به سروصدا‌ها و حاشیه‌ها توجه نکنید و زیاد جدی نگیریدشان. تیم ملی در یک سکوت محض قرار دارد، یک تعطیلی وحشتناک. چهار ماه از روز قطعی شدن صعود ایران به جام جهانی می‌گذرد، نزدیک به دو ماه هم از مشخص شدن گروه ایران در جام جهانی گذشته است، اما اگر شما در این مدت خبری خوشحال‌کننده در خصوص تیم ملی شنیده‌اید ما هم شنیده‌ایم.
گذشت آن روز‌های پرسروصدا و پراحساسات، گذشت آن روز‌هایی که مردان آماده تیم ملی را می‌دیدیم و از غلبه بر امریکا و حتی انگلستان حرف می‌زدیم. گذشت و حالا با سرعتی وحشتناک به جام جهانی قطر نزدیک می‌شویم بدون اینکه کوچک‌ترین برنامه‌ریزی برای این میدان بزرگ داشته باشیم.
امروز زمان دشمن شماره یک تیم ملی است. تیمی که قرار است یک فدراسیون بدون رئیس و پرحاشیه برایش برنامه‌ریزی کند. به سروصدا‌ها توجه نکنید، هیچ برنامه‌ای در کار نیست، مثل همیشه در همان روز‌های اول نام کشور‌های مختلفی مطرح شد برای برپایی بازی دوستانه و مثل همیشه یکی‌یکی از لیست مسئولان فوتبال خط خوردند تا رسیدیم به کانادا و اکوادور. می‌گویند اسکوچیچ بعد از بازی‌های هفته بیست و نهم لیگ، نفراتش را به خط می‌کند تا بروند ترکیه برای اخذ ویزا، اما شما باور نکنید. اصلاً تا وقتی تیم را در زمین مسابقه با کانادا ندیدید چیزی را باور نکنید. بازی با اکوادور که لغو شد و حالا نام سنگال مطرح است برای برپایی بازی دوستانه، ولی این را هم باور نکنید.
در این میان سرمربی کجاست؛ او که باید اصلی‌ترین چهره مطالبه‌گر بازی تدارکاتی برای شاگردانش باشد، اما نیست و فعلاً مشغول مصاحبه و گفتگو با رسانه‌های مختلف در خصوص نحوه صعود و درخشش در جام جهانی است! جالب اینکه برای بازی با کانادا هم برنامه خاصی ندارد. او می‌خواهد تیمش را به آن طرف دنیا ببرد و یک بازی برگزار کند که از همین حالا مشخص است حاشیه‌هایش به متن آن می‌چربد، دیداری که امروز به مرحله‌ای رسیده که ضررش بیش از فایده آن است و کاش می‌شد همین حالا لغوش کنیم و جلوی این مسافرت پرحاشیه را بگیریم.
بگذریم، بازی با کانادا حتی اگر برگزار هم شود دیداری نیست که به کار تیم ملی و اسکوچیچ بیاید، اما از هیچ بهتر است. با این حال اصل داستان هنوز هم سر جای خودش باقیست. مدت زمان زیادی را از دست داده‌ایم و کار خاصی هم انجام نداده‌ایم و حالا تنها شش ماه فاصله داریم تا خودمان را آماده کنیم برای قطر ۲۰۲۲، شش ماهی که به سرعت برق و باد می‌گذرد. حریفانمان کاملاً آماده هستند و برنامه بازی‌های تدارکاتی‌شان را هم اعلام کرده‌اند. حتی آسیایی‌ها هم می‌دانند که قرار است چه کار کنند، اما این وسط فدراسیون فوتبال ایران و سرمربی تیم ملی هنوز خوشحال از صعود به جام جهانی هستند. جناب سرپرست هم این روز‌ها کارش این شده که از یک شبکه تلویزیونی یا رادیویی به شبکه دیگر برود و از برنامه‌های تخیلی تیم ملی در راه آماده‌سازی جام جهانی صحبت کند.
اوضاع نگران‌کننده است و این حقیقتی است که باید آن را باور کنیم. جام جهانی همین نزدیکی‌هاست. چشم برهم بزنیم باید مقابل انگلستان اولین دیدارمان را انجام دهیم، اما با کدام بازی تدارکاتی و روند آماده‌سازی خدا عالم است.
