو برابرِ میانگین ملی است) حمایت از نامزدهایی مانند بن‌گویر را تقویت کرده است.
بن‌گویر در دولت جدید وزیر امنیت داخلی شده است. این خواسته برای نتانیاهو که به لطف رأی‌دهندگان بن‌گویر به کرسی نخست‌وزیری بازگشته، دردسر خواهد شد. بن‌گویر می‌خواهد دست پلیس در تیراندازی به اعراب را بیش‌ازپیش باز بگذارد و به دنبال تضعیف اختیار دیوان عالی برای لغو قوانین است. وی همچنین می‌خواهد جرایم «کلاه‌برداری» و «نقض اعتماد» را (که نتانیاهو به اتهام ارتکاب آن‌ها در حال محاکمه است) از قانون کیفری حذف کند. اقداماتی از این دست در دل اعراب ترس ایجاد می‌کند و متحدان بین‌المللی، مانند آمریکای جو بایدن، را از اسرائیل دور می‌کند. نتانیاهو [معمولاً] از گرفتن عکس با بن‌گویر اجتناب می‌کند، اما بیمی از این نداشت که رأی‌دهندگان بن‌گویر را برای تضمین اکثریت حزب خودش فرابخواند. با این حال، اکنون باید بفهمد چگونه می‌تواند یک افراطی را در دولت جدید خود جای دهد.
[۱] ۲۰۱۹–۲۰۲۲ Israeli political crisis Link
[۲] Itamar Ben-Gvir Link
[۳] Israel’s New Kingmaker Is a Dangerous Extremist, and He’s Here to Stay Link
[۴] Israel seems closer to its most right-wing government yet as Netanyahu says he's formed a new coalition Link
[۵] Who is Itamar Ben-Gvir, Israel’s kingmaker? Link
[۶] Netanyahu seems on track to be Israel’s next prime minister Link
[۷] مئیر کاهان لینک
[۸] باروخ گلدشتاین لینک
[۹] قدرت یهودی لینک
[۱۰] حریدی لینک
